METALEPSIS AND THE METAREFERENTIAL POTENTIAL OF DUŠAN RADOVIĆ’S RADIO PLAY HOW BAD WORDS CAME ABOUT
Апстракт
Metalepsis and metareference are not new concepts in literary theory, but thanks to the hypermediation of contemporary culture, they have acquired a broader meaning that transcends intertextual relations. Metalepsis originally belongs to rhetoric where it denotes any kind of permutation, yet in the sphere of narratology it is understood as "the use of one word instead of another by transferring the meaning […] a synonym of both metonymy and metaphor" (Genette 2006: 6). From Aristotle who reduced metalepsis to analogy and the gift "to notice well what is similar" (Aristotle 2008: 1459a), by development of media that not only depict but also create reality, we have come to metalepsis as a figure that unites author and work, connects the reader with the narration and by broadening the meaning leads to the metadiegetic breaking down of the boundaries between fiction and reality: "The limits of the use of metalepsis are set only by the recipient’s ability to understand it in the right way. If the author's intention to go beyond the framework is too confusing, such a figure does not achieve its goal" (Petković 2018: 239). Narratologist Werner Wolf noticed the similarity of metalepsis, thus defined, with the notion of metareference, which establishes intertextual and intermedial connections in the context of reality oversaturated with media content, producing a new phenomenon of transmediality – the influence of form (McLuhan 1971: 41) on the narrative and its communication with recipients: „‘Metareference’ as a transmedial concept can in brief be explained as follows: metareference issues forth from a logically higher 'meta-level' within a given artefact or performance, and denotes any self-reflexive reference to, or comment on, media-related aspects of the given medial artefact or performance, of a particular medium or the media in general ”(Wolf 2011: c). Dan Sperber attributes to humans a “metarepresentational capacity” that is “no less fundamental than the faculty for language”, and he claims that “[u] nderstanding the character and the role of this [...] capacity might change our view of what it is to be human (Sperber according to Wolf 2009: 2). The narratologist stance that the narrator's direct address to the reader is also a metareference, like an authorial metalepsis, places Dušan Radović, a Serbian writer and media author, among the most deserving for creating a literary work that is "a great stage presentation and is as such received" (Jovanović 2001: 83). The founder of modern Serbian children's literature, Radović is an example of an original creator as a "genius who prescribes a rule for art" (Kant 1991: 191). Radović's radio play How Bad Words Came About is a good example of involving listeners and readers in metareferential recognition and decoding of meaning in metaconsciousness, and then in a liberating emotional reaction that does not question "reality", but indicates the diversity and richness of its media-mediated meanings.
Downloads
Референци
Abot, Porter H. (2009). Uvod u teoriju proze [The Cambridge Introduction to Narratology]. Beograd: Službeni glasnik. (In Serbian.)
Aristotel. (2008). O pesničkoj umetnosti [Poetics]. Beograd: Dereta. (In Serbian.)
Aristofan. (2019). Žabe [Frogs]. Beograd: Kosmos izdavaštvo. (In Serbian.)
Барт, Ролан. (1975). Задовољство у тексту. Ниш: Градина [Barthes, Roland. (1975). The Pleasure in the Text. Niš: Gradina]. (In Serbian.)
Bergson, Anri. (2004). O smehu [On Laughter]. Beograd: Vega media. (In Serbian.)
Čomski, Noam. (1972). Gramatika i um [Language and Mind]. Beograd: Nolit. (In Serbian.)
Eko, Umberto. (1965). Otvoreno djelo [The Open Work]. Sarajevo: Veselin Masleša. (In Serbian.)
Genette, Gérard. (2006). Metalepsa. Zagreb: Disput [Metalepsis. Zagreb: Disput]. (In Croatian.)
Јовановић, Славица. (2001). Поетика Душана Радовића. Београд: ИП Научна књига-комерц [Jovanović, Slavica. (2001). The Poetics of Dušan Radović. Beograd: IP Naučna knjiga-komerc]. (In Serbian.)
Kant, Imanuel. (1991). Kritika moći suđenja [Critique of Judgement]. Beograd: BIGZ.
