«ОТ ВАШЕЙ КУЛЬТУРЫ СЛОНЫ ДОХНУТ»: ВЕРБАЛИЗАЦИЯ ПЕРМСКОЙ КУЛЬТУРНОЙ РЕВОЛЮЦИИ
Апстракт
В статье анализируются вербальные реакции горожан на культурную политику, проводимую властями Пермского края. Анализ вербальных реакций проводится на материале печатных СМК, блогов, бытового неформального общения, спонтанных и организованных уличных акций и художественных практик (2008-2013 гг.). Анализ показывает, что пейоративные вербальные реакции демонстрируют пермская творческая элита, официальные организации творческих союзов, оппозиционные власти печатные СМК и блогеры, а также малообразованные (бедный лексикон, ориентация на инвективные формы речи, орфографическая и пунктуационная неграмотность записей) горожане. Позитивные вербальные реакции демонстрируют столичные искусствоведы и художники, печатные СМК, блогеры и творческая элита, причастные к институциям власти, образованные горожане и гости (в том числе и виртуальные) города. Остальное большинство игнорирует усилия властей в области культурной политики: «народ безмолвствует». Анализ вербальных реакций горожан показывает, что власти не удалось понятно сформулировать преимуществ культурного проекта для большей части населения. Установлено, что основной стратегией в вербализации пермской культурной революции является ирония и самоирония, которые выступают как способ постижения мира, путь к истине, ироническая терпимость. Ирония и самоирония горожан демонстрируют несоответствие между идеей и действительностью, а также между действительностью и возможностью. Дисбаланс интенций власти, инициирующей культурную политику, и вербальные реакции горожан существует в традиционных для русской культуры бинарных оппозициях: центр-периферия, сакральное-профанное, свое-чужое, новое-старое и пр. Коммуникативная оппозитивность является частью общей оппозитивности русской культуры.
Downloads
Референци
смыслом. В: Антропологический форум. №12. С. 10–16.
Бабаева, Анна В. 2002. Изменение форм поведения в процессе трансформаций
русского культурного пространства: Автореф. … дисс. д. философ. н.
СПб. 46 с.
Ванюшкина, Светлана Г. 2011. Самоирония в ранней лирике
В.В. Маяковского. В: Вестник Томского гос. педагогического
университета. Вып. 7(109). С. 118–121.
Дементьев, Вадим В. 2006. Непрямая коммуникация. М.: Гнозис. 376 с.
Иванов, Алексей. 2009. «Не хочу быть никем…». В: Новый компаньон.
21.07.2009.
Кьеркегор, Сёрен. 1993. О понятии иронии. В: Логос. №4. С. 176–198. URL:
http://kierkegaard.newmail.ru/works/Begrebet_Ironi.html (дата обращения:
13.08.2013).
Можейко, Марина А. 1999. Ирония. В: Новейший философский словарь.
Минск. 896 с. URL: http://bookz.ru/authors/gricanov-aa/gricanov03/1-
gricanov03.html (дата обращения: 13.08.2013).
Ортега-и-Гассет, Хосе. 1991. Дегуманизация искусства. Перевод
С.В.Воробьева. URL: http://lib.ru/FILOSOF/ORTEGA/ortega12.txt (дата
обращения: 13.08.2013).
Пермский проект. 2010. Концепция культурной политики Пермского края.
URL: http://www.kulturaperm.ru/content/file/Konsept%20polnyi.pdf (дата
обращения: 13.08.2013).
Раков, Вячеслав М. 2000. Провинциальная культура в поисках идентичности
(пермский случай). В: Искусство Перми в культурном пространстве
России. Век XX. Пермь. С. 23–31.
Тюленев, Игорь. 2009. Речной вокзал. В: Звезда. 31.07.2009.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
