ИНТЕРКУЛТУРНИОТ ДИЈАЛОГ КАКО ОСНОВА ЗА ПОДОБРЕНИ КОМУНИКАЦИИ ВРЗ ПРИМЕРОТ НА МАКЕДОНСКО-ГРЧКИТЕ ОДНОСИ
Povzetek
Различните народи на Југоисточна Европа уште од дамнина биле упатени на заемна комуникација и соработка во сите области на културното живеење (музиката, фолклорот, танцот, писменоста, литературата, ликовното изразување, итн.). Таа, денес, сè повеќе се интензивира со оглед на новите (економски, технолошки, општествено-политички) состојби и приближувања на земјите од овој регион. Но, бележи и одредени тешкотии, поврзани со изразената тенденција систематски да се идентификуваат културата и културниот идентитет на сите земји одделно, па дури и да се наметнува нова или да се забранува слободната идентитетска определба на цели народи. И сето тоа се прави многу дипломатски вешто и прикриено, зад божемните современи демократски вредности. Единствена реална цел на ваквите тенденции е подобрување на националната позиција во глобализациските процеси. Притоа, не се земаат предвид предизвиците кои ги носи новото време и фактите дека, денес, сè повеќе, културните ентитети на земјите не се совршено хомогени, стабилни и непроменливи, туку дека тие се мешани, флуидни, меѓусебно поврзани и упатени на искрена меѓусебна комуникација и поддршка.
За да се надминат ваквите негативни тенденции и да се олесни и да се интензивира меѓусебната комуникација, во овој труд, предлагаме да се наметнат формата и принципите на современиот интеркултурен дијалог меѓу земјите од Југоисточна Европа, кои се состојат во: разбирање на процесот на комуницирање меѓу различните култури; утврдување на предизвиците што произлегуваат од разликите на сопствените согледби; споделување на заедничките културни вредности со соседството; стекнување и развивање на знаења, вештини и ставови, што ќе ја зголемуваат способноста за интеркултурно комуницирање и дејствување, што е во спротивност со теснонационалистичките определби, кои мора вистински да се искоренат од овие простори.
Prenosi
Literatura
Borza, Judzjin N. (2004). Vo senkata na Olimp: pojavata na Makedon [In the shadow of Olympus: the emergence of Macedon]. Skopje: Patrija. (In Macedonian.)
Bosjevski, Tome, Tentov, Aristotel. (2005). Po tragite na pismoto i jazikot na antiskite makedontsi [Tracing the Script and the Language of the Ancient Macedonians]. In Prilozi. Odelenie za matematicjko texnicjki nauki [Contributions. Section for Mathematical and Technical Sciences] XXVI, 2. Skopje: МАНУ. (In Macedonian.)
Demosthenes. (1995). Govori [Speaks]. Transl. Danitsa Cjadikovska. Skopje: Kultura. (In Macedonian.]
Ilievski, H. P. (1996). Jazitsite na pocjvata na Makedonija vo anticjkiot i ranovizantiskiot period [Languages on the soil of Macedonia in the ancient and early Byzantine period]. In Jazitsite na pocjvata na Makedonija [The Languages of the soil of Macedonia]. Skopje: MANU. (In Macedonian.)
Karaksidy, Anastasia. (2003). Transforming na identitetot, sozdavane na sveta: Prinuda i homogenost vo Severozapadna Grtsja [Transforming Identity. Creating Awareness: Forced and Homogeneous in Northwestern Greece]. In Makedonskoto prašane: kultura, istoria, politika [In the Macedonian question: Culture, history, politics]. Rudometov, Viktor (Ed.). Skopje: Evrobalkan Press. (In Macedonian.)
Proeva, Nade. (2004). Istorija na Argeadite [History of Arghades]. In Historia Antiqua Macedonica. Vol. 8. (In Macedonian.)
Proeva, Nade. (1997). Studi za anticjkite Makedondźi [Studies for ancient Macedonians]. In Historia Antiqua Macedonica. Vol. 5. (In Macedonian.)
Stojcjev, V., Stojcjev, A. (2013). Bukuresjkiot miroven dogovor i podelbata na Makedonija vo 1913 [The Bucharest Peace Agreement and the Partition of Macedonia in 1913]. Skopje: INI. (In Macedonian.)
Badian, Ernst. (1982). Greeks and Macedonians. In Macedonia and Greece in Late Classical and Early Hellenistic Times. No 10. Washington: National Gallery of Art. 33-51.
Bahtin, Mihail. (2000). Problemi poetike Dostojevskog [Problems of Dostoevsky's Poetics]. Beograd: Zepter book world. (In Serbian.)
