ПРИКАЗ НА НЕКОЛКУ СЛОЖЕНИ ЛИЧНИ ИМИЊА
Апстракт
Во статијата авторот ги анализира композитните лични имиња: *Беробран, Брегост, Велимаж, Верислав, Годолес, Драгоезд, Желовар, Људовид, Новосил, Почест, Првослав и Претимир, кои се засведочени во онимијата на македонскиот јазичен ареал. Анализираните антропоними му припаѓаат на најстариот антропонимиски фонд на словенските јазици и нивното презентирање има особен придонес за реализација на реконструкцијата на прасловенската антропонимја.
Downloads
Референци
Видоески, Божидар. 1986. Акцентските системи во македонските дијалекти
во Грција (Егејска Македонија) и Јужна Албанија. Македонски јазик, год.
XXXVI – XXXVII. Скопје. С. 19 – 45.
Грковић, Милица. 1977. Речник личних имена код Срба. Београд.
1983. Имена у Дечанским хрисовуљама. Нови Сад.
Десподова, Вангелија. 1999. Старословенско-македонски речник (со грчки
паралели). Прилеп – Скопје.
Заимов, Йордан. 1973. БÍлгарски географски имена с -јÝ. СофиÔ.
1975. Двучлени лични имена в бÍлгарската топонимиÔ. Onomastica, r.
XX, z. 1 – 2. Wrocław -– Warszawa – Kraków – Gdańsk. С. 169 –230.
1988. БÍлгарски именник. СофиÔ.
Јачева-Улчар, Елка. 2008. За некои исчезнати ојконим од Тиквешкиот Регион.
Македонски јазик минато, сегашност, иднина. Скопје. С. 315 – 320.
Конески, Блаже. 1965. Историја на македонскиот јазик. Скопје.
1991. Македонски места и имиња. Скопје.
Пешикан, Митар. 1984. Зетско-хумско-рашка имена на почетку турског
периода. Ономатолошки прилози, V. Београд. С. 1 – 182. 1986. Стара имена из Доњег Подримља. Ономатолошки прилози, VII.
Београд.
Пјанка, Влоѓимјеж. 1970. Топономастиката на Охридско-преспанскиот базен.
Скопје.
СелиÈев, А. М. 1968. Избранìе трудìì. Москва.
Станковска, Љубица. 1985: Етимологијата на ојконимите Дуње, Небрегово,
Чепигово и Мажучишта. Литературен збор, год. XXXII, кн. 3. Скопје. С. 57 ‡
65.
1992. Речник на личните имиња кај Македонците. Скопје.
1997. Исчезнати лични имиња во македонската топонимија.
Зборник во чест на Радмила Угринова-Скаловска. Скопје. С. 277 ‡ 287.
2002. Суфиксите -јÝ, -ÝјÝ, -Í во македонската топонимија. Прилеп.
2003 ‡ 2004. Презентација на неколку стари лични имиња, Folia
onomastica Croatica, 12 ‡ 13. Zagreb. С. 467 ‡ 484.
Bańkowski, Andrzej. 1984. Staropolskie imiona dwuczłonowe z osobliwymi
składnikami, Onomastica, r. XXIX. Wrocław ‡ Warszawa ‡ Kraków ‡ Gdańsk ‡
Łódz. С. 127 ‡ 160.
Bezlaj, 1995. Etimološki slovar slovenskego jezika, tretja knjiga. Ljubljana.
2005. Etimološki slovar slovenskego jezika, četrta knjiga. Ljubljana.
Košmrlj, Maja. 1970. Dvočlenska antroponima v slovenskih krajevnih imenih.
Onomastica jugoslavica, 2. Ljubljana. С. 102 ‡ 117.
Malec, Maria. 1971. Budowa morfologiczna staropolskich złożonych imion
osobowych. Wroclaw ‡Warszawa ‡ Kraków ‡ Gdańsk.
Skok, Petar. 1971. Etimologijski rječnik hrvatskoga ili srpskoga jezika, knjiga prva.
Zagreb.
Skulina, Tadeusz. 1974. Staroruskie imiennictwo osobowe, cz. II. Wrocław ‡
Warszawa ‡ Kraków ‡ Gdańsk.
Snoj, Marko. 2009. Etimološki slovar slovenskih zamljepisnih imen. Ljubljana.
Svoboda, Jan. 1964. Staročeská osobní jména a naše příjmení. Praha.
Šimundić, Mate. 1982. Nepoznata hrvatska osobna imena s kraja XI. stoljeća,
Onomastica jugoslavica, vol. 9. Zagreb. С. 275 ‡ 282.
1983. Nepoznata osobna imena i prezimena šibenskog kraja od XII
stoljeća do novijega vremena. Ономатолошки прилози, IV. Београд. С. 179 ‡ 197.
1988. Rječnik osobnih imena. Zagreb.
Šimunović, Petar. 1986. Istočnojadranska toponimija. Split.
Vasmer, Max. 1941. Die Slaven in Griechenland. Berlin.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
