ETIMOLOŠKI PODATKI V ZGODOVINSKI LEKSIKOGRAFIJI
Апстракт
Dober enojezični razlagalni zgodovinski slovar predstavlja (prevzeto) slovarsko besedo čim bolj celovito, torej vsebuje tudi etimološki razdelek. Podatki v njem uporabnika usmerjajo k iskanju podrobnejših informacij o izvoru v etimoloških slovarjih. Identifikacija vsake prevzete besede, ki jo opravljamo redaktorji v nastajajočem Slovarju slovenskega knjižnega jezika 16. stoletja, je mogoča s pomočjo primerjave z izhodiščno tujejezično (ne nujno izvorno) besedo, ki je bila sprejeta v slovenščino. Etimološko pojasnilo se nahaja tudi v slovarskih sestavkih z iztočnicami, ki so kalki. Vlogo etimološkega podatka v slovarju lahko opravljajo tudi daljši tujejezični citati iz prevodnih predlog.
Downloads
Референци
http://www.mk.gov.si/fileadmin/mk.gov.si/pageuploads/Ministrstvo/slovenski_jezik/E_zbornik/11-_Kozma_Ahacic-clanek.pdf, dostop 26. 3. 2018.
Ahačič, Kozma, Legan Ravnikar, Andreja, Merše, Majda, Narat, Jožica, Novak, France. 2011. Besedje slovenskega knjižnega jezika 16. stoletja, Ljubljana: Založba ZRC, ZRC SAZU. Besedje slovenskega knjižnega jezika 16. stoletja. 2014. Elektronska objava. Spletna izdaja na www.fran.si. Ljubljana: Inštitut za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU, dostop 26. 3. 2018.
Belousova, A. S. 2013. O novih žanrah slovarej russkogo jazyka pod redakciej akademika Ran N. Ju. Švedovoj. V: Slavjanskaja leksikografija. Meždunarodnaja kollektivnaja monografija. Red. M. I. Černyševa. Moskva: Azbukovnik.
Benešič, Julije. 1985. Rječnik hrvatskoga književnoga jezika od preporoda do I. G. Kovačića. Svezak 1 (a–burkati). Zagreb: Jugoslavenska akademija znanosti i umjetnosti itd.
Bezlaj, France, Snoj, Marko, Furlan, Metka, Klemenčič, Simona. 1976–2007. Etimološki slovar slovenskega jezika. Ljubljana: SAZU, ZRC SAZU, Mladinska knjiga.
Černyševa, M. I. 2013: Russkaja istoričeskaja leksikografija. V: Slavjanskaja leksikografija. Meždunarodnaja kollektivnaja monografija. Red. M. I. Černyševa. Moskva: Azbukovnik.
Egorova, T. V. 2012. Slovar inostrannyh slov sovremennogo russkogo jazyka. Moskva: Adelant.
eSSKJ: Slovar slovenskega knjižnega jezika. 2016–2017. Spletni rastoči slovar na www.fran.si (Zbirka Fran). Ljubljana: Inštitut za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU, dostop 26. 3. 2018.
Frühneuhochdeutsches Wörterbuch. 1986. Herausgegeben von Robert R. Anderson, Ulrich Goebel, Oskar Reichmann. Band 1 (Lieferung 1, Einleitung, Quellenverzeichnis, Literaturverzeichnis (a–abfal)). Berlin, New York: Walter de Gruyter.
Furlan, Metka. 2013. Novi etimološki slovar slovenskega jezika : poskusni zvezek. Ljubljana: Založba ZRC, ZRC SAZU.
Gebauer, Jan. 1970. Slovník staročeský. Díl 1 (A–J). Druhé, nezměněné vydání. Praha: Akademia.
Grimm, Jakob, Grimm, Wilhelm. 2004. Der digitale Grimm. Deutsches Wörterbuch von Jakob und Wilhelm Grimm. Version 05–04. Frankfurt am Main. http://woerterbuchnetz.de/cgi-bin/WBNetz/wbgui_py?sigle=DWB, dostop 26. 3. 2018.
Historicky slovník slovenského jazyka. I (A–J). 1991. Bratislava: Vydavatel'stvo Slovenskej akadémie vied.
