ЕПИДЕМИИТЕ И ПРЕВЕНТИВНАТА ЗАШТИТА ВО МАКЕДОНИЈА (ЗА ЧУМАТА И КОЛЕРАТА СПОРЕД ПАТЕПИСИ И ДОКУМЕНТИ ОД 18 И ОД 19 ВЕК)
Апстракт
In this paper has reserved area for history of the plague and cholera in Macedonia in 18 and 19th century. The epidemics a little known but substantial factor for the on-going changes in cultural and spiritual attitudes and practices in Ottoman Empire in this period. That fearful epidemics occurred periodically throughout those years and destructive effect upon the lives of people in Macedonian villages and towns. Those were disrupted the normal economic rhythm and caused many people to flee from their homes and thus leading as well to serious changes in the system of existing settlements. The changes underway second half 19 th century had opened new horizons to and methods for preventing and handling with the epidemics.
Downloads
Референци
Британски документи за историјата на македонскиот народ. 1968. (1797-1839).
Т.I. Скопје.
Гандев. Христо. 1940. Към изучаване на “чумавите времена”- В: Сб. В Памет
на проф. П. Наков. София.
Доосвобожденски пътеписи. 1969. София.
Иванов. Йордан. 1970. Българските страини из Макеония. София.
- Jeremić. Risto. 1935. Zdravstvene prilike u Jugoslovenskim zemljama do kraja
devetnaestog veka. Zagreb.
Каймакчиева.Р., 1978. Создание законодательства и организации
здравоохранения в XIX в. В.: „Асклепий“, Т. IV. София.
Манолова-Николова. Надя. 2004. Чумавите времена (1700-1850), София .
Матковски. Александар. 1983. Историја на Евреите во Македонија. Скопје .
Николов. З.; Мичев. М., 1978. О чумных эпидемиях на болгарской земле на
протяжении XV-XIX веков. В. „Асклепий“, Т. 4. София.
Николовски. Боро. 1966. О превентиве у Македонији у турско периоду наше
историје (од XIII-XIX века), Зборник радова XV Научног састанка 26-28
мај. Београд.
Паскалева, В.; Христов, Хр., 1963. Документи за българската история из
германски архиви, 1829-1877. док. бр. 13, София.
Спространов. Ефтим. 1897. Джеладин бей (Принос към историята на Охрид).
СБ. НУНК, XIV. София.
Станинска-Поповска. Снежана.1999. Ами Буе за Македонија. Скопје.
Тантилов. Христо. 1908-1909. По появянето на третата чумна епидемия в
някои места на България и Македония. Медицинско списание, I, бр. 4-5.
София.
Френски пътеписи за Блакните от првата половина на XIX в. София.
Цонев. Б., 1923. Опис на славянските ръкописи и страопечатени книги на
Народната библиотека во София. София.
Шалдев. Христо.1916. Град Прилеп в българското възраждане. София.
Шарков. Васил. 1929. Град Горна Джумая. София.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
