СТАВОВИТЕ НА ГОРАН СТЕФАНОВСКИ ЗА ИДЕНТИТЕТОТ И ЗА ИДЕНТИТЕТСКИТЕ НАРАТИВИ
Sažetak
Текстот ги анализира ставовите на Горан Стефановски за: традицијата, идентитетот и идентитетските наративи, изразени во своите дела настанати по неговото преселување во Кентербери, Велика Британија, во време кога веќе беше сметан за еден од водечките драмски автори на Источна Европа. За разлика од егзилот на Џејмс Џојс, за кој е карактеристичен неговиот постојан анимозитет кон својата татковина Ирска и нејзината традиција, егзистирањето на Горан Стефановски во друг географски, културен и политички контекст ја засили, својата наклоност кон македонската традиција, која ја дефинираше тој како столб на македонскиот идентитет. Во исто време, Стефановски ја согледуваше својата позиција како постоење меѓу два наративи, две култури (македонската и британската), што ја потенцира нужноста неговите драмски дела и есеи да се интерпретираат во контекст на транснационалната литература, која подразбира дела што настанале и суштествуваат меѓу два или повеќе јазици и културни наследства.
Downloads
##submission.citations##
makedonska. (In Macedonian.)]
Стефановски, Горан. (2005). Приказни од Дивиот Исток. Скопје: Табернакул. [Stefanovski, Goran. (2005). Prikazni od Diviot Istok [Wild East Stories]. Skopje:
Tabernakul. (In Macedonian.)]
Cixous, Helene. (1976). The Exile of James Joyce. London: John Calder.
Joyce, James. (1977). The Portrait of the Artist as a Young Man. New York and
London: Penguin.
Klaić, Dragan. (2009). Post-Yugoslav Theater Exile: Transitory, Partial and Digital.
In The Exile and Return of Writers from East-Central Europe. Neubauer, John, Torok, Borbala Zsuzsanna (Eds.). New York and Berlin: Walter de Gruyter.
497-521.
Said, Edward. (2001). Reflections on Exile. London: Granta Books.
Sarup, Madan. (1994). Home and Identity. In Travelers’ Tales. Robertson, George
(Ed.). London: Routledge. 93-105.
Seyhan, Azade. (2001). Writing outside the Nation. Princeton and Oxford: Princeton
University Press.
Autori predstavljaju časopisu originalne radove temeljene na rezultatima vlastitih istraživanja. Suautori su osobe koje su u značajnoj mjeri doprinijele radu. Autor (i suautori) šalju članak zajedno s popunjenim Prijavnim obrascem (Paper Submission Form) koji ujedno ima svrhu suglasnosti s objavljivanjem rada.
Časopis prima neobjavljene znanstvene radove. Ne primaju se članci koji u velikoj mjeri ponavljaju već objavljene radove autora. U ponavljanja se ubraja kompilacija, odnosno tekst sastavljen od isječaka iz objavljene monografije ili od isječaka iz nekoliko drugih radova. Nedopustivi su plagijati i pretjerano citiranje tuđih radova (trećina ukupnoga opsega članka, ili više). Svi citati, posuđeni ulomci i građa trebaju biti popraćeni uputnicom na izvornik, odnosno na autora i primarni izvor. U slučaju ako je udio tuđeg teksta prevelik, autoru će se preporučiti skraćivanje citata i proširenje opsega originalnoga teksta.
Autor treba dobiti sva potrebna dopuštenja za korištenje posuđene građe (ilustracije i sl.), a za koja on ne posjeduje autorska prava. Autor jamči da članak ne sadrži podatke koji nisu pogodni za javno objavljivanje, između ostaloga i tajne podatke.
Popis literature obuhvaća samo one bibliografske jedinice i poveznice koje su zaista upotrijebljene tijekom istraživanja i koje su u tekstu
Preporuka je da se u tekstu navedu podaci o financijskoj podršci provedenog istraživanja (ako ona postoji). Također se može navesti i zahvala kolegama koji su pripomogli nastanku rada, a koji nisu suautori.
Predajući uredništvu rukopis i Prijavni obrazac autor je službeno dao suglasnost da se njegov rad objavi u časopisu Filološke studije. Autor je i dalje vlasnik autorskih prava članka. Autori imaju pravo povući članak u bilo kojoj fazi njegova razmatranja (do trenutka njegove objave na internetskoj stranici) uz to da trebaju o tome pismeno obavijestiti uredništvo.
Objava članaka je besplatna. Sadržaj je dostupan uz licencu Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
