ВЛИЈАНИЕТО НА ПРИМЕНЕТИОТ ТЕАТАР ВРЗ РАЗВОЈОТ НА ПУБЛИКАТА
##plugins.themes.bootstrap3.article.main##
Апстракт
Главната цел на трудoт е да се укаже на важноста на применетиот театар што се изведува надвор од класичниот однос на изведбата на сцена пред публика во театарска зграда. Улогата на применетиот театар е многу покомплексна и е насочена кон засилување на критичкото размислување и на самодовербата на маргинализираните социјални групи во заедницата, развивање креативни процеси во образованието со вклучувањето драма во едукацијата на учениците од основните и од средните училишта. Трудот укажува на функционалноста и на вредноста на сите техники што ги користи применетиот театар за да влијае врз формирањето нова театарска публика преку активности за анимација. Основната хипотеза во овој труд е да се докаже дека формите на применетиот театар влијаат врз развојот на културните потреби на публиката, како и дека, запознавајќи се со формите
на применетиот театар, публиката развива длабоко позитивен став кон театарот. Во трудот ќе се користи интердисциплинарен теориски метод, што подразбира употреба на следниве теории: теоријата на применетиот театар од Патрик Павис, Јакоб Леви Морено, Аугусто Боал; теориите за публиката
и за рецепцијата на уметнички дела на Викторија де Александер, Дарко Лукиќ, Маја Ристиќ, Предраг Огњеновиќ. Исходот од целото истражување треба да обезбеди теориски, но и практичен увид во можностите што ги нуди применетиот театар за развој на публиката во театарот.
на применетиот театар, публиката развива длабоко позитивен став кон театарот. Во трудот ќе се користи интердисциплинарен теориски метод, што подразбира употреба на следниве теории: теоријата на применетиот театар од Патрик Павис, Јакоб Леви Морено, Аугусто Боал; теориите за публиката
и за рецепцијата на уметнички дела на Викторија де Александер, Дарко Лукиќ, Маја Ристиќ, Предраг Огњеновиќ. Исходот од целото истражување треба да обезбеди теориски, но и практичен увид во можностите што ги нуди применетиот театар за развој на публиката во театарот.
Downloads
Download data is not yet available.
##plugins.themes.bootstrap3.article.details##
Како да цитирате
Ристиќ, Маја. 2021. “ВЛИЈАНИЕТО НА ПРИМЕНЕТИОТ ТЕАТАР ВРЗ РАЗВОЈОТ НА ПУБЛИКАТА”. Journal of Contemporary Philology 4 (1), 179–192. https://doi.org/10.37834/JCP21410179r.
Рубрика
Culture
Copyright © 2014 Blaže Koneski Faculty of Philology, Skopje
Journal of Contemporary Philology (JCP)
Современа филологија
Референци
Alexander, de V. (2007). Sociology of the Arts. Belgrade: Clio.
Boal, A. (2000). The Theatre of the Oppressed. Belgrade: Prosveta.
Brook, P. (1995). The Empty Space. Belgrade: Lapis.
Cruz - Cohen, J. 2010. Engaging Performance: Theatre as call and response. London and New York: Routledge.
Damjanov, J. (2016). Psychodrama is not theater in the usual sense of the word, theater is not psychodrama. Scene, 1-6, Novi Sad: Sterijino pozorje.
Dikić, M. and Jočić, A. (2020). Guide through the creative drama process. Belgrade: Bazzart.
Dragićević, Š.M. (2012). Art and Alternative. Belgrade: Clio.
Grotowski, J. (2009). Towards a Poor Theatre. Belgrade: Lirica Studio.
Hadžić, A. (2019). Introduction: About trauma. In T. Mirović and M. Tomašević (eds.). Proceedings. Trauma our story. Belgrade: Center for Scheme Therapy.
Ikonomova, V. (1980). The Influence of the Audience on Contemporary Forms of the Theater. PhD Dissertation. Beglrade: Faculty of Dramatic Arts.