Borza, Eugene N. (1996). Greeks and Macedonians in the Age of Alexander: The Source Traditions. In Transitions to Empire: Essays in Greco–Roman History. Essays in Greco-Roman History. Wallace, R. W., Harris, E. M. (Eds.). Norman and London: University of Oklahoma Press. 360-146.
Burgoon, Judee K. (1978). A communication model of personal space violation: Explication and an initial test. In Human Communication Research, No 4.
Casule, I. (2017). Burushaski and unique Slavic isoglosses. In Himalayan linguistics. Vol. 16, No 2.
Femi, James Kolapo. (2008). Immigrant Academics and Cultural Challenges in a Global Environment. Amherst, New York, USA: Cambria Press.
Fresco, Jacques. (1995). The Venus Project: The Redesign of Culture. Venus, Florida: Global Cyber-Visions.
Gerard, Delanty. (2009). Community. London: Routledge.
Gillert, Arne. (2000). Concepts of Intercultural Learning. In Intercultural Learning. T-kit. Strasbourg. Council of Europe and European Commission.
Goffman, Erving. (1959). The presentation of self in everyday life. Garden City; NY: Doubleday – Anchor.
Goffman, Erving. (1961). Encounters. Indianapolis: Bobbs-Merrill.
Hall, Edward T. (1976а). Beyond culture. Garden City, NY: Actor press, Doubleday.
Hall, Edward T. (1976b). Nemi jezik [Silent language]. Beograd: BIGZ.
Hall, Edward T., Hall, Mildred R. (1990). Understanding Cultural Differences: German, French and Americans. Yarmouth: Intercultural Press.
Hofstade, Geert. (2001). Culturess Consequences: Comparing Values, Behaviors, Institutions and Organizations across Nations. Tuousand Oaks. CA: Sage Publications, Inc.
Petrović, Gajo. (1955). Engleska empiristicka filozofija: Odabrani tekstovi filozofa [English Empirical Philosophy. Selected text of the philosophers]. Zagreb: Matica Hrvatska.
Jandt, F. E. (2006). An Introduction to Intercultural Communication: Identities in a Global Community. Tousand Oaks, Sage Publication, Inc.
Kim, Y. Y. (1995). Cross-Cultural adaption: An integrative theory. In Wiseman, R.L. (Ed.). Intercultural Communication Theory, Thousand Oaks, CA: Sage.
Major, B., Cozzarelli, C., Testa, M., McFarlin, D. B. (1988). Self-verification versus expectancy confirmation in social interaction: The impact of self-focus. In Personality and Social Psychology Bulletin, 14.
McNulty, S. E., Swann, W. B., Jr. (1994). Identity negotiation in roommate relationships: The self as architect and consequence of social reality. In Journal of Personality and Social Psychology, 67.
Nunez, C. Nunez Mahdi, R., Popma, L. (2007). Intercultural Sensitivity: From Denal to Intercultural Competence. Assen: Royal Van Gorcum.
Rosenthal, R., Jacobson, L. (1968). Pygmalion in the classroom: Teacher expectations and pupils' intellectual development. New York: Holt, Rinehart, Winston.
Singer, Peter. (2011). Practical Ethics. UK: Cambridge University Press.
Singer, Peter. (2017). Talk youtube. My Life in Philosophy: The Point of View of the Universe and Its Implications for Ethics, Animal Liberation and Effective Altruism. Graz, Austria: Universität Graz. 7 June 2017. Retrieved 27 October 2018.
Skylakakis, Theodoros. (1995). Sto omonia tis Makedonias. Evroekdotiki: Athens. URL: https://www.politeianet.gr/.../9789602410691-skulakakis-... (accessed April 2, 2019).
Snyder, M., Tanke, E. D., Berscheid, E. (1977). Social perception and interpersonal behavior: On the self-fulfilling nature of social stereotypes. In Journal of Personality and Social Psychology, 35.
Snyder, M., Klein, O. (2005). Construing and constructing others: On the reality and the generality of the behavioral confirmation scenario. In Interaction Studies, 6.
Swann, W. B., Jr., Ely, R. J. (1984). A battle of wills: Self-verification versus behavioral confirmation. In Journal of Personality and Social Psychology, 46.
Swann, W. B., Jr., Milton, L. P., Polzer, J. T. (2000). Should we create a niche or fall in line? Identity negotiation and small group effectiveness. In Journal of Personality and Social Psychology, 79.
Swann, W. B., Jr., Polzer, J. T., Seyle, D. C., Ko, S. J. (2004). Finding value in diversity: Verification of personal and social self-views in diverse groups. In Academy of Management Review, 29.
Avtorji se v reviji predstavljajo z izvirnimi prispevki, ki temeljijo na rezultatih lastnega raziskovanja. Tisti, so poleg avtorja znatno prispevali k nastanku prispevka (članka), so poimenovani kot soavtorji. Avtor (in morebitni soavtorji) skupaj s prispevkom odda tudi izpolnjen obrazec za prijavo prispevka (Paper Submission Form), s katerim soglaša z objavo.
