НАСТАСИЈЕВИЋЕВA ПРОЗА: ТРАДИЦИЈА И САВРЕМЕНИ ТОКОВИ
Апстракт
Циљ овог истраживања јесте да се размотри проза Момчила Настасијевића (настајала и објављивана највећим дијелом током двадесетих година прошлог вијека) у односу на начин на који је била смјештана како у контекст актуелног тренутка, тако и на осу историје српске књижевности. Бављење проблемом започето је узимањем у обзир пишчеве експлицитне поетике, његових есеја, забиљешки и мисли, да би се закључило да се то дјело непрестано опире чврстој контекстуализацији. У дјелимичном прегледу непосредне рецепције, а с освртом и на даљи пријем, прати се и културолошки занимљив процес увршћавања овог писца међу великане српске књижевности.
Downloads
Референци
песништва после Другог светског рата – педесете и шездесете године.
У: Момчило Настасијевић: магновења и одјеци, зборник радова. Уредио
Јован Делић. Београд: Институт за књижевност и уметност, Горњи
Милановац: Библиотека „Браћа Настасијевић“. 129–147.
Асор Роса, Алберто. 2000. Авангарда: теорија и историја појма, 2. Приредио
Гојко Тешић. Београд: Народна књига.
Бајчета, Владан. 2015. Поезија Момчила Настасијевића у антологијама. У:
Момчило Настасијевић: магновења и одјеци, зборник радова. Уредио
Јован Делић. Београд: Институт за књижевност и уметност, Горњи
Милановац: Библиотека „Браћа Настасијевић“. 149–156.
Биргер, Петер. 1998. Теорија авангарде. Београд: Народна књига.
Винавер, Станислав. 1938. Момчило Настасијевић. У: Момчило Настасијевић,
Целокупна дела Момчила Настасијевића, књ. 1, Из тамног вилајета.
Приредио Станислав Винавер. Београд (издање пријатеља): Штампарија
Драг. Грегорића. 3–24.
Винавер, Станислав. 1938а. Личност и дело Момчила Настасијевића пред
судом његових пријатеља у ПЕН-клубу (приредио Swann – псеудоним
Станислава Винавера). У: Нова смена, год. 1, бр. 2 (април 1938). 83–89.
Вучковић, Радован. 2011. Поетика српске авангарде. Београд: Службени
гласник.
Глигорић, Велибор. 1966. Пустињак у граду. У: Момчило Настасијевић,
Изабрана дела II. Београд: Просвета. 251–257.
Глушац, Радомир. 1994. Саображавање духовног и језичког као ентитет
прозне стуктуре: неки поступци градње у прози „Из тамног вилајета“ и
„Хроника моје вароши“ Момчила Настасијевића. У: Српски књижевни
гласник, год. 3, књ. 4, бр. 11/12 (1994). 106–112.
Деврња, Милутин. 1939. Биографија Момчила Настасијевића. У: Целокупна
дела Момчила Настасијевића, књ. 9, Ране песме и варијанте. Приредио
Станислав Винавер. Београд (издање пријатеља): Штампарија Драг.
Грегорића. 1–45.
Делић, Јован. 2015. Поезија Момчила Настасијевића у контексту српске
авангарде. У: Момчило Настасијевић: магновења и одјеци. Уредио Јован
Делић. Горњи Милановац: Библиотека „Браћа Настасијевић“, Београд:
Институт за књижевност и уметност. 11–19.
Деретић, Јован. 2007. Историја српске књижевности. Београд: Sezam Book.
Естивал, Робер. 2000. Авангарда: теорија и историја појма, 2. Приредио
Гојко Тешић. Београд: Народна књига.
Ђорђић, Стојан. 2002. Есенцијалистичка поетика Момчила Настасијевића. У:
Летопис Матице српске, год. 178, књ. 469, св. 4. (април). 514–525.
Кокто, Жан. 2012. Опијум: дневник детоксикације. Чачак: Градац.
Константиновић, Радомир. 1983. Биће и језик, књ. 6. Београд: Просвета, Рад,
Нови Сад: Матица српска.
Леовац, Славко. 1995. Поезија и традиција: критички есеји о српској
књижевности. Београд: СКЗ.
Лотман, Јуриј Михаилович. 2005. Стихотворения раннего Пастернака и
некоторые вопросы структурного изучения текста.
http://www.ruthenia.ru/document/529253.html (приступљено 15. 6. 2016).
Мајнхајм, Карл. 1952. The Problem of Generations. У: Essays on the Sociology of
Knowledge: Collected Works, Volume 5. Њујорк: Routledge. 276–322.
Марковић, Ана. 2011. Митологизација слике света у прози Растка Петровића
и Момчила Настасијевића. Докторска дисертација. Београд: Филолошки
факултет.
Милосављевић, Петар. 1978. Поетика Момчила Настасијевића. Нови Сад:
Матица српска.
Михајловић, Борислав. 1971. Момчило Настасијевић. У: Момчило
Настасијевић, Песме, приповетке, драме. Београд: Матица српска, СКЗ.
18–19.
Настасијевић, Момчило. 1991. Есеји, белешке, мисли, Сабрана дела, књ. IV.
Горњи Милановац: Дечје новине.
Остојић, Карло. 1966. Између ствари и ништавила. У: Момчило Настасијевић,
Изабрана дела II. Београд: Просвета. 264–266.
Павловић, Миодраг. 1966. Момчило Настасијевић. У: Момчило Настасијевић.
Изабрана дела I. Београд: Просвета. 9–47.
Пантић, Михајло. 1999. Модернистичко приповедање. Београд: Завод за
уџбенике и наставна средства.
Петковић, Новица. 1994. Један поглед на Настасијевићеву поезију. У: Седам
лирских кругова Момчила Настасијевића. Уредио Новица Петковић.
Београд: Институт за књижевност и уметност. 11–24.
Петковић, Новица. 1994а. Језик, мелодија и поетика. У: Поетика српске
књижевности 3. Уредио Новица Петковић. Београд: Институт за
књижевност и уметност. 11–43.
Петров, Александар. 2015. Преиспитивање ставова у ауторовом тексту
„Књижевни усамљеник Момчило Настасијевић“. У: Момчило
Настасијевић: магновења и одјеци, зборник радова. Уредио Јован Делић.
Београд: Институт за књижевност и уметност, Горњи Милановац:
Библиотека „Браћа Настасијевић“. 21–40.
Петровић, Предраг. 2008. Авангардни роман без романа. Београд: Институт за
књижевност и уметност.
Пођоли, Ренато. 1975. Теорија авангардне уметности. Београд: Нолит.
Саболчи, Миклош. 1997. Авангарда и неоавангарда. Београд: Народна књига.
Стевановић, Кристина. 2011. Освајање модерног. Нови Сад: Академска књига.
Флакер, Александар. 1986. Стилске формације. Загреб: Либер.
Хлебњиков, Велимир. 1998. Обијање васељене. Београд: Рад.
Ходел, Роберт. 2013. Мотив инцеста и његова функција у Настасијевићевој
поезији „Седам лирских кругова“. Београд: Научни састанак слависта у
Вукове дане: Развојни токови српске поезије. 42/2. 693–707.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
