NOVO ČITANJE ROMANA 77 SAMOUBICA BRANKA VE POLJANSKOG
Апстракт
Rad se bavi tekstom 77 samoubica Branka Ve Poljanskog (1923) kao konstruktom koji sintetizira žanrove romana, poezije, manifesta i reklamnih oglasa i na taj način ostvaruje avangardni koncept montiranog umjetničkog djela. Analiziraju se mogućnosti uspostave kompozicije romana na iskustvu njemačkog ekspresionističkog filma, kao i objedinjavanje izražajnih potencijala diferenciranih umjetnosti: književnosti, grafike, filma i fotografije. U radu se uspostavlja dijaloški odnos s tezama Richarda Johnsona (Što su uopće kulturalni studiji?), s posebnim naglaskom na njegovu koncepciju jednog od dominantnih modela istraživanja u kulturalnim studijima – studija zasnovanih na tekstu, koji propituju mogućnosti transformativne kulturalne prakse.
Downloads
Референци
Benjamin, Walter. 2007. O fotografiji i umetnosti. Beograd: Kulturni centar Beograda.
Bürger, Peter. 2007. Teorija avangarde. Zagreb: Antibarbarus.
Johnson, Richard. 2006. Što su uopće kulturalni studiji? U Politika teorije. Zbornik rasprava iz kulturalnih studija. Dean Duda. Zagreb: Disput.
Negrišorac, Ivan. 1987. Zenitistička proza kao osporavanje romana. U Polja 342-343. Novi Sad: 348.
Oraić Tolić, Dubravka. 1996. Paradigme 20. stoljeća. Avangarda i postmoderna. Zagreb: Zavod za znanost o književnosti Filozofskoga fakulteta Sveučilišta u Zagrebu.
Petrov, Aleksandar. 1996. Srpski modernizam. Beograd: Prosveta.
Petrović, Predrag. 2008. Avangardni roman bez romana. Beograd: Institut za književnost i umetnost.
Petrović, Predrag. 2008. Avangardni roman i film. U Zbornik radova Fakulteta dramskih umetnosti. Enisa Uspenski, ur. Beograd: Fakultet dramskih umetnosti. 155-167.
Poljanski, Branko Ve. 1923. 77 samoubica. Zagreb: Reflektor.
Subotić, Irina. 1983. Zenit i srpska avangarda dvadesetih godina. Beograd: Narodni muzej.
Stojanović-Pantović, Bojana. 1998. Srpski ekspresionizam. Novi Sad: Matica srpska.
Tešić, Gojko. 1994. Avangardni pisci kao kritičari. Novi Sad: Matica srpska; Beograd: Institut ta književnost i umetnost.
Vučković, Radovan. 2000. Srpska avangardna proza. Beograd: Otkrovenje.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