Revija sprejema tiste znanstvene prispevke, ki prej še niso bili izdani. V izdajo ne sprejema prispevkov, ki v veliki meri ponavljajo druge, že objavljene prispevke istega avtorja. Za ponavljanje se šteje tudi kompilacija - besedilo, ki ga sestavljajo fragmenti iz že objavljenih monografij ali člankov. Plagiatorstvo in čezmerno (kar pomeni več kot tretjino celotnega obsega) navajanje del drugih znanstvenikov velja za nedopustno. Vsi citati, fragmentarna povzemanja in uporabljeno gradivo se morajo korektno nanašati na avtorje oz. prvotni vir. Če je delež tujega besedila velik, priporočamo, da se število citatov zmanjša in količina izvirnega besedila poveča.
Avtor mora nujno pridobiti dovoljenja za uporabo vseh izposojenih gradiv (kot so denimo ilustracije), pri katerih nima statusa imetnika avtorskih pravic sam. Zagotavlja, da prispevek ne vključuje podatkov, ki niso dostopni javno in bi lahko predstavljali tajne informacije.
V seznam literature se napiše samo tisto gradivo, ki je bilo dejansko uporabljeno za potrebe raziskave oz. na katero se avtor v besedilu dejansko sklicuje.
Priporočjivo je, da se v besedilu (če je le možno) navede vire finančne podpore za izvedbo raziskave, prav tako se lahko doda zahvalo kolegom, ki so kakorkoli pripomogli pri nastajanju članka, ne morejo pa biti opredeljeni kot soavtorji.
Z oddajo besedila in obrazca za prijavo prispevka se avtor uradno strinja z objavo v reviji Filološke pripombe. S tem ostaja imetnik avtorskih pravic, sme pa tudi preklicati objavo, če je prispevek v fazi pregledovanja oz. če še ni objavljen na spletni strani. O preklicu mora pisno obvestiti uredništvo revije.
Za objavo članka avtor ne prejme plačila. Objava je v spletni obliki dostopna brezplačno, in sicer pod licenco Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Etični Kodeks
Uredništvo
Vse prispevke v prvi vrsti pregledajo sodelavci uredništva, ki so pozorni na skladnost z iskano problematiko in na skladnost s formatom revije. Uredništvo Filoloških pripomb zagotavlja, da izbira recenzentov in rezultati recenzije niso odvisni od komercialnih interesov, spola, narodnosti, verske pripadnosti, politične opredelitve in drugih podobnih dejavnikov. Edini kriterij je akademska ustreznost prispevka.
Ko recenzenta podata mnenje pripravljen za objavo, zavrnjen ali pa zahteva avtorjeve popravke. V primeru nestrinjanja z recenzijo ima avtor pravico pojasniti svoja stališča. Če se stališča obeh recenzentov še vedno razlikujejo od avtorjevih, preveri prispevek tretji recenzent, lahko pa po posebni obravnavi vprašanja o njem glasuje članstvo uredništva.
Recenzenti
Preverjanje prispevka poteka z anonimno recenzijo, ki jo opravita dva eksperta z istega področja (avtor ne izve njunih priimkov, recenzenta ne izvesta priimka avtorja). Za recenzijo se predvideva od 3 do 4 tedne časa. Za recenzente se navadno izbira člane uredništva ali znanstvenike, ki so o isti tematiki pisali v prejšnjih številkah revije, po potrebi pa je mogoče kontaktirati tudi eksperte iz drugih organizacij, mest ali držav.
Recenzent mora biti torej specializiran za isto tematiko, kot je izpostavljena v prejetem prispevku. Uredništvo se prizadeva, da bi zagotovilo izogib konflikta interesov med podanim mnenjem o članku in avtorjem samega članka.
Recenzent je dolžan opozoriti urednika in člane redakcije na kakršnekoli prekomerne podobnosti ali sovpadanja prispevka s teksti, ki jih sicer pozna. Ohranjati mora strokovno tajnost in nima pravice tretjim osebam predstavljati prispevka (in podatkov v njem), dokler ta ni objavljen.
Recenzent poda objektivno, pretehtano in argumentirano oceno prispevka. Kritike oblikuje korektno; tako, da se navezuje samo na besedilo prispevka in informacije, ki jih slednji ponuja.
Uredništvo revije predpostavlja, da sta mnenje in kritični zapis napisana z dobrim namenom - da bi bila avtorju v pomoč pri odpravi pomanjkljivosti oz. da bi se njegovo pisanje izboljšalo do te mere, da bi upravičil javno objavo in dostopnost svojih spoznanj celotni znanstveni skupnosti.
