KAKO ME VIDIŠ? Predodžbe neizvornih govornika hrvatskoga o Hrvatskoj i Hrvatima
Апстракт
Predodžbe (eng. images, representations) o zemljama i narodima tema su istraživanja u različitim znanostima i disciplinama poput sociologije i socijalne psihologije, imagologije, kulturnih studija, turizma i marketinga, primijenjene lingvistike, poučavanja jezika kao inoga. Predodžbe se dijele na autopredodžbe (predodžbe o svojem narodu i zemlji) te na heteropredodžbe (predodžbe o pripadnicima drugih naroda i zemalja). Kada se neki jezik poučava kao ini u skupini polaznika heterogenoj po prvom ili materinskom jeziku te zemlji i kulturi iz koje potječu, i to još u zemlji u kojoj se ciljni jezik govori, učenici i poučavatelji u takvu se multikulturnom okruženju nalaze pred izazovom susreta različitih predodžaba (i autopredodžaba i heteropredodžaba) koje utječu i na odnos polaznika jednih prema drugima, i na odnos prema ciljnom jeziku. Na temelju rezultata ankete provedene među učenicima hrvatskoga kao inoga jezika (HIJ) na početnom stupnju Croaticumova programa o tome kako vide Hrvatsku i Hrvate pokušat će se dobiti uvid u to kakve su njihove predodžbe o Hrvatskoj i Hrvatima te postoje li razlike u predodžbama s obzirom na to iz koje zemlje učenici dolaze. Uz to prikazat će se i kako se spoznaje o toj izazovnoj temi mogu primijeniti u nastavi, i to u onom njezinom, napose danas neizostavnom dijelu, usmjerenom na stjecanje međukulturne kompetencije.
Downloads
Референци
inojezičnog hrvatskog. U Časopis za hrvatske studije 6 (1). 253–267.
Dukić, Davor. „Isto, a tako različito: o problemu prezentacije vlastite
kulture“. Izlaganje sa Stručnog skupa za odgojitelje, učitelje i nastavnike pripradnika
hrvatske nacionalne manjine, iseljenika i Hrvata u BiH, Vodice, 2.–7. srpnja 2012.
Dukić, Davor i Zrinka Blažević, ur. 2009. Kako vidimo strane zemlje.
Uvod u imagologiju. Zagreb: Srednja Europa.
Dyserinck, Hugo. 2009. O problemu „images“ i „mirages“ i njihovu
istraživanju u okviru komparativne književnosti. U Kako vidimo strane zemlje. Uvod
u imagologiju. Davor Dukić i Zrinka Blažević, ur. Zagreb: Srednja Europa. 23–37.
Kramsch, Claire. 1993. Context and culture in language teaching. Oxford:
Oxford University Press.
Lambert, Wallace E. 1961. A study of the roles of attitudes and motivation
in second language learning; final technical report. Montreal: McGill University.
Lippmann, Walter. 1995. Javno mnijenje. Preveo Miroslav Hauptfeld.
Zagreb: Naprijed.
Nikitina, Larisa. Furuoka, Fumiraka. 2013. „Dragon, Kung Fu and Jackie
Chan…“: stereotypes about China held by Malaysian students. U Trames 17 (2).
175–195.
Nikitina, Larisa, Mohd Don, Zuraidah Binti. Loh, Sau Cheong. 2014a.
Investigating stereotypes about the target language country: A case of German
language learners. U RLA: Revista de lingüística teórica y aplicada (52). 113–132.
Nikitina, Larisa. Mohd Don, Zuraidah Binti. Loh, Sau
Cheong. 2014b. Focus on Brazil: Country images held by Malaysian learners of
Brazilian Portuguese. U Calidoscópio 12 (1). 73–82.
Nikitina, Larisa. Mohd Don, Zuraidah. Loh, Sau Cheong. 2014c. Il Bel
Paese as seen from Malaysia: Language learners’ stereotypical representations of
Italy. U Moderna språk 108 (2). 65–79.
Nikitina, Larisa. 2016. Language learners' representations of Portugal:
implications for culture teaching / Las representaciones de Portugal de los
estudiantes de portugu s: implicaciones en la ense anza de aspectos culturales. U
Cultura y Educacion / Culture and Education 28 (4). 863–879.
Nikitina, Larisa. 2017. Language learners' representations of Spanishspeaking countries: How can they inform language pedagogy? U Revista Signos.
Estudios de Linguistica 50 (93). 50–70.
Pasini, Dinka. 2010. Kultura u nastavi hrvatskoga kao stranog jezika. U
Časopis za hrvatske studije 6 (1). 189–200.
Spencer-Rodgers, Julie. 2001. Consensual and individual stereotypic
beliefs about international students among American host nationals. U International
Journal of Intercultural Relations 25 (6). 639–657.
Terracciano, Antonio. et al. 2005. National character does not reflect mean
personality trait levels in 49 cultures. U Science, 310 (5745), 96–100.
„Didot”. http://www.enciklopedija.hr/natuknica.aspx?id=14992
(pristupljeno: 29. ožujka 2017.).
„Predodžba“. Veliki rječnik hrvatskoga standardnog jezika, ur. Ljiljana
Jojić et al. 2015. Školska knjiga: Zagreb. 1153.
„Stereotip“. http://www.enciklopedija.hr/Natuknica.aspx?ID=58036
(pristupljeno: 29. ožujka 2017.).
„Stereotype“. https://en.wikipedia.org/wiki/Stereotype (pristupljeno: 29.
ožujka 2017.).
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
