О ГРАММАТИКАЛИЗАЦИИ ГЛАГОЛОВ
(на материале немецкого языка)
Апстракт
В настоящей статье рассматриваются вопросы грамматикализации глаголов в немецком языке. Грамматикализация актуализирует изменения категориального значения глагола. Грамматикализация понимается как процесс возникновения грамматического знака из лексического и усиления его грамматической функции. Особенностью лексического знака является его автономность и способность появляться в любом языковом окружении. Именно уровень автономности является показателем степени грамматикализации лексических знаков. Чем автономнее лексический знак, тем ниже степень его грамматикализации, и наоборот. В результате грамматикализации он теряет свою автономность, приобретает грамматическое значение и начинает выполнять грамматическую функцию. В процессе грамматикализации происходит генерализация значения, то есть первичное лексическое значение знака стирается и появляется обобщенное значение. Это позволяет лексическому знаку расширить дистрибуцию. Грамматикализация рассматривается как непрерывный процесс усиления грамматизованности языковой единицы, при котором «неграмматическое» превращается в грамматическое, а менее грамматическое – в более грамматическое. Теория грамматикализации активно развивается в настоящее время, объектом описания теории является совокупность процессов, приводящих к возникновению грамматических значений, грамматических категорий и грамматических систем.
Downloads
Референци
семантикой предположения в немецком языке. В Вестник КГУ им. Н. А.
Некрасова. № 3. С. 27-30. URL: http://elibrary.ru/download/30772073.pdf
(дата обращения 12.03.2015).
Болдырев, Николай. 2009. Функциональная категоризация английского глагола.
Изд. 2-е. Мсоква: Книжный дом «ЛИБРОКОМ».
Бородина, Мелетина. 1965. Синтез и анализ в современной исторической
грамматике французского языка. В Аналитические конструкции в языках
различных типов. Москва, Ленинград: Наука. С. 152-166.
Бутаева, Елена. 2010. Лексико-грамматическая семантика глаголов позиции в
русском и английском языках (на материале лексикографических описаний
и художественного текста). Автореф… к. филол. н., Майкоп.
Касевич, Вадим. 2006. Труды по языкознанию: в 2 т. / Под ред. Ю. А. Клейнера.
Санкт-Петербург: Филол. фак. СПбГУ. Т. 1. (Ars Philologica).
Кацнельсон, Соломон. 2010. Категории языка и мышления: Из научного
наследия. Москва: Языки славянской культуры.
Майсак, Тимур. 2005. Типология грамматикализации конструкций с глаголами
движения и глаголами позиции. Москва: Языки славянской культуры.
Сильницкий, Георгий. 2006. Семантика. Грамматика. Квантитативная и
типологическая лингвистика: в 2 т Том I. Т. 2. Смоленск: ФГУ
«Смоленский ЦНТИ».
Рахманова, Наталья. 2009. Явление десемантизации и его отражение в лексике
и грамматическом строе немецкого языка. В Вестник Моск. госуд. лингв.
ун-та. № 566. С. 199-210. URL: http://elibrary.ru/download/60127541.pdf
(дата обращения 11.02.2015).
Шустова, Светлана. 2015. Функционально-грамматический каузатив lassen в
аспекте грамматикализации. В Евразийский вестник гуманитарных
исследований. № 1, 2015. Пермь.
Bybee, Joan. 1985. Morphology: the Study of the Relation between Meaning and
Form. Amsterdam: John Benjamins.
Diewald, Gabriele. 1997. Grammatikalisierung. Die Einführung in Sein und Werden
grammatischer Formen. In Germanische Arbeitshefte 36. Tübingen: Niemeyer
Verlag.
Givón, Talmi. 1971. Historical Syntax and Synchronic Morphology: an Archaeologist’s
Field Trip. In Chicago Linguistic Society: Papers from the 7th Regional Meeting
(April 16-18, 1971). Chicago: Chicago Linguistic Society.
Heine Bernd, Reh Mechthild. 1984. Grammaticalization an Reanalysis in African
Languages. Hamburg: Helmut Buske.
Hopper, Paul, Traugott. Elisabeth. 2003. Grammaticalization. Sec. ed. Cambridge:
Cambridge University Press.
Hopper, Paul. 2011. Emergent Grammar. Annual Meeting of the Berkeley Linguistics
Society.
Кuryłowisz, Jerzy. 1965. The Evolution of Grammatical Categories. Diogenes, 51.
P. 55-71.
Lehmann, Christian. 1985. Grammaticalization: Synchronic Variation and Diachronic
Change. In Lingua e Stile.
Lehmann, Christian. 1995 (1982). Thoughts on Grammaticalization. Revised and
expanded version. First publ. ed. München, Newcastle.
Leiss, Elisabeth. 1992. Die Verbalkategorien des Deutschen. Ein Beitrag zur Theorie
der sprachlichen Kategorisierung. Berlin, NY.
Lindström, Therese. 2004. The History of the Concept of Grammaticalization. PhD
Diss, Shefffield: University of Sheffield.
Meillet, Antoine. 1912. L’évolution des forms grammaticales. In Linguistique
historique e linguistique générale. Paris. Sociéte de Linguistique Paris. 2 Aufl.
P. 130-148.
Nübling, Damans. 2006. Auf Umwegen zum Pasiivauxiliar – die
Grammatikalisierungspfade von GEBEN, WERDEN, KOMMEN und BLEIBEN
im Luxemburgischen, Deutschen und Schwedischen. In Moulin C., Nübling D.
Perspektiven einer linguistischen Luxemburgistik. Studien zu Diachronie und
Synchronie. Heidelberg. S. 171-201.
Szczepaniak, Renata. 2011. Grammatikalisierung im Deutschen. Eine Einführung. 2, überarb. u. erw. Auflage. Tübingen: Narr Francke Attempto Verlag GmbH + Co.
KG.
Traugott, Elisabeth, Heine. Bernd. 1991. Introduction. In Approaches to
Grammaticalization: Volume II. Types of grammatical markers. Ed. E.C.
Traugott, B. Heine. John Benjamins Publishing Company. 1991. P. 1-14.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
