КАКО ADULTERIUM СТАНУВА ПРЕЉУБА ВО РИМСКОТО ПРАВО

Апстракт

Предмет на истражување во овој труд е прељубата во римското право, која се сметала како правна причина (iusta causa) за едностран развод на бракот во сите периоди од развојот на римската правна историја. Императорот Август, набрзо по своето доаѓање на власт го објавил lex Iulia de adulteriis coercendis (18 г. пр. н.е.) со што разводот станал задолжителен во случај на прељуба. Оттогаш прељубата станала не само морален престап, но и кривично дело (crimen, ἔγκλημα), што се казнувало од страна на државата. На тој начин прељубата не била само res privata но и res publica, и продолжила да се смета за јавна работа дури и во законодавствата на христијанските императори. Како и да е, има фундаментални разлики меѓу предхристијанските и христијанските законодавства во однос на прељубата и бракот, кои ќе бидат анализирани во текстот што следува. За да ја објаснам природата на римското право и римскиот поглед кон прељубата, јас ги анализирам зборовите adulterium и repudium и ги поврзувам со еквиваленти во македонскиот јазик.