Кнежевић, Саша. (2014). „Драма“ Душана Радовића. В: Јовановић В., Росић Т. (ур.). Књижевност за децу у науци и настави. Зборник Факултета педагошких наука Универзитета у Крагујевцу. Јагодина: Факултет педагошких наука [Кnežević, Saša. (2014). The „Drama“ of Dušan Radović. In: Jovanović V., Rosić T. (Eds.). Children’s literature in science and teaching. Proceedings of the Faculty of Pedagogical Sciences of the University of Kragujevac. Jagodina: Fakultet pedagoških nauka]. (In Serbian.)
Лукић, Света. (1980). Модерна верзија I [Modern Version I]. Београд: Вук Караџић. (In Serbian.)
Makluan, Maršal. (1971). Poznavanje opštila – čovekih produžetaka [Understanding Media: The Extensions of Man]. Beograd: Prosveta. (In Serbian.)
Максимовић, Мирослав. (2006). Напомене приређивача. In: Баш свашта – сабрани списи Душана Радовића. Београд: Завод за уџбенике и наставна средства [Maksimović, Miroslav. (2006). Editor’s Note. In: Collected writings of Dušan Radović. Beograd: Zavod za udžbenike i nastavna sredstva]. 1089-1098. (In Serbian.)
Петковић, Велибор. (2018). Металепса и метареференце у радио-драми Капетан Џон Пиплфокс Душана Радовића. Ниш: Philologia Mediana [Petković, Velibor. (2018). Metalepsis and metareferences in Dušan Radović’s Radio Play Captain John Peoplefox. Niš: Philologia Mediana]. (In Serbian.)
Петровић, Тихомир. (1991). Књижевна критика о српској књижевности за децу. Детињство 17/1-2 [Petrović, Tihomir. (1991). Literary Criticism on Serbian Children’s Literature. Childhood 17/1-2]. 16-22. (In Serbian.)
Радовић, Душан. (1983). Како су постале ружне речи. Четвртак. Београд: БИГЗ, Народна књига [Radović, Dušan. (1983). How Bad Words Came About. Thursday. Beograd: BIGZ, Narodna knjiga]. (In Serbian)
Радовић, Душан. (2006). Баш свашта. Београд: Завод за уџбенике и наставна средства [Radović, Dušan. (2006). All Sorts of Things. Beograd: Zavod za udžbenike i nastavna sredstva]. (In Serbian.)
Радовић, Душан. (2010). Капетан Џон Пиплфокс. Београд: Завод за уџбенике и наставна средства [Radović, Dušan. (2010). Captain John Peoplefox. Beograd: Zavod za udžbenike i nastavna sredstva]. (In Serbian.)
Ryan, Marie-Laure. (2013). Transmedial Storytelling and Transfictionality. Poetics Today 34 (3): 361-388.
Таутовић, Радојица. (1975). Дете у матици преврата. Детињство 1/2. [Tautović, Radojica. (1975). The Child in the Mainstream of the Overture. Childhood 1/2]. 19-29. (In Serbian.)
Tinjanov, Jurij. (1970). Književna činjenica. Poetika ruskog formalizma [The Literary Fact. Poetics of Russian Formalism]. Beograd: Prosveta. (In Serbian.)
Шоп, Иван. (1981). Хуморно слово Душана Радовића. В: Марјановић, Воја (1981). Дечја књижевност у књижевној критици. Београд: Савремена администрацијa [Šop, Ivan. (1981). The Humorous Word of Dušan Radović. In: Marjanović, Voja (1981). Colour. Children’s literature in literary criticism. Beograd: Savremena administracija]. (In Serbian.)
Wolf, Werner. (2009). Metareference across Media. Amsterdam, New York: Rodopi.
Wolf, Werner, Bantleon, Katharina, Thoss, Jeff. (2011). The Metareferential Turn in Contemporary Arts and Media. Amsterdam, New York: Rodopi.
Авторски права (c) 2021 Boris Kocharov
Ова дело е лиценцирано под меѓународната лиценца Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.