ТА РОЗА, КОТОРАЯ ВНЕ ТЛЕНЬЯ И СТИХА… (ЭТЮД О РОЗЕ БОРХЕСА И ЭКО)
Апстракт
This article is presented the attitude of U. Eco and J. Borges towards the main problems of philosophy of language: representation and naming. The following issues have been analysed in the text: the relations between language, reality, cultural universe (medieval philosophy studies) and representation. From our point of view, the problem of naming (the name of rose) has to be studied in multidisciplinary context of semiotics, linguistics, logic, philosophy and even artistic (fiction) discourse. The processes of representation and giving the names to objects of reality are based on the realism and nominalism as the main epistemological positions of medieval philosophy. From the realist point of view, reality consists of ideas of things, or every thing is the realization of its idea that existed before things (оба дивных кота – и в зеркале, и во плоти – подобья одного вневременного прообраза). So if we want to represent reality, we use general names as main signs. The dividing line between general and individual names concerns not only of objects they stand for (refer to), but also the manifestation form of signs. Our language has the same sign for naming individual thing (this rose) and class of things (rose as a type). For distinction these signs we have to add attributes (predicate signs) to things (their names) which are being described. So the name without predicate is classifed as general name. In discussion of universalia U. Eco and J. Borges joins to realists, that is why thee refer to essence, to idea of rose and doesn’t describe it’s attributes. Their semiotic conception we define as naming of essence.
Downloads
Референци
Eco U. Dopiski na marginesie «Imienia róży» / U. Eco // Imię róży. Warszawa: Państwowy
Instytut Wydawniczy, 1987. S. 593-623.
Eco U. Imię róży / U. Eco. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1987.
Eco U. Kant and the Platypus: Essays on Language and Cognition / U. Eco. New York: Harvest
Books, 2000.
Eco U. Semiotics and the Philosophy of Language / U. Eco. Bloomington: Indiana U.P., 1984.
Eco U. The Search for the Perfect Language / U. Eco. Oxford: Blackwell, 1995.
Борхес Х.Л. Сочинения в трех томах / Х.Л. Борхес. Рига: Полярис, 1994.
Боэций Утешение философией и другие трактаты / Боэций. М., 1991.
Жильсон Э. Философия в средние века / Э. Жильсон. М.: Республика, 2004.
Колесников А.С. Философия и литература: современный дискурс / А.С. Колесников //
История философии, культура и мировоззрение. К 60-летию профессора
А.С. Колесникова. СПб.: Санкт-Петербургское философское общество, 2000. С. 8-36.
Лотман Ю. Выход из лабиринта / Ю. Лотман // У. Эко. Имя розы. М., 1998. С. 650-669.
Мартин Хайдеггер и теология. М., 1974. Ч I. С. 28-29.
Минуций Феликс Октавий / Феликс Минуций // Богословские труды. М., 1981. Вып. 22.
С. 8-10.
Хейзинга Й. Осень Средневековья / Й. Хейзинга. М.: Наука, 1988. С. 225.
Эко У. Средние века уже начались / У. Эко // Иностр. литер. 1994. № 4.
С. 258-267.
Эко У. Остров накануне / У. Эко. СПб.: Симпозиум, 1999.
Эпштейн М. Философия возможного / М. Эпштейн. СПб.: Алетейя, 2001.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