Koporskaja, E. S. 2013. Principy opisanija leksiki v »novom tolkovom slovare sovremennogo russkogo literaturnogo jazyka s rasširennymi svedenijami o slove (v knižnoj i uglublennoj elektronnoj versijah). V: Slavjanskaja leksikografija. Meždunarodnaja kollektivnaja monografija. Red. M. I. Černyševa. Moskva: Azbukovnik.
Krysin, L. P . 1997. Leksikografičeskoe predstavlenie inojazyčnogo slova: tipy gramatičeskoj informacii. V: Oblyk slova (Sb. statej). Otvetstvennyj redaktor L. P. Krysin. Moskva: Rossijskaja akedemija nauk, Institut russkogo jazyka im. V. V. Vinogradova.
Legan Ravnikar, Andreja. 2012. Značilnosti sprejemanja besed iz nemščine v knjižno slovenščino 16. stoletja. V: Jezikoslovni zapiski 18/2. Ljubljana. 131–148.
Legan Ravnikar, Andreja. 2014. Problematika germanizmov v zgodovinskem slovarju knjižne slovenščine 16. stoletja. V: Slovenski jezik na stičišču več kultur, (Zora, 102). Ur. Marko Jesenšek. Maribor: Mednarodna založba Oddelka za slovanske jezike in književnosti. 70–84.
Merše, Majda. 2009. Glagolski kalki v zgodovini slovenskega jezika. V: Slovenski knjižni jezik 16. stoletja : Razprave o oblikoslovju, besedotvorju, glasoslovju in pravopisu. Ljubljana: Založba ZRC, ZRC SAZU. 129–146.
Merše, Majda, Novak, France, Premk, Francka. 2001. Slovar jezika slovenskih protestantskih piscev 16. stoletja : Poskusni snopič. Ljubljana: Založba ZRC, ZRC SAZU.
Rječnik hrvatskoga ili srpskoga jezika. Dio I (a–češula). 1881–1882. Zagreb: Jugoslavenska akademija znanosti i umjetnosti.
Rječnik hrvatskoga kajkavskoga književnog jezika. 1984–. Zagreb: JAZU, Zavod za jezik IFF, HAZU, Institut za hrvatski jezik i jezikoslovlje.
Slovar' drevnerusskogo jazyka (XI~XIV vv.) v desjati tomah. Tom 1 (a–v'zakonjatisja). 1988. Gl. red. R. I. Avanesov. Moskva: Russkij jazyk.
Slovar' obihodnogo russkogo jazyka Moskovskoj Rusi XVI–XVII vekov. 2004. Vypusk 1, A–Bjaz'. Pod red. O. S. Mžel'skoj. Sankt–Peterburg: Nauka.
SŁOWNIK POLSZCYZNY XVI WIEKU. Tom I (A-BANY). 1966. Wrocłav, Warszawa, Kraków: Institut Badań Literackich, Widawnictwo Polskiej akademii nauk.
Słovnik staropolski. Tom 1 (A–Ć). 1953–¬1955. Warszawa: Widawnictwo Polskiej akademii nauk.
Slovnik ukrajns'koj movi. Tom 4. 1973. Kijv: Naukova Dumka.
Snoj, Marko. 2009. Etimološke osvetlitve v novem slovarju slovenskega jezika. V: Strokovni posvet o novem slovarju slovenskega jezika, 23. in 24. oktober 2008. Ur. Andrej Perdih. Ljubljana: Založba ZRC, ZRC SAZU.
Snoj, Marko. 32016. Slovenski etimološki slovar. Ljubljana: Založba ZRC.
Striedter-Temps, Hildegard. 1963. Deutsche Lehnwörter in Slowenischen. Wien: Im Kommision bei Otto Harrasovitz.
Tolkovyj slovar' russkogo jazyka s vključeniem svedenij o proishoždenii slov. 2007. Otv. redaktor akad. Ran N. Ju. Švedova, avtori slovarja: N. Ju Švedova – osnovnyj korpus slovarja; L. V. Kurkina i L. P. Krysin – avtory svedenij o proishoždenii slov). Moskva: Azbukovnik.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
