ДНЕВНИК ВИТОЛДА ГОМБРОВИЧА. ИЗГНАНСТВО КАО MODUS VIVENDI
Апстракт
У раду се на примеру Дневника Витолда Гомбровича, под утицајем савремених теорија и истраживања, испитује аутобиографско писање, односно колико оно нагиње расправи о аутофикцији, а колико тежи да заобиђе фикционално. Гомбровичев Дневник обухвата период 1953–1966, и подразумева снажно присуство сплета ауторефлексије и аутопоетике, док једнако, реферишући о прошлости и стварним догађајима, аутор испитује границе дневника као књижевног жанра и остварује контакт са фикцијом. Колико припада традицији аутобиографског дискурса опредељујући се за дневнички израз, толико се тематски прикључује такозваној књижевности егзила, с обзиром на то да његов Дневник обухвата специфичан период живота и има јасну интенцију да артикулише искуство странствовања као базично егзистенцијално стање. Циљ рада огледа се у намери да се сагледају и представе основни аспекти другости у Гомбровичевом капиталном делу, уважаваjући опредељење аутора да ово искуство саопшти у формално нелитерарном тексту. За ту сврху отвара се неколико питања: да ли је наратор аутобиографске прозе идентичан аутору, колико у самом тексту, спрам присуства естетске компоненте, има литерарности (узето у значењу руских формалиста) и како је превазиђена наизглед непомирљива бинарна опозиција домаћег и страног.
Downloads
Референци
Гомбрович, Витолд. (1985а). Дневник I (1953–1956). Београд: Просвета.
Гомбрович, Витолд. (1985б). Дневник II (1957–1961). Београд: Просвета.
Гомбрович, Витолд. (1985в). Дневник III (1961–1966). Београд: Просвета.
Литература/References:
Amícola, José. (2012). “El diario trans-atlántico de Witold Gombrowicz”. Zama /4, 137–146.
De Man, Paul. (1984). “Autobiography As De-Facement”. The Rhetoric of Romanticism. New York: Columbia University Press.
Đerić, Zoran. (2005). „Poslednje stranice Gombrovičevog Dnevnika”. Polja: mesečnik za umetnost i kulturu. God. 50, br. 431, jan-feb, 19–21.
Ђерић, Зоран. (2014). „Како смо преводили Витолда Гомбровича”. Летопис Матице српске. Год. 190, књ. 494, св. 4, окт. 2014, 502–515.
Gibbons, Alison. (2017). “Contemporary Autofiction and Metamodern Affect”. Metamodernism – Historicity, Affect, and Depth After Postmodernism. London, New York: Rowman & Littlefield, 117–130.
Just, Daniel. (2018). “The Autobiographical Provocation: Witold Gombrowicz’s Diary as a Transformative Text”. The Modern Language Review. Vol. 113, No. 3, 610–632.
Kurczaba, Alex. (1980). “Gombrowicz’s Diary, Montaigne’s Essais, and the Literary Diary”. Gombrowicz and Frisch – Aspects of the Literary Diary. Bonn: Bouvier, 24–63.
Prole, Dragan. (2010). Stranost bića. Prolozi fenomenološkoj ontologiji. Sremski Karlovci, Novi Sad: Izdavačka knjižarnica Zorana Stojanovića.
Said, Edvard. (2008). „Razmišljanja o izgnanstvu”. Polja: mesečnik za umetnost i kulturu. God. 53, br. 452, jul-avg, 28–37.
Selden, Raman., et al. (2005). A Reader’s Guide to Contemporary Literary Theory. Fifth Edition. Pearson: Longman.
Вујичић, Петар. (1985). „Витолд Гомбрович и његов Дневник”. У: Гомбрович, Витолд. Дневник I (1953–1956). Београд: Просвета, 7–25.
Zlatar Violić, Andrea. (2009). „Autobiografija: teorijski izazovi”. Polja: mesečnik za umetnost i kulturu. God. 54, br. 459, sept–okt, 36–43.
Živković, Dragiša. i dr. (1986). Rečnik književnih termina. Beograd: Nolit.
Авторски права (c) 2023 Milica Sofinkić
Ова дело е лиценцирано под меѓународната лиценца Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
