ПЛУРИЛИНГВИЗМОТ – НОВО ЛИЦЕ НА ЈАЗИЧНИОТ И КУЛТУРНИОТ ИДЕНТИТЕТ

  • Hristina Andonovska Институт за македонски јазик „Крсте Петков-Мисирков“, Скопје, Македонија

Sažetak

Во услови на засилен процес на глобализација и хомогенизација – како сериозна закана за јазичната и културната разновидност во светот – афирмацијата на плурилингвизмот прераснува во приоритет. Плурилингвизмот станува стратешка определба на светската и на европската јазична политика, што доведува до донесување на разновидни меѓународни акти за регулирање на оваа социолингвистичка појава. Ќе направиме осврт на суштествените определби на неколку меѓународни акти, како што се Светската декларација за јазичните права (1996), Европската повелба за регионалните или малцинските јазици (1992) и Европската повелба за плурилингвизмот (2005), кои отвораат хоризонти за јазична коегзистенција и јазичен мир во светот и во Европа со тоа што се признава правото на секоја јазична заедница да се реализира преку сопствениот јазик во најразлични области од животот.

Downloads

Download data is not yet available.

##submission.citations##

Calvet, Jean-Louis.1987. La guerre des langues et les politiques linguistiques. Paris,
Payot.
Heller, Monica. 2008. Repenser le plurilinguisme: langue, postnationalisme et la
nouvelle économie mondialisée.
http://www.erudit.org/revue/du/2008/v/ndu2547/019567ar.pdf
Kymlicka, Will. 2003. Multikulturalno građanstvo. Zagreb, Naklada Jesenski i Turk.
Lošonc, Alpar.2002. Bukvar multikulturalnosti. Novi Sad, Centar za
multikulturalnost.
Semprini, Andrea.1999. Multikulturalizam. Beograd, Clio.
Truchot, Claude.1994. Le plurilinguisme européen. Théories et pratiques en
politique linguistique. Paris, Éditions Champion-Slatkine.
Objavljeno
2019-10-25
Rubrika
Suvremeno društvo u kulturi, jeziku i književnosti