VOKATIVNOST U HRVATSKOJ I SRPSKOJ JEZIČNOJ NORMI I UPOTREBI: MORFOLOŠKI PRISTUP
Апстракт
Rad se bavi vokativnošću kao morfološkom kategorijom u hrvatskom i srpskom jezičnom standardu te u jezičnoj upotrebi. U uvodnom se poglavlju raspravlja o temeljnim obilježjima kategorije. Nadalje, pažnja se usmjerava na vokativnost kao morfološku kategoriju u slavenskim jezicima, posebice u hrvatskom i srpskom. U središnjem dijelu rada prikazuju se i analiziraju rezultati ankete kojom se utvrđuje upotreba vokativnih oblika među izvornim govornicima hrvatskog jezika. Na koncu se raspravlja o uzrocima i posljedicama gubljenja vokativnosti kao morfološke kategorije te spornom statusu vokativa kao padeža.
Downloads
Референци
Belaj, Branimir. Tanacković Faletar, Goran. 2014. Kognitivna gramatika
hrvatskoga jezika. Knjiga prva. Zagreb: Disput.
Brabec, Ivan. Hraste, Mate. Živković, Sreten. 1965. Gramatika hrvatskosrpskoga
jezika. Zagreb: Školska knjiga.
Brozović, Dalibor. Ivić, Pavle. 1988. Jezik, srpskohrvatski/hrvatskosrpski, hrvatski
ili srpski. Zagreb: Leksikografski zavod Miroslav Krleža.
Bühler, Karl. 1938. Theory of Language. The representional function of language.
Amsterdam: John Benjamins Publishing Company.
Cvitković, Ivana. 2016. Vokativnost u srpskom i slovačkom jeziku. Diplomski rad.
Zagreb: Filozofski fakultet Sveučilišta u Zagrebu.
Damjanović, Stjepan. 2005. Staroslavenski jezik. Zagreb: Hrvatska sveučilišna
naklada.
Karlić, Virna. Okuka, Miloš. 2015. Der morphologische Sprachwandel und seine
Ursachen im gegenwärtigen Serbischen und Kroatischen. U Dekonstruktion
und Konstruktion zwischen Sprach und Literaturwissenschaft. Festschrift
für Ulrich Schweier zum 60. Graf, Elena; Mendoza, Imke; Sonnenhauser,
Barbara, Hrsg. Geburtstag: Leipzig, Wien. 81-92.
(Klikovac, 2010) Кликовац, Душка. 2010. Граматика српског језика за основну
школу. Београд: Креативни центар.
Kolaković, Zrinka. 2007. Zastupljenost padeža u hrvatskome jeziku u pisanim i
govornim tekstovima. U Lahor br. 4. 242-270.
Maretić, Tomo. 1963. Gramatika hrvatskoga ili srpskoga književnog jezika. Zagreb:
Matica hrvatska.
Mihaljević, Milan. 2014. Slavenska poredbena gramatika: 2. dio. Zagreb: Školska
knjiga.
Minović, Milivoje. 1987. Sintaksa srpskohrvatskog-hrvatskosrpskog književnog
jezika za više škole. Sarajevo: Svetlost.
(Piper et al., 2005) Пипер, Предраг ет ал. 2005. Синтакса савременог српског
језика: проста реченица. Београд: Институт за српски језик САНУ –
Београдска књига – Матица српска.
(Piper et al., 2009) Пипер, Предраг ет ал. 2009. Јужнословенски језици:
Граматичке структуре и функције. Београд: Београдска књига.
(Piper i Klajn, 2013) Пипер, Предраг. Клајн, Иван. 2013. Нормативна
граматика српског језика. Нови Сад: Матица српска.
Silić, Josip i Pranjković, Ivo. 2007. Gramatika hrvatskoga jezika. Zagreb: Školska
knjiga.
Sonnenhauser, Barbara. Noel, Patricia Aziz Hanna. 2013. Introduction: Vocative!
Adressing between System and Performance. Berlin: Mouton de Gruyter
(Stevanović, 1974) Стевановић, Михајло. 1974. Савремени српскохрватски
језик. Београд: Научна књига.
(Stanojčić i Popović, 1992) Станојчић, Живојин. Поповић, Љубомир. 1992.
Граматика српскога језика. Уџбеник за I., II., III. и IV. разред средње
школе. Београд: Завод за уџбенике и наставна средства
Težak, Stjepko. Babić, Stjepan. 1994. Gramatika hrvatskoga jezika. Zagreb:
Školska knjiga.
(Topolinjska, 1974) Тополињска, Зузана. 1974. Граматика на именската фраза
во македонскиот културен јазик. Скопје: Македонска академија на
науките и уметностите.
(Vojvodić, 2002) Војводић, Дојчил. 2002. О вокативним императивним
типовима каузације у руском и српском језику. U
Јужнословенски филолог LIX. 153-174.
Wahlström, Max. 2015. The Loss of Case Inflection in Bulgarian and Macedonian.
Helsinki: University of Helsinki.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
