ЕГЗИЛОТ СФАТЕН КАКО ЛИНГВИСТИЧКИ НАСТАН

Goce Smilevski

Goce Smilevski Институт за македонска литература, Универзитет „Св. Кирил и Методиј“ во Скопје, Македонија

Аннотация

Овој текст ги проучува различните перспективи и интерпретации на односот помеѓу егзилот и јазикот. Во него се поаѓа од поврзаноста на јазикот со начините на перцепцијата на светот и на Другиот, за кои пишува Азаде Сејхан, осврнувајќи се на пишувањата на Ханс-Георг Гадамер и Емануел Левинас, а се анализира и ставот на Амин Малуф за јазикот како еден од конститутивните елементи на идентитетот. Понатаму текстот се фокусира на односот помеѓу јазикот и егзилот и на трансформативната димензија која на субјектот му ја носи тој однос, преку видувањата на овој феномен на Лешек Колаковски, Чеслав Милош, Нина Берберова, Едвард Саид и Јосиф Бродски, кој егзилот го разбира како лингвистички настан.

Скачивания

Данные скачивания пока не доступны.

Литература

Berberova, Nina. 2002. Kurziv je moj. Beograd: Paidea.
Браидоти, Роси. 2002. Номадски субјекти. Скопје: Македонска книга.
Brodsky, Joseph. 1990. “The Condition We Call Exile”. In: Literature in Exile, ed. John Glad. Durham: Duke University Press. Pp. 100-108.
Kolakowski, Leszek. 1997. “In Praise of Exile”. In: Modernity on Endless Trial. Chicago : University of Chicago Press. Pp. 55-59.
Кристева, Јулија. 2005. Токати и фуги за другоста. Скопје: Темплум.
Kundera, Milan. 2009. Susret. Beograd: Arhipelag.
Малуф, Амин. 2001. Погубни идентитети. Скопје: Матица македонска.
Milosz, Czeslaw. 2002. “Notes on Exile”. In: To begin where I am: Selected Essays. New York: Farrar, Strauss and Giroux. Pp. 13-19.
Said, Edward. 2001. Reflections on Exile. London : Granta Books.