VRSTE PAMĆENJA U ROMANU MLADI DANI DINKA ŠIMUNOVIĆA
Апстракт
Šimunovićevse autobiografski roman Mladi dani fokusira na pojedinca koji referiranjem na svoje djetinjstvo nastoji determinirati vlastiti identitet. To se ponajviše očituje u njegovim nastojanjima za uspostavljanjem odnosa prema vlastitim korijenima, što se ostvaruje komunikacijskim praksama s okolinom. Idejom kolektiva unutar djela otkriva se specifičan svijet djelovanja njegovih pripadnika u svrhu evociranja herojske prošlosti predaka i nastojanja da je se pohrani u memoriji budućih generacija. Time dolazi do ispreplitanja izvantekstualne stvarnosti s autorefleksivnim trenucima, pa se u radu nastoji dokazati kako su refleksije o individualnome identitetu nedjeljive od kolektivnih iskustava skupine kojoj pojedinac pripada. Pritom se Šimunovićeva autobiografska proza Mladi danipokušava razmotriti u kontekstu studija pamćenja, pri čemu fenomen pamćenja ima ulogu u formiranju sebstva kako pojedinca tako i pripadajuće mu zajednice. Tomu bitno potpomaže i pozivanje na usmenoknjiževnu tradiciju, što je specifično za Šimunovićeva prozna djela.
Downloads
Референци
Brkljačić, Sandra, Prlenda, Maja. (2006). Kultura pamćenja i historija [Memory culture and history]. Zagreb: Golden marketing – Tehnička knjiga.
Durić, Dejan. (2018). Između književnosti i pamćenja [Between Literature and Memory]. Rijeka: Filozofski fakultet.
Durić, Dejan. (2012). Patrijarhat, rod i pripovijetke Dinka Šimunovića [Patriarchy, gender and stories of Dinko Šimunović]. In Croatica et Slavica Iadertina [Czech and Slavic Iadertina], 8, No 1. 259–276.
Dyras, Magdalena. (2010). U potrazi za novim identitetom: naracije o hrvatskom identitetu u devedesetim godinama dvadesetoga stoljeća [In Search of a New Identity: Narratives on Croatian Identity in the 1990s]. In Kroatologija [Croatology], 1(2). 57–66.
Jolles, Andre. (2000). Jednostavni oblici [Simple shapes]. Zagreb: Matica hrvatska. Kuljić, Todor. (2006). Kultura sećanja [The culture of memory]. Beograd: Čigoja
štampa.
Lejune, Phillipe. (1999). Autobiografski sporazum [Autobiographical agreement]. In
Autor, pripovjedač, lik [Author, storyteller, character]. Cvjetko, Milanja (Ed.).
Osijek: Biblioteka Theoria Nova. 201–236.
Maalouf, Amin. (2002). U ime identiteta [In the name of identity]. Zagreb:
Prometej.
Neumann, Birgit. (2008). The Literary Representation of Memory. In Media and Cultural Memory. Astrid, Erll, Ansgar, Nunning (Eds.). Berlin; New York: Walter de Gruyter.
Rudan, Evelina. (2002). O predaji u 'Dugi' i kazivačkoj situaciji u 'Mladosti' [About the surrender in 'Dugi' and the story situation in 'Mladost']. In Zbornik radova i pjesama Kijevski književni susreti [Proceedings and poems of Kiev Literary Encounters]. Matoš, Stipan (Ed.). Kijevo: Općina Kijevo. URL: https://www.hrvatskiplus.org/article.php?id=1907&naslov=o-predaji-u-dugi-i- kazivackoj-situaciji-u-mladosti (accessed Dekember 29, 2018).
Sablić-Tomić, Helena. (2008). Hrvatska autobiografska proza [Croatian autobiographical prose]. Zagreb: Naklada Ljevak.
Šicel, Miroslav. (1997). Hrvatska književnost 19. i 20. stoljeća [19th and 20th Century Croatian Literature]. Zagreb: Školska knjiga.
Šimunović, Dinko. (1965). Mladi dani [Young days]. In Pet stoljeća hrvatske književnosti [Five Centuries of Croatian Literature]. Franičević, Marin (Ed.). Zagreb: Matica hrvatska. 225–340.
Zaninović, Vice. (1965). Bibliografija [Bibliography]. In Pet stoljeća hrvatske književnosti [Five centuries of Croatian literature]. Franičević, Marin. Zagreb: Matica hrvatska. 7–30.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
