МАКЕДОНСКИТЕ СВЕТИ МЕСТА ВО СОВРЕМЕН КОНТЕКСТ: ВРЗ ПРИМЕРОТ НА КАРПАТА ЗМЕОИЦА ВО С. КРАПА, МАКЕДОНСКИ БРОД
Апстракт
The paper focuses on Macedonian sacred places, where the stone appears as a dominant element upon which a cult is build, and also on the immediate area that contributes to their “sanctity”. Using the example of the rock so-called Zmeoica, we will analyze people’s “observation” and “experiences” of such places in the context of contemporary life.
Downloads
Референци
имињата на некои пештери во Република Македонија. Етнолог. ЗЕМ,
Скопје.
Вражиновски. Танас. 1998. Народна митологија на Македонците, книга1.
Институт за старословенска култура Прилеп. Скопје – Прилеп.
Вражиновски. Танас. 2000. Речник на народната митологија на Македонците.
Институт за старословенска култура-Прилеп. Книгоиздателство „Матица
Македонска“-Скопје. Скопје – Прилеп.
Elijade Mirca. 2004. Sveto i profano, priroda religije, Alnari, Tabernakl, Beograd.
Ердељановић. Јован. 1938. О почецима вере и о другим етнолошким
проблемима. посебна издања. СКА. књ. СХХIV. (философски и
филолошки списи књ. 33). Београд.
Жикић. Бојан. 2006. Конгитивна антропологија и нематеријална културна
баштина. Етнографска музеологија у транзицији-осврт на прошлост и
поглед на будућност. Гласник Етнографског музеја, Београд.
Зечевић. Слободан. 1974. Русалке и тодорици у народном веровању
североисточне Србије. ГЕМ. број 37. Етнографски музеј. Београд.
Ивановић-Баришић М. 2007, Календарски празници и обичаи у подвалским
селима. Посебна издања, кн. 59. Српска Академија на науки и уметност.
Етнографски институт. Београд.
Јовановић. П. С. 1928. Карсне појаве у Поречу. Гласник скопског научног
друштва. књ.4. Одделење природних наука. св. 1. Скопље.
Кнежевић С. 1997. Храната како комуникативен вид на културата. Етнолог. 7 –
8. ЗЕМ. Скопје.
Недељковић. Душан. 1925. Основне етнографско-етнолошке карактеристике
скопског народног живота. Гласник Скопског научног друштва. Скопје.
Поповска. Драгица. 2009. Светите камења во македонската народна религија и
обредна пракса. Селектор. Скопје. 1-164.
Поповска. Драгица. 2011. Македонскиот културен идентитет низ народните
преданија за светите камења. Спектар. год. 24. кн. 1. Институт за
литература. Скопје.
Поповска. Драгица. 2012. Мистиката на каменот. Институт за национална
историја. Скопје. 1- 262
Popovska. Dragica. 2012. A Flow of Ideas through Symbolic Images of the Sacred
Stones in Macedonia Folk Tradition. Narodna umjetnost. 49/1, 2012. Institute of
Ethnology and Folk Research. Zagreb. pp. 95–111
Прокопиев А, 1984. Магискиот ритуал (некои основни карактеристики и
дејства). Спектар. година 2. бр.3. Институт за литература. Скопје.
Тројановић С. 1911. Главни српски жртвени обичаји. СеЗб. Живот и обичаји
народни. број ХVII. Етнографски Институт. САН. Београд.
Хаџивасиљевић, Ј. 1902. Прилеп и његова околина (историско-географска
излагања). Београд.
Цепенков. Марко. К. /прир. К. Пенушлиски/ 1989. Македонски народни
приказни. книга 5. Македонска Книга. Скопје.
Чаусидис. Никос. 1994. Митските слики на Јужните Словени. Мисла. Скопје
Čulinović – Konstantinović. Vesna. 1989. Adzajkinja iz Manite Drage. Logos. Split.
Шевалие. Ж. Гербран. А. 2005. Речник на симболите, митови, соништа,
обичаи, гестови, облици, ликови, бои, броеви. Табернакул. Скопје.
Шневајс. Е. 1927. Апотропејски елементи у свадбеним обичајима Срба и
Хрвата. Гласник Етнографског музеја у Београду. књ. 2. Београд.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
