ОД УСПАВАНКЕ ДО УБОДА У СРЦЕ. ЖУПАНЧИЧЕВ ЦИЦИБАН У ЧИТАЊУ ИСИДОРЕ СЕКУЛИЋ
Апстракт
У раду се разматра промишљање Исидоре Секулић о Цицибану Отона Жупанчича и о поезији за децу уопште, а у интердијалошком односу према важним темама њене есејистике (поимању естетског и ангажованог, усмене традиције, народног духа и феномена националног у уметности), те у контексту поетичког распознавања књижевности за децу тридесетих година XX века.
Downloads
Референци
Апостол самоће. Изабрао, приредио и поговор написао Љубисав Андрић.
Београд: БИГЗ – СКЗ. 234–241.
Гордић Петковић, Владислава. 2009. Фигура Исидора. О Исидори Секулић у
Историји српске књижевне критике Предрага Палавестре. Књижевна
историја 157–158 (2009). 151–155.
Дучић, Јован. 1982. Књижевне импресије. Београд: Слово љубве.
Егерић, Мирослав. 1982. Дела и дани II. Есеји и критике. Нови Сад: Матица
српска.
Јеремић, Драган. 1960. Исидора Секулић као есејиста. Савременик VI/11
(1960). 411–422.
Кољевић, Светозар. 1978. Путеви речи. Сарајево: Свјетлост.
Леовац, Славко. 1986. Књижевно дело Исидоре Секулић. Београд: Вук
Караџић – Југославијапублик.
Љуштановић, Јован. 2009. Брисање лава. Поетика модерног и српска поезија
за децу од 1951. до 1971. године. Нови Сад: ДОО Дневник – новине и
часописи.
Љуштановић, Јован. 2012. Књижевност за децу у огледалу културе. Нови
Сад: Змајеве дечје игре.
Матовић, Весна. 2005. Национално у програмским текстовима српске
модерне. Научни састанак слависта у Вукове дане 34/2 (2005). 267–278.
Мишић, Зоран. 1996. Критика песничког искуства. Београд: Српска књижевна
задруга.
Павлов, Милета. 1998. Без слуха нема разумевања поезије. Исидора Секулић.
Апостол самоће. Изабрао, приредио и поговор написао Љубисав Андрић.
Београд: БИГЗ – СКЗ. 260–263.
Павловић, Миодраг. 1965. Исидора Секулић као критичар поезије. Дело XI/3
(1965). 361–371.
Пековић. Слободанка. 2009. Исидорини ослонци. Нови Сад: Академска књига.
Пешикан Љуштановић. 2012. Госпођи Алисиној десној нози. Огледи о
књижевности за децу. Нови Сад: Змајеве дечје игре.
Радуловић, Милан. 1995. Класици српског модернизма. Београд: Институт за
књижевност и уметност.
Радуловић, Оливера. 2009. Плес речи. Поетика есеја Исидоре Секулић.
Књижевност и језик LVI/1–2 (2009). 85–100.
Рибникар, Владислава. 1986. Књижевни погледи Исидоре Секулић. Београд:
Просвета.
Секулић, Исидора. 1977. Из домаћих књижевности I. Сабрана дела Исидоре
Секулић, књига 4. Приредио М. Лесковац. Београд: „Вук Караџић“.
Секулић, Исидора. 1977. Из страних књижевности I. Сабрана дела Исидоре
Секулић, књига 7. Приредили Ж. Стојковић и М. Павловић. Београд: „Вук
Караџић“.
Секулић, Исидора. 1977. Из страних књижевности II. Сабрана дела
Исидоре Секулић, књига 8. Приредили Ж. Стојковић и М. Павловић.
Београд: „Вук Караџић“.
Секулић, Исидора. 1977. Аналитички тренутци и теме. Сабрана дела Исидоре
Секулић, књига 9. Приредио Ж. Стојковић. Београд: „Вук Караџић“.
Секулић, Исидора. 1977. Говор и језик. Мир и немир. Сабрана дела Исидоре
Секулић, књига 10. Приредио Ж. Стојковић. Београд: „Вук Караџић“.
Трнавски, Вук. 1998. Музици много дугујем. Исидора Секулић. Апостол самоће.
Изабрао, приредио и поговор написао Љубисав Андрић. Београд: БИГЗ –
СКЗ. 195–198.
Удовички, Иванка. 1977. Есеј Исидоре Секулић. Београд: Институт за
књижевност и уметност.
Adorno, Teodor. 1985. Esej o eseju. Filozofsko-sociološki eseji o književnosti. Prevod
Nadežda Čačinovič-Puhovski. Zagreb: Školska knjiga.
Čeh, Jožica. 2003. Folklorni svet v liriki Slovenske moderne. Slavistična revija 51
(2003). 211–223.
Glazer, Alenka. 1978. Portret Otona Župančiča. Oton Župančič – dečji pesnik.
Detinjstvo – časopis o književnosti za decu IV/4 (1978). 3–31.
Gordić Petković, Vladislava. 2007. Na ženskom kontinentu. Novi Sad: DOO Dnevnik
– novine i časopisi.
Matarić, Mirjana. 2010. Engleska književnost kod Srba 1900–1945, kroz časopise.
Pančevo: Mali Nemo; Beograd: Itaka.
Marković, Slobodan Ž. 1973. Zapisi o književnosti za decu. Beograd: Interpres.
Mitrović, Marija. 1985. Odnos prema folklornom nasleđu i preporod poezije na
početku veka. Књижевност и језик XXXII/1–2 (1985). 7–10.
Ognjanović, Dragutin. 1978. Stvaraoci i deca. Beograd: Nova knjiga.
Pogačnik, Jože i Zadravec, Franc. 1973. Istorija slovenačke književnosti. Prevod M.
Mitrović i M. Živančević. Beograd: Nolit.
Pogačnik, Jože. 1984. Slovenačka dečja književnost. Prevod. J. Pogačnik, Novi Sad:
Ćirpanov – Dnevnik.
Rotar, Janez. 1988. Župančičeva pesma za decu i narodna tradicija. Prevod D.
Vučenov. Dečja planeta, (ur.) D. Ognjanović i V. Cvetanović. Beograd: Zavod
za udžbenike i nastavna sredstva. 163–166.
Solar, Milivoj. 1985. Eseji o fragmentima. Beograd: Prosveta.
Tešić, Gojko. 1991. Srpska avangarda u polemičkom kontekstu (dvadesete godine).
Novi Sad: Svetovi, Beograd: Institut za književnost i umetnost.
Vuković, Novo. 1989. Uvod u književnost za djecu i omladinu. Nikšić: NIO
Univerzitetska riječ.
Zadravec, Franc. 1987. Slovenačka narodna književnost i umetničko stvaralaštvo.
Књижевност и језик XXXIV/1–2 (1987). 64–73.
Životić, Radomir. 1970. Poezija za decu Otona Župančiča. Књижевност и језик
XVII/1 (1970). 18–23.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
