СЛАВЕ Ѓ. ДИМОСКИ И ВОЗВИШЕНОСТА НА ПРИРОДАТА: ИЗВЕШТАИ НА РИСОТ
Апстракт
Во овој труд посветен на поезијата на Славе Ѓорѓо Димовски (1959), поточно на неговата поетска книга „Извештаи на рисот“ (2016), ќе се обидам да го аргументирам ставот дека во книгата на Димовски е на показ едно повеќе од успешно поетско писмо, кое во себеси ја содржи идејата за возвишеноста на природата, но, едновремено, и за неугодноста на општеството (односно културата) кое таа природа ја загрозува и ја доведува дури и до исчезнување. Секако, во анализата, покрај овие епистемолошки и енвиронменталистички пристапи, нема да остане настрана и иманентно естетскиот пристап, кој ќе укаже на несомнената книжевна вредност на овој поетски ракопис, кој претставува едно од врвните остварувања во рамките на современата македонска поезија.
Downloads
Референци
Andonovski, Venko. (2015). Kristalizacija na kristalot [Crystallization of the crystal]. In Jazicjen triptihon [Tongue triptychone]. Skopje: PNV publikacii. 37-44. (In Macedonian.)
Andonovski, Venko. (1998). Sladostrastieto na pismoto [The sweetness of the letter]. In Formi na strasta [Forms of passion]. Skopje: NIP Ǵurǵa. (In Macedonian.)
Dimoski, Slave Ǵorǵo. (2016). Izvesjtai na risot [Reports of the lynx]. Skopje: PNV publikacii. (In Macedonian.)
Stojcjevski, Sande. (2015). Moќen pev vo blizina na krupni filozofski prasjanja [Powerful songwriting near big philosophical questions]. In Jazicjen triptihon [Tongue triptychone]. Skopje: PNV publikacii. 45-49. (In Macedonian.)
Stojcjevski, Sande. (2011). Sveto telo: poezijata na Slave Ǵorǵo Dimoski [Sacrum Body: poetry by Slave Ǵorǵo Dimoski]. In Opsada na zagatkata (kritiki) [Riddle siege (reviews)]. Skopje: Makavej. 479-499. (In Macedonian.)
Frojd, Sigmund. (2008). Neugodnoto vo kulturata [Objectionable in culture]. Skopje: Magor. (In Macedonian.)
Asturias, Miguel Angel. (1975). Zeleni papa [New dad]. Zagreb: Naprijed.
Bateson, Gregory. (2000). Steps to an Ecology of Mind. Chicago and London: The University of Chicago Press.
Brady, Emily. (2012). The Environmental Sublime. In The Sublime: From Antiquity to the Present. Castelloe, Timothy M. Cambridge: Cambridge University Press. 171-182.
The Sublime: From Antiquity to the Present. (2012). Costelloe, Timothy M. (Ed.). Cambridge: Cambridge University Press.
Ferguson, Francis. (1992). Solitude and the Sublime: Romanticism and the Aesthetics of Individuation. New York and London: Routledge
Fromm, Erich. (1973). The Anatomy of Human Destructiveness. New York: Holt, Rinehart and Winston.
Kirwan, James. (2005). Sublimity. New York and London: Routledge.
Lacou-Labarthe, Philippe. (1999). Sublime. In Poetry as Experience. Stanford, California: Stanford University Press.
Levi-Strauss, Claude. (1973). Tristes Tropiques. New York: Atheneum.
Lyotard, Jean-François. (1982). Presenting the Unpresentable. In Artforum. No 20(8). 64-69.
Macneill, Paul. (2017). Balancing bioethics by sensing the aesthetics. In Bioethics. No 31(8). 631-643.
Nesbitt, Kate. (1995). The Sublime and Modern Architecture: Unmasking (an Aesthetics of) Abstraction. In New Literary History No 26 (1). 95-110.
Nicolson, Marjorie Hope. (1974). Sublime in External Nature. In Dictionary of the History of Ideas. New York: Macmillan Pub Co.
Nye, David, E. (1994). American Technological Sublime. Cambridge, MA: MIT Press.
Shaw, Philip. (2006). The Sublime. London and New York: Routledge.
Stern, Nathaniel. (2018). Ecological Aesthetics: Artful Tactics for Humans, Nature, and Politics. Hanover, New Hampshire: Dartmouth College Press.
Weiskell, Thomas. (1976). The Romantic Sublime. Baltimore: Johns Hopkins University Press.
Wurth Brillenburg, Kiene. (2009). Musically Sublime: Indeterminacy, Infinity, Irresolvability. New York: Fordham University Press.
Žižek, Slavoj. (1989). The Sublime Object of Ideology. London and New York: Verso Books.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