Jelić, A. (2015). Are you up for the game? Theater for Life or Manual for Drama Process Management. Belgrade: Center for Theater Research.
Jevtović, V. (1992). Poor Theater. Belgrade: Institute for Theater, Film, Radio and Television, FDA.
Lukić, D. (2016). Introduction to Applied Theater – whose is theater. Zagreb:Academy of Dramatic Arts/ Leykan international.
Moreno, L.J. (2016). The Life of Genius. 22 september, Serbia RTV Vojvodina.
Mrđa, S., Marjanović, M. (2020). Cultural participation of Serbian citizens. Belgrade: Institute for the Study of Cultural Development.
Ognjenović, P. (1996). Psychological Theory of Art. Belgrade: Faculty of Philosophy.
Pavis, P. (2004). Glossary of Theater. Zagreb: Academy of Dramatic Arts/Center for Dramatic Arts.
Ristić, M. (2014). Musical Audience. Belgrade: Andrejević Endowment.
Ristić, M. (2016). Psychodrama vs the healing power of theater. In M. Nikolić (ed.). Proceedings of the Faculty of Dramatic Arts, No. 29. Belgrade: Institute of Theater, Film, Radio and Television.
Ristovski, Lj. (2017). Creating the identity of the theater. Novi Sad: Theater Museum of Vojvodina, Association of Professional Theaters of Vojvodina.
Selenić, S. (2002). Drama Directions of the 20th Century. Belgrade: Institute of Theater, Film, Radio and Television.
Boal, A. (2000). The Theatre of the Oppressed. Belgrade: Prosveta.
Brook, P. (1995). The Empty Space. Belgrade: Lapis.
Cruz - Cohen, J. 2010. Engaging Performance: Theatre as call and response. London and New York: Routledge.
Damjanov, J. (2016). Psychodrama is not theater in the usual sense of the word, theater is not psychodrama. Scene, 1-6, Novi Sad: Sterijino pozorje.
Dikić, M. and Jočić, A. (2020). Guide through the creative drama process. Belgrade: Bazzart.
Dragićević, Š.M. (2012). Art and Alternative. Belgrade: Clio.
Grotowski, J. (2009). Towards a Poor Theatre. Belgrade: Lirica Studio.
Hadžić, A. (2019). Introduction: About trauma. In T. Mirović and M. Tomašević (eds.). Proceedings. Trauma our story. Belgrade: Center for Scheme Therapy.
Ikonomova, V. (1980). The Influence of the Audience on Contemporary Forms of the Theater. PhD Dissertation. Beglrade: Faculty of Dramatic Arts.
Jelić, A. (2015). Are you up for the game? Theater for Life or Manual for Drama Process Management. Belgrade: Center for Theater Research.
Jevtović, V. (1992). Poor Theater. Belgrade: Institute for Theater, Film, Radio and Television, FDA.
Lukić, D. (2016). Introduction to Applied Theater – whose is theater. Zagreb:Academy of Dramatic Arts/ Leykan international.
Moreno, L.J. (2016). The Life of Genius. 22 september, Serbia RTV Vojvodina.
Mrđa, S., Marjanović, M. (2020). Cultural participation of Serbian citizens. Belgrade: Institute for the Study of Cultural Development.
Ognjenović, P. (1996). Psychological Theory of Art. Belgrade: Faculty of Philosophy.
Pavis, P. (2004). Glossary of Theater. Zagreb: Academy of Dramatic Arts/Center for Dramatic Arts.
Ristić, M. (2014). Musical Audience. Belgrade: Andrejević Endowment.
Ristić, M. (2016). Psychodrama vs the healing power of theater. In M. Nikolić (ed.). Proceedings of the Faculty of Dramatic Arts, No. 29. Belgrade: Institute of Theater, Film, Radio and Television.
Ristovski, Lj. (2017). Creating the identity of the theater. Novi Sad: Theater Museum of Vojvodina, Association of Professional Theaters of Vojvodina.
Selenić, S. (2002). Drama Directions of the 20th Century. Belgrade: Institute of Theater, Film, Radio and Television.