ПРОСВЕТИТЕЛСТВОТО – МИНАТО ИЛИ СЕГАШНОСТ
Апстракт
Во проследувањето на темата, појдовна точка се придобивките од просветителството во Европа и на Балканот. Истовремено, следи нивно компаративно проследување со промените од новиот светски поредок, поточно, состојбата во културата, економијата, политиката, критиката итн. Накратко, проследени се претставниците на просветителството на Балканот и придобивките од нивните заложби, по што следува кратката согледба на историските настани, односно на настаните по појавата на национализмот во 19-тиот век поради што дел од мисијата и визијата на просветителските придобивки бил пренасочен кон други цели, поради што сè уште останува констатацијата на Фуко дека „Не знам дали некогаш ќе станеме полнолетни. Многу работи во нашето искуство нè убедуваат дека историскиот настан Aufklärung не нè направил полнолетни и сè уште такви не сме“.
Downloads
Референци
Bauringer, Herman. 2001. Etnogologija. Beograd: Biblioteka XXvek.
Берѓаев, Николај. 1996. За човековото ропство и слободата. Скопје: Култура.
Bogdanović, David. 1933. Pregled književnosti Hrvatske i Srpske. Zagreb: Tisak i naklada knjižare L. Hartmana.
Борисова Михова, Лидия. 1995. Българските календари. Пловдив: „Полиграф“.
Vidan, Gabrijela. 1982. „Osamnaesto stoljeće“, Povjest svjetske književnosti, knjiga 3, str. 286-386. Zagreb: Mladost.
Вовел, Мишел (приредио). 2006. Човек доба просвећености. Београд: CLIO.
Diltaj, Vilhelm. 1980. Zasnivanje duhovnih nauka. Beograd: Prosveta.
Žmegać, Viktor. 1982. „Antiklasicistička faza prosvjetiteljstva. Sturm und Drang“. Povjest svjetske književnosti, knjiga 5, str. 71-86. Zagreb: Mladost.
Јелавич, Барбара. 1999. Историја на Балканот осумнаесетти и деветнаесетти век. Скопје: Лист.
Касирер, Ернст. 1998. Есеј за човекот. Скопје: Култура.
Kalin, Boris. 1983. Povijest filosofije. Zagreb: Školska knjiga.
Конев, Илия. 1983, 1991, 1998. Българското възраждане и просвешението. София
Конески Блаже. 1981. „Македонските учебници од XIX век“ во За македонскиот литературен јазик. Скопје: Култура, Македонска книга, Мисла, Наша книга.
Константиновиħ, Изабела. 1997. „Рукописна штива у XVII веку”, XVII столеħе, књ. II, св. 1, Нови Сад.
Купер, Е. Дејвид. 2004. Светска филозофија. Нови Сад: Световид.
Лори, Бернард. 2003. Балканска Европа. Скопје: Матица македонска.
Мазовер, Марк. 2003. Балканот кратка историја. Скопје: Евро-Балкан пресс.
Миронска-Христовска, Валентина. 2005. Просветителството во Македонија. Скопје: Институт за македонска литература.
Миронска-Христовска, Валентина. 2007. Македонската преродба. Скопје: Институт за македонска литература.
Павловић, К. Стеван. 2004. Историја Балкана 1804-1945. Београд: CLIO.
Pejović, Danilo. 1982. Francuska prosvjetiteljska filozofija. Zagreb: Nakladni zavod Matice Hrvatske.
Петканова, Донка. 1992. „Сборниците на XVI-XVIII в.“, Старобългарска литература IX-XVIII век, стр. 531-542. София: Университетско издателство „Климент Охридски“.
Putinja Filip – Stref-Fenar Žoslin. 1997. Teorije o etnicitetu. Beograd: Biblioteka XX vek.
Sekulić, Ljerka. 1982. „Prvo razdoblje prosvjetiteljstva i građanska kultura osjećajnosti“, Povjest svjetske književnosti, knjiga 5, str. 58-71. Zagreb: Mladost.
Skruton, Roger. 1998. Kratka istorija modern filozofije od Dekarta do Vingeštajna. Beograd: Narodna knjiga Alfa.
Страховъ, Н. 1904. Кратка история на философията. София: Печатница на Хр. Г. Бъчеваровъ.
Фридрих, Ниче. 2001. О користи и штети историје за живот. Нови Сад: Светови.
Foucault, Michel. 1997. „Što je prosvjetiteljstvo?“. s. Čemu, god. IV, sv. 2 (10), str. 87-99. Zagreb.
Фуко, Мишел. 1998. Треба бранити друштво. Нови Сад: Светови.
Шопенхауер, Артур. 1998. Етика. Скопје: Култура.
Hrvatskinarodnipreporod/Hrvatskaenciklopedija www.enciklopedija.hr/natuknica.aspx?id26455
(пристапено 3.4.2017).
Dugo Devetnaeseto stoljeće (1797-1918). www.crsrv.org/it/istra_vrijeme/PDF/425-530.pdf.
(пристапено 7.4.2017).
Age of Enlightenment - New World Encyclopedia
www.newworldenciclopedia.org/entryAge_of_Enlightment (пристапено30.01.2017).
Encyclopaedia Britannica. www.britanica.com/topic/history-of-Europe/The Enlightement. (пристапено 8.2.2017).
New World Encycloredia Age of Enlightenment.www.history.com/topics/enlightenment/
Enlightenment-Fast&Summary-History.com. (пристапено 16.2.2017).
Јован Деретић. Историја српске књижевности.
www.savezguslarasrbije.rs/download/.../jovan_deretic_istorija_srpske_knjizevnosti.pdf. (пристапено21.3.2017).
Павле Ивић и Митар Пешкин. Српско штампарство.https://www.rastko.rs/isk/index_c.html.
(пристапено 27.3.2017)
Јован Деретић. Књижевност 18. и 19. Век. https://www.rastko.rs/isk/index_c.html. (пристапено
27.3.2017). Драган М. Јаковљевић. Српске културне и просветне установе у Маћарској у 19 веку како носиоци културолошког препорода српског народа. www.riznicasrpska.net/knjizenost/index.php?topic=908.0. (пристапено 29.3.2017).
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
