ELIPSA KOT STAVČNOPOVEDNI IN BESEDILNI POJAV
Апстракт
The paper Ellipsis as a sentence and textual phenomenon presents ellipsis as a textual valence phenomenon and its recognition in text/discourse on the material of Slovene language. Ellipsis is a linguistically-systemically predictable omission. As a systemic phenomenon, it belongs (based on frequency of occurrence) primarily to the textual plane. Ellipsis can be seen as expressionless content, or the non-worded content of textual valence; it is therefore an expression of textual valence within the sentence structure (and broader) and often a stylistic phenomenon. Ellipsis is more likely to occur in narrower-interest dialogical texts with predominantly practical-communicative content and verbs with absolute semantic valence ranging from one- to three-valence verbs. One would expect the appearance of ellipsis to be less frequent in monological wider-interest texts: for instance, in speeches by members of city council. With its textuality, the text creates alternatives and provides a selection of these, so that recurrence of particular sections of text is either permitted or withheld in accordance with its participants’ (author’s and recipient’s) beliefs and presuppositions, which are also reflected in the economy of language and in the flout or/and violation of the maxims of Grice’s co-operative principle. That is also connected to the functional sentence perspective with its possibility of adapting word order to the content or actual meaning of the sentence.
Downloads
Референци
stanju). Prevod iz nemščine. Ljubljana: Delo, d. d. 17–19.
Gea: svet je tvoj. 2000. Letnik 10, številka 1, Ljubljana, str. 28.
Jančar, Drago. 21980. Galjot. Murska Sobota: Pomurska založba.
Jančar, Drago. 2000. Katarina, pav in jezuit. Ljubljana: Slovenska matica.
Krajnc, Mira. 2005. Besedilne značilnosti javne govorjene besede. Knjižna zbirka
Zora, Zora 35. Maribor. Zapisi odlomkov sej mariborskega Mestnega sveta, in
sicer 23. 10. 2000, 3. in 10. 9. 2001 ter 1. 10. 2001.
Krajnc Ivič, Mira. 2008. Zasebni dvogovori. Doktorska disertacija. Ljubljana:
Filozofska fakulteta.
Mladina. 2009. Konzum /K/ (št. 28, 17. 7 2009), predstavitev, 68. Komunalni kaos
/KK/ (št. 30, 31. 7 2009), komentar, 32–34. Vonj po časopisu /VČ/ (št. 30, 31. 7.
2009), komentar pod črto, 41. Ljubljana: Mladina časopisno podjetje d. d.
Daneš, František, idr. 1987. Větné vzorce v češtině. Praha: Academia.
Daneš, František. 1999, 2000. Jazyk a Text I, II. /JaT I, II/ (Výbor z lingvistického
díla Františka Daneše).Ur. Oldřich Uličný. Praha: Univerzita Karlova,
Filozofická fakulta.
Ducrot, Oswald. 1988. Izrekanje in izrečeno. Ljubljana: Založba ŠKUC: Znanstveni
inštitut Filozofske fakultete.
Krajnc, Mira. 2004. Besedilnoskladenjske značilnosti javne govorjene besede. (Na
gradivu mariborščine). Slavistična revija, 52/4, Ljubljana, 475–498.
Krajnc, Mira. 2005. Besedilne značilnosti javne govorjene besede. Knjižna zbirka
Zora, Zora 35. Maribor: Filozofska fakulteta, Založba Oddelka za slovanske
jezike in književnosti.
Krajnc Ivič, Mira. 2009. Razgovor kot vrsta komunikacijskega stika. Mednarodna
knjižna zbirka Zora, Zora 63. Maribor: Filozofska fakulteta, Mednarodna
založba Oddelka za slovanske jezike in književnosti.
Krajnc Ivič, Mira, Žele, Andreja. 2011. Elipsa v dvogovornih in enogovornih
besedilih = Ellipsis in dialogical and monological texts. V: Jesenšek, Marko
(ur.): Globinska moč besede : red. prof. dr. Martini Orožen ob 80-letnici,
(Mednarodna knjižna zbirka Zora, 80). Maribor: Mednarodna založba Oddelka
za slovanske jezike in književnosti, Filozofska fakulteta. 468–478.
Levison, Stephen C. 1995. Activity types and language. Drew, Paul, Heritage, John
(ur.). Talk at work: interaction in institutional settings. Cambridge University
Press. 66−101.
Padučeva, Elena Viktorovna. 2007. O semantike sintaksisa (Materialy k
tranformacionnoj grammatike russkogo jazyka). Moskva: KomKnjiga.
von Polenz, Peter. 1988. Deutsche Satzsemantik. Grundbegriffe des Zwischen-denZeilen-Lesens. Druga, pregledana izdaja. Berlin, NewYork.
Schiffrin, Deborah. 1995. Approaches to discourse. Oxford (UK), Cambridge
(USA): Blackwell.
Searle, John R. 1971. Sprechakte: ein sprachphilosophischer Essay. Frankfurt am
Main: Suhrkamp.
Sgall, Petr, a kol. 1986. Úvod do syntaxe a sémantiky. Praha: Academia.
Stubbs, Michael. 1983. Discourse Analysis. The Sociolinguistic Analysis of Natural
Languarge. Oxford.
Toporišič, Jože. 42000. Slovenska slovnica. Četrta prenovljena in razširjena izdaja.
Maribor: Obzorja.
Vidovič Muha, Ada. 2000. Slovensko leksikalno pomenoslovje. Govorica slovarja.
Ljubljana: Znanstveni inštitut Filozofske fakultete.
Žele, Andreja. 2001. Vezljivost v slovenskem jeziku (s poudarkom na glagolu).
Založba ZRC, ZRC SAZU, Ljubljana.
Žele, Andreja. 2010. Elipsa med glagolsko intenco in besedilno koherenco
(Izpustnost med glagolsko usmerjenostjo in besedilno soveznostjo). Slavistična
revija, 58/1, Ljubljana. 117–131.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
