ДЖОТТО В РУССКОЙ ПОЭЗИИ: НЕГАТИВ, ПРОЕКТ И КОНСТРУИРОВАНИЕ ОБЩЕСТВА
Апстракт
Восприятие наследия Джотто в русской литературе и культуре всегда было напрямую связано не только с концепцией Ренессанса и развития западной культуры, но с особым интересом к письму и к способности повествования, данного в новаторском стиле, создавать сообщества. Главной темой становился при этом переход от сообщества к обществу, иначе говоря, от общины к церковности, поэтому статус Джотто как гения всегда дополнялся размышлениями о других гениях, которые прямо или косвенно произвели этот переход. Несмотря на скудость упоминаний имени Джотто, поэзия не столько отражала существующую искусствоведческую репутацию художника, сколько предвосхищала или корректировала выводы искусствоведов. Внимательный анализ высказываний о Джотто в русской поэзии (В. Комаровский, С. Соловьев, А. Вознесенский) в сравнении с выводами русской философии и гуманитарной науки (П. Флоренский, П. Муратов, П. Бицилли, В. Лазарев) позволяет уточнить сюжеты стихотворений, связанных с живописными впечатлениями. Техника светотени Джотто, впервые начавшего передавать правдоподобную глубину с помощью иллюзорного распределения света, стала пониматься как техника прежде всего намека и отражения, негатива, в сравнении с которым позднейшая итальянская живопись выглядит ярким позитивом. Такое понимание не соответствовало действительному месту Джотто в истории искусства, но вполне позволяло соотнести Джотто с византийским и древнерусским искусством, использующим золотой фон, акцентировав в наследии итальянского художника не столько правдоподобие, сколько способность создавать собственный художественный проект, соотносимый с другими проектами.
Downloads
Референци
Аверинцев, С.С. (1997). Цветики милые братца Франциска»: Итальянский католицизм-русскими глазами. В Православная община. No. 38. 97-105.
Бицилли, П.М. (1996). Место Ренессанса в истории культуры. Санкт-Петербург: Мифрил.
Лазарев, В.Н. (1986) История византийской живописи. Москва: Искусство.
Леонова, Н.Е. (2010) Образ лилии в искусстве модерна и в поэзии И.Ф. Анненского. В Вестник Новгородского государственного университета им. Ярослава Мудрого. No 56. 40-43.
Марков, А.В. (2018). Прокрутка воображения назад. В Новое литературное обозрение. No 152. 281-286.
Муратов, П.П. (2000). Открытия древнего русского искусства. В Муратов, П.П. Ночные мысли. Москва: Прогресс. 47-67.
Назарова, О.А. (2018). «Полиптих-витрина» в итальянской живописи конца XIII– первой половины XIV века. В Искусствознание. No 1. 168-207. Парфёнова, Е.В. (2018). Влияние на художников Флоренции первой половины XIV в. современной им религиозной схоластической доктрины В Вестник Томского государственного университета. Культурология и искусствоведение. No 31. 179-186.
Флоренский, П.А. (2000). Обратная перспектива. В Флоренский, П.А. Собрание сочинений. В 4 т. Т. 3. Ч. 1. Москва: Мысль. 46-100. References
Averintsev, S.S. (1997). Tsvetiki milye brattsa Frantsiska»: Ital'ianskii katolitsizm- russkimi glazami [Cute flowers of Brother Francis: Italian Catholicism through Russian eyes]. In Pravoslavnaia obshchina [Orthodox community]. No. 38. 97- 105. (In Russian.)
Bitsilli, P.M. (1996). Mesto Renessansa v istorii kul'tury [Place of the Renaissance in the history of culture]. Saint-Petersburg: Mifril. (In Russian.)
Lazarev, V.N. (1986) Istoriia vizantiiskoi zhivopisi [The history of Byzantine painting]. Moscow: Iskusstvo. (In Russian.)
Leonova, N.E. (2010) Obraz lilii v iskusstve moderna i v poezii I.F. Annenskogo [The image of a lily in the art of modernity and in the poetry of I.F. Annensky]. In Vestnik Novgorodskogo gosudarstvennogo universiteta im. Iaroslava Mudrogo [Bulletin of Novgorod State University named after Yaroslav the Wise]. No. 56. 40-43. (In Russian.)
Markov, A.V. (2018). Prokrutka voobrazheniia nazad [Scrolling imagination back]. In Novoe literaturnoe obozrenie [New literary review]. No. 152. 281-286. (In Russian.)
Muratov, P.P. (2000). Otkrytiia drevnego russkogo iskusstva [Discoveries of ancient Russian art] In Muratov, P.P. Nochnye mysli [Night meditations]. Moscow: Progress. 47-67. (In Russian.)
Nazarova, O. A. (2018). «Poliptikh-vitrina» v ital'ianskoi zhivopisi kontsa XIII — pervoi poloviny XIV veka [“Polyptych-showcase” in Italian painting of the late 13 – the first half of the 14 century]. In Iskusstvoznanie [Art history]. No. 1. 168- 207. (In Russian.)
Parfenova, E.V. (2018). Vliianie na khudozhnikov Florentsii pervoi poloviny XIV v. sovremennoi im religioznoi skholasticheskoi doktriny [Influence on the artists of Florence in the first half of the fourteenth century of contemporary religious scholastic doctrine]. In Vestnik Tomskogo gosudarstvennogo universiteta. Kul'turologiia i iskusstvovedenie [Bulletin of Tomsk State University. Culturology and art history]. No. 31. 179-186. (In Russian.)
Florenskii, P.A. (2000). Obratnaia perspektiva [The Reverse Perspective]. In Florenskii, P.A. Sobranie sochinenii [Collected Works]. In 4 vols. Vol 3, part 1. Moscow: Mysl'. 46-100. (In Russian.)
Авторски права (c) 2020 Jasmina Guseva; Alexander Markov
Ова дело е лиценцирано под меѓународната лиценца Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
