КАФКА, ХУМОРИСТ
Апстракт
Најупорните читања на делото на Кафка го идентификуваат Кафка како автор на интимизмот (Фројдовото нуклеарно семејство), нихилизмот (сé евентуално се сведува на невозможниот излез од недефинираниот и нефер Закон) и песимизмот. Студијата Кафка, хумористот предлага дека Кафка треба да се чита како хуморист, најмалку заради две причини: 1) Самиот Кафка се дистанцирал од горчливиот модус што ги доминираше толкувањата на неговото дело како песимистичко. Најзабавните делови од биографијата за Кафка на Макс Брод се посветени на опишување на хумористичниот, кловновски начин во кој Кафка ги читал деловите од својот роман Процес, пред публиката, на литературните читања во станот на Брод во Прага, а публиката одговарала со „несопирлива смеа“. 2) Читањето на Кафка како хуморист а не како песимист, парадоксално, има и подолга и покредибилна традиција. Уште во 1934 година, на десетгодишнината од смртта на Кафка, Валтер Бенјамин, во својата студија Кафка, предлага неговото дело да се чита на хумористичен начин. Делез и Гатари следејќи го советот од Бенјамин, во својата студија од 1975 година Кафка, зборуваат за „многу весела смеа“ кај Кафка, но забележуваат дека овој совет за читање на Кафка останува речиси незабележан од неговите критичари. Конечно, Дејвид Фостер Волис, во својот текст Смеењето со Кафка, од 1998 година, пишува за комплексноста на хуморот кај Кафка тврдејќи дека неговиот хумор има „херојски нормален“ квалитет. Студијата Кафка, хумористот на Котеска ги тестира насоките дадени од Бенјамин, Делез и Гатари и Волис и се обидува да го интерпретира хуморот кај Кафка преку некои од неговите најфреквентни теми: анимализмот, минијатуризацијата, аскетизмот; но и: децата, храната, ножот, машините; конечно до портретите на Кафка за некои од најпознатите фигури на неговото време (меѓудругото, неговите коментари за Чарли Чаплин и Бенито Мусолини, кои го изненадуваат читателот со необичната сличност во нивните описи).
Downloads
Референци
Делез, Жил и Гатари, Феликс.1998. Кафка. Издавачка књижарница Зорана
Стојановиħа: Сремски Карловци Нови Сад.
Кафка, Франц. 2003. Процес. Превела Зденка Бркиħ, Издавачка куќа Драганич:
Београд.
Кафка, Франц. 2007. Преобразба. Темплум: Скопје.
Begley, Louis. 2008. Franz Kafka. The Tremendous World I Have Inside My Head.
Atlas and Co. Publishers: New York.
Butler, Judith. 2011. Who Owns Kafka? London Review of Books. Vol. 33, No. 6,
3-8.
Genosko, Gary. 2001. Freud’s Bestiary: How does Psychoanalysis Treats Animals?
(Deleuze and Guattari: Critical Assessments of Leading Philosophers, Vol. II
(ed. Gary Genosko), Routledge.
Gilman, Sander L. 2005. Franz Kafka. Reaktion Books: London.
Jeffrey, William. 1995. The Yiddish Theatre, the Oklahoma Theatre and Kafka’s
Salvation. In: The International Journal of Psychoanalysis, No. 76, 1007-1015.
Kafka, Franc. 2011а. Mračna samica. Kad je reč o žeđi. Preveo Jovica Aćin, JP
Službeni glasnik: Beograd.
Kafka, Franc. 2011b. Pisma Mileni. Preveo i prateće priloge pripremio Jovica Aćin.
JP Službeni glasnik: Beograd.
Kafka, Franz. 1988. Diaries 1910-1923. Edited by Max Brod. Schocken: New York.
Kierkegaard, Soren. 1979. Ili – ili. IRO Veselin Masleša: Sarajevo.
Murray, Nicholas. 2011. Sharing is a Bold Way to Preserve Kafka’s Legacy,
Guardian, 7 April.
Seyppel, Joachim. 1956. The Animal Theme and Totemism in Franz Kafka. In:
American Imago, No. 13, 69-93.
Smith, Zadie. 2008. F. Kafka, Everyman. The New York Review of Books. July 17,
2008. Vol. 55, No. 12, p. 5.
Wallace, David Foster. 1998. Laughing with Kafka, in: Harper’s Magazine, July
1998. p.23.
Žižek, Slavoj. 2006. The Parallax View. The MIT Press: Cambridge, London.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
