МАКЕДОНСКИТЕ СВЕТИ МЕСТА ВО СОВРЕМЕН КОНТЕКСТ: ВРЗ ПРИМЕРОТ НА КАРПАТА ЗМЕОИЦА ВО С. КРАПА, МАКЕДОНСКИ БРОД
Sažetak
The paper focuses on Macedonian sacred places, where the stone appears as a dominant element upon which a cult is build, and also on the immediate area that contributes to their “sanctity”. Using the example of the rock so-called Zmeoica, we will analyze people’s “observation” and “experiences” of such places in the context of contemporary life.
Downloads
##submission.citations##
имињата на некои пештери во Република Македонија. Етнолог. ЗЕМ,
Скопје.
Вражиновски. Танас. 1998. Народна митологија на Македонците, книга1.
Институт за старословенска култура Прилеп. Скопје – Прилеп.
Вражиновски. Танас. 2000. Речник на народната митологија на Македонците.
Институт за старословенска култура-Прилеп. Книгоиздателство „Матица
Македонска“-Скопје. Скопје – Прилеп.
Elijade Mirca. 2004. Sveto i profano, priroda religije, Alnari, Tabernakl, Beograd.
Ердељановић. Јован. 1938. О почецима вере и о другим етнолошким
проблемима. посебна издања. СКА. књ. СХХIV. (философски и
филолошки списи књ. 33). Београд.
Жикић. Бојан. 2006. Конгитивна антропологија и нематеријална културна
баштина. Етнографска музеологија у транзицији-осврт на прошлост и
поглед на будућност. Гласник Етнографског музеја, Београд.
Зечевић. Слободан. 1974. Русалке и тодорици у народном веровању
североисточне Србије. ГЕМ. број 37. Етнографски музеј. Београд.
Ивановић-Баришић М. 2007, Календарски празници и обичаи у подвалским
селима. Посебна издања, кн. 59. Српска Академија на науки и уметност.
Етнографски институт. Београд.
Јовановић. П. С. 1928. Карсне појаве у Поречу. Гласник скопског научног
друштва. књ.4. Одделење природних наука. св. 1. Скопље.
Кнежевић С. 1997. Храната како комуникативен вид на културата. Етнолог. 7 –
8. ЗЕМ. Скопје.
Недељковић. Душан. 1925. Основне етнографско-етнолошке карактеристике
скопског народног живота. Гласник Скопског научног друштва. Скопје.
Поповска. Драгица. 2009. Светите камења во македонската народна религија и
обредна пракса. Селектор. Скопје. 1-164.
Поповска. Драгица. 2011. Македонскиот културен идентитет низ народните
преданија за светите камења. Спектар. год. 24. кн. 1. Институт за
литература. Скопје.
Поповска. Драгица. 2012. Мистиката на каменот. Институт за национална
историја. Скопје. 1- 262
Popovska. Dragica. 2012. A Flow of Ideas through Symbolic Images of the Sacred
Stones in Macedonia Folk Tradition. Narodna umjetnost. 49/1, 2012. Institute of
Ethnology and Folk Research. Zagreb. pp. 95–111
Прокопиев А, 1984. Магискиот ритуал (некои основни карактеристики и
дејства). Спектар. година 2. бр.3. Институт за литература. Скопје.
Тројановић С. 1911. Главни српски жртвени обичаји. СеЗб. Живот и обичаји
народни. број ХVII. Етнографски Институт. САН. Београд.
Хаџивасиљевић, Ј. 1902. Прилеп и његова околина (историско-географска
излагања). Београд.
Цепенков. Марко. К. /прир. К. Пенушлиски/ 1989. Македонски народни
приказни. книга 5. Македонска Книга. Скопје.
Чаусидис. Никос. 1994. Митските слики на Јужните Словени. Мисла. Скопје
Čulinović – Konstantinović. Vesna. 1989. Adzajkinja iz Manite Drage. Logos. Split.
Шевалие. Ж. Гербран. А. 2005. Речник на симболите, митови, соништа,
обичаи, гестови, облици, ликови, бои, броеви. Табернакул. Скопје.
Шневајс. Е. 1927. Апотропејски елементи у свадбеним обичајима Срба и
Хрвата. Гласник Етнографског музеја у Београду. књ. 2. Београд.
Autori predstavljaju časopisu originalne radove temeljene na rezultatima vlastitih istraživanja. Suautori su osobe koje su u značajnoj mjeri doprinijele radu. Autor (i suautori) šalju članak zajedno s popunjenim Prijavnim obrascem (Paper Submission Form) koji ujedno ima svrhu suglasnosti s objavljivanjem rada.
Časopis prima neobjavljene znanstvene radove. Ne primaju se članci koji u velikoj mjeri ponavljaju već objavljene radove autora. U ponavljanja se ubraja kompilacija, odnosno tekst sastavljen od isječaka iz objavljene monografije ili od isječaka iz nekoliko drugih radova. Nedopustivi su plagijati i pretjerano citiranje tuđih radova (trećina ukupnoga opsega članka, ili više). Svi citati, posuđeni ulomci i građa trebaju biti popraćeni uputnicom na izvornik, odnosno na autora i primarni izvor. U slučaju ako je udio tuđeg teksta prevelik, autoru će se preporučiti skraćivanje citata i proširenje opsega originalnoga teksta.
Autor treba dobiti sva potrebna dopuštenja za korištenje posuđene građe (ilustracije i sl.), a za koja on ne posjeduje autorska prava. Autor jamči da članak ne sadrži podatke koji nisu pogodni za javno objavljivanje, između ostaloga i tajne podatke.
Popis literature obuhvaća samo one bibliografske jedinice i poveznice koje su zaista upotrijebljene tijekom istraživanja i koje su u tekstu
Preporuka je da se u tekstu navedu podaci o financijskoj podršci provedenog istraživanja (ako ona postoji). Također se može navesti i zahvala kolegama koji su pripomogli nastanku rada, a koji nisu suautori.
Predajući uredništvu rukopis i Prijavni obrazac autor je službeno dao suglasnost da se njegov rad objavi u časopisu Filološke studije. Autor je i dalje vlasnik autorskih prava članka. Autori imaju pravo povući članak u bilo kojoj fazi njegova razmatranja (do trenutka njegove objave na internetskoj stranici) uz to da trebaju o tome pismeno obavijestiti uredništvo.
Objava članaka je besplatna. Sadržaj je dostupan uz licencu Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
