КОНСТРУИРАНИ (И)СТОРИИ
Апстракт
Целта на трудот е да се анализира романот Соловјов и Ларионов на современиот руски писател Евгениј Водолазкин низ призма на интердискурзивните релации меѓу романот и историјата /историографијата.Тргнувајќи од теориите на постмодернистичкиот историски роман (Елизабет Веселинг, Брајан Мекхејл, Линда Хачион), интерпретацијата е фокусирана врз еден од доминантните аспекти во овој книжевен жанр – иманентната провокација на односот фикција – историја, кој се реализира на неколку рамништа: преку афирмација на нивните заеднички наративни аспекти; преку илустрирање на епистемолошките проблематизации на историското знаење и вистината и преку демонстрирање на посредуваната достапност на минатото преку неговите текстуални траги.
Downloads
Референци
Водолазкин, Евгениј. (2018). Соловјов и Ларионов. Скопје:Антолог. [Vodolazkin, Evgenij. (2018). Solovjov i Larionov. Skopje:Antolog]. (In Macedonian.)
Ankersmit, R. Frank. (1994). History and Tropology:The Rise and Fall of Metaphor. Berkeley: University of California Press.
Biti, Vladimir. (2000). Strano tijelo pri/povjesti. [A Foreign Body of (Hi)story]. Zagreb:Hrvatska sveučilišna naklada. (In Croatian)
Certeau. Michel de. (1988). The Writing of History. New York: Columbia University Press.
Currie, Mark. (1998). Postmodern Narrative Theory. New York: St. Martin's Press.
Gross, Mirjana. (2006). O historiografiji poslednjih trideset godina. [On the historiography of the last thirty years]. Godišnjak Filozofskog fakulteta Sveučilišta u Zagrebu. [Yearbook of the Faculty of Philosophy, University of Zagreb]. 38(2). 583-609. (In Croatian).
Hačion. Linda. (1996). Poetika postmodernizma: istorija, teorija, fikcija. Novi Sad: Svetovi. [Poetics of Postmodernism]. (In Serbian).
Hutcheon, Linda. (2003). Politics of Postmodernism. London and New York: Routledge.
Ivić, Nenad. 2003. Kritika kritičke historiografije. [Critique of critical
historiography]. Biti, V., Ivić N. (Prir.). Prošla sadašnjost. [Past present]. Zagreb: Naklada MD. 158-184. (In Croatian).
LaCapra, Dominick. (1996). History and Criticism. Ithaca and London: Cornell University Press.
McHale, Brian. (2001). Postmodernist Fiction. London and New York: Routledge.
McHale, Brian. (2002). Constructing Postmodernism. London and New York: Routledge.
Montrouz A. Luis. (2003). Poetika i politika kulture. [Poetics and politics of culture]. Lešić, Z. (Prir.). Novi Istoricizam i kulturni materijalizam. Beograd: Narodna Knjiga.104-137. [New Historicism and Cultural Materialism]. (In Serbian).
Wesseling, Elisabeth. (1991). Writing History as a Prophet: Postmodernist Innovations of the Historical Novel. Amsterdam and Philadelphia: John Benjamins Publishing Company.
Župan, Dinko. (2003). Ideologija, moć i udžbenici. [Ideology, power and textbooks]. Biti, V., Ivić N. (Prir.). Prošla sadašnjost. Zagreb: Naklada MD. 323-355. [Past present]. (In Croatian).
Авторски права (c) 2022 Marija Georgieva-Dimova
Ова дело е лиценцирано под меѓународната лиценца Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
