ХАБИТУАЛНИ МОРФОСИНТАКСИЧКИ СТРУКТУРИ
Sažetak
Habitualness is a complex aspect composed of two aspectual values: a subordinate moment and a dominant continuum, and its definition is as follows: X is such that (when/if S) P occurs. For example: Vo nedelite odime na Vodno: 'nie sme takvi što (koga/ako e nedela) se slučuva da otideme na Vodno' (On Sundays we go to Vodno: 'we are such that (when/if it is Sunday) we go to Vodno'.) The action designated by the habitual semanteme/structure represents the subordinate event P of habitualness (the moment), whereas the continuative dominant aspect is represented by the open possibility for the event to take place. The activator for the event to take place somewhere along the temporal line is the feasible condition S. At a formal level the aspectual category of habitualness in Macedonian is expressed by: 1) habitual semantemes, 2) habitual morphosyntactic structures and 3) habitual syntactic structures. At the morphosyntactic level the aspectual category of habitualness is expressed through verbal constructions composed of semantemes placed in an appropriate syntactic context, i.e. it is a combination of the aspectual value of the semanteme + its position (function) in the sentence. The habitual morphosyntactic structures in Macedonian are the following: 1. the ḱe-constructions; 2 the constructions with čini + imperative and 3. the da-constructions. The habitual ḱe-constructions (which are the habitual future tense, the habitual future-in-past tense and the habitual future perfect tense), and the constructions with čini + imperative are special morphosyntactic structures in the Macedonian language which are used to express a series of events reccurring in a determined order: Ḱe go pročitav vesnikot, ḱe pojaduvav i ḱe izlezev – 'I am such that (when/if S) it can occur for me to read the newspaper (P1), to have my breakfast (P2) and to get out (P3)' or: Toj čini – pojdi, dojdi i sè taka. The habitual future tense of perfective verbs in Macedonian is specialized for expressing a series of events in an open interval, and not in an assumed interval of habitualness, which results from the fact that the habitual perfective present does not exist in the modern Macedonian anymore, while it still exists in all other Slavic languages. The habitual da-constructions are complex verbal predicates composed of an introductory verb: znae, (mu) se slučuva, praktikuva or an introductory perifrastic structure: ima običaj, ima navika + the da-particle + perfective: pratikuva da zgotvi, ima običaj da dojde.
Downloads
##submission.citations##
1987.
Конески К. Глаголските конструкции со ќе во македонскиот јазик / К. Конески. Скопје:
Институт за македонски јазик “Крсте Мисирков”, 1990.
Конески К. За македонскиот глагол / К. Конески. Скопје, Детска радост, 1999.
Пановска-Димкова И. Видската категорија хабитуалност во македонскиот јазик: Докторска
дисертација / И. Пановска-Димкова. Скопје: Фонд на Филолошкиот факултет ,,Блаже
Конески”, 2003.
Пановска-Димкова И. Македонските еквиваленти на српскиот презент од перфективни
глаголи / И. Пановска-Димкова // Првата македонско-српска научна конференција од
областа на јазикот и литературата. Охрид, 2002. Во печат.
Спасов Љ. Од проблематиката на императивот во македонскиот јазик / Љ. Спасов // Studia
Linguistica Polono-Meridianoslavica. Скопје, 1996. С. 81-88.
Autori predstavljaju časopisu originalne radove temeljene na rezultatima vlastitih istraživanja. Suautori su osobe koje su u značajnoj mjeri doprinijele radu. Autor (i suautori) šalju članak zajedno s popunjenim Prijavnim obrascem (Paper Submission Form) koji ujedno ima svrhu suglasnosti s objavljivanjem rada.
Časopis prima neobjavljene znanstvene radove. Ne primaju se članci koji u velikoj mjeri ponavljaju već objavljene radove autora. U ponavljanja se ubraja kompilacija, odnosno tekst sastavljen od isječaka iz objavljene monografije ili od isječaka iz nekoliko drugih radova. Nedopustivi su plagijati i pretjerano citiranje tuđih radova (trećina ukupnoga opsega članka, ili više). Svi citati, posuđeni ulomci i građa trebaju biti popraćeni uputnicom na izvornik, odnosno na autora i primarni izvor. U slučaju ako je udio tuđeg teksta prevelik, autoru će se preporučiti skraćivanje citata i proširenje opsega originalnoga teksta.
Autor treba dobiti sva potrebna dopuštenja za korištenje posuđene građe (ilustracije i sl.), a za koja on ne posjeduje autorska prava. Autor jamči da članak ne sadrži podatke koji nisu pogodni za javno objavljivanje, između ostaloga i tajne podatke.
Popis literature obuhvaća samo one bibliografske jedinice i poveznice koje su zaista upotrijebljene tijekom istraživanja i koje su u tekstu
Preporuka je da se u tekstu navedu podaci o financijskoj podršci provedenog istraživanja (ako ona postoji). Također se može navesti i zahvala kolegama koji su pripomogli nastanku rada, a koji nisu suautori.
Predajući uredništvu rukopis i Prijavni obrazac autor je službeno dao suglasnost da se njegov rad objavi u časopisu Filološke studije. Autor je i dalje vlasnik autorskih prava članka. Autori imaju pravo povući članak u bilo kojoj fazi njegova razmatranja (do trenutka njegove objave na internetskoj stranici) uz to da trebaju o tome pismeno obavijestiti uredništvo.
Objava članaka je besplatna. Sadržaj je dostupan uz licencu Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.