ЗВУКОВОЙ ПЕЙЗАЖ КАК ОСНОВА АКУСТИЧЕСКОЙ КАРТИНЫ МИРА CЛАВЯНСКИХ ПОЭТОВ-СИМВОЛИСТОВ
Апстракт
Статья является продолжением целого ряда исследований автора, посвященных фоностилевому измерению славянского литературного символизма. Анализируются особенности звукового уровня символистского поэтического текста на материале стихов представителей славянского символизма, семантические плоскости, исходя из типологии фонетических средств стилистики. В модели мира славянских символистов слуховые впечатления являются доминирующими. Акустическая картина мира рассматривается как фрагмент языковой картины мира, выраженной фонетическими средствами, к которым принадлежат звукопись, ономатопея, ассонансы, аллитерации, внутренние рифмы, которые воспроизводят звуковой пейзаж окружающей среды в поэзии славянских символистов.
Downloads
Референци
http://az.lib.ru/b/belyj_a/text_0013.shtml.
Белый, Андрей. 1988. Проблемы творчества. Статьи, воспоминания,
публикации. Сов. писатель: С.-Петербург – Москва.
Брюсов, Валерий. 1893. Русские символисты. В: Собрание сочинений в
семи томах.-Том 6. Статьи и рецензии. Далекие и близкие: Москва.
Режим доступа: http://wysotsky.com/0009/043.htm#604.
Брюсов, Валерий. 1922. Вчера, сегодня и завтра русской поэзии. В: Собрание
сочинений в семи томах. Том 6. Статьи и рецензии. Далекие и
близкие: Москва. Режим доступа http://wysotsky.com/0009/043.htm#604.
Будагова, Людмила (отв. ред.). 2001. История литератур западных и
южных славян. В 3 т. Т. III: Литература конца XIX – первой половины XX
века (1890-е годы - 1945 год). Индрик: Москва.
Вороний, Микола. 1994. До статті О.І.Білецького про мене. В: Слово і час . - №7.
Жирмунский, Виктор. 1967. Литературные течения как явление
меджународное. В: V конгресс Международной ассоциации по
сравнительному литературоведению (Белград, 1967). Наука: Ленинград.
Жирмунский, Виктор. 1979. Сравнительное литературоведение. Восток и
Запад. Наука: Москва.
Зайцев, Петр. 1995. Московские встречи. В: Воспоминания об Андрее Белом.
Москва.
Костецький, Ігор. 1960. Тло поетичної місії Езри Панда. В: Вибраний Езра
Павнд. Т. 1. Поезія. Есей. Канто. Переклад, статті та загальна редакція І.
Костецького. Мюнхен.
Моренець, Володимир. 2002. Національні шляхи поетичного модерну першої
половини ХХ ст.: Україна і Польща. Основа: Київ.
Наливайко, Дмитро. 2006. Теорія літератури й компаративістика.
Києво-Могилянська академія: Київ.
Обломиевский, Дмитрий. 1973. Французский символизм. Наука: Москва.
Пачовський, Василь. 1984. Зібрані твори. Т. 1. Поезії. : Об’єднання українських
письменників «Слово»: Филадельфия-Нью-Йорк-Торонто.
Потебня, Александр. Мысль и язык. 1892. Харьков. Режим доступа:
https://vk.com/doc 36270223_121897818?dl=16c402676f43281c50.
Смаль-Стоцький, Роман. 1929. Примітивний словотвір: Варшава.
Стецько, Ярина. 2013. Французька та українська поезія першої половини
ХХ толіття. Семантико-стилістична типізація. Ґражда: Ужгород.
Філянський, Микола. 1988. Поезії. Радянський письменник: Київ.
Франко, Іван. 1898. Із секретів поетичної творчості. В: Літературно-науковий
вісник. Режим доступа: http://www.ukrlib.com.ua/books/printzip.
php?id=27&bookid=13.
Хабермас, Юрген. 1992. Модерн – незавершенный проект. В: Вопросы
филосoфии. № 4. С. 40-44.
Цивьян, Татьяна. 1999. Отражение звукового пейзажа в языке и тексте (на
материале русской загадки). В: Мир звучащий и молчащий: Семиотика
звука и речи в традиционной культуре славян. Индрик: Москва.
Чупринка, Григорій. 1991. Поезії. Радянський письменник: Київ.
Шляхова, Светлана. 2014. Фоносемантическая картина мира: к
постановке проблемы. Режим доступа: http://philologicalstudies.org/
dokumenti/2014/The%20%E2%80%98word%E2%80%99%20in%20historical-cultural%20contexts/15.%20Sljahova.pdf
Юсип-Якимович, Юлія. 2008. Зіставна фоностилістика: слов’янські фоности
льові паралелі в поезії періоду модернізму. В: Науковий вісник Ужго
родського національного університету. Серія: Філологія. Вип. 18:
Ужгород.
Bobrownicka, Maria Anna. 1973.Problematika modernizmu w literaturach
slowians kich. Во Modernism w literaturach slowianskich:Wroclaw.
Březina, Otokar. 1975. Basnicke spisy: Praha.
Jesenský, J. Режим доступа: http://zlatyfond.sme.sk/dielo/953/Jesensky_Po-burkach/
Kamenská, Viktorija. O symbolizmu v ruské a české poezii. В: Česká literatura
na konci tisicileti. Přispevky z 2 kongresu světove literarnevedné bohemistiky,
3-8 července 2000. – S. 231 – 239: Praha.
Krasko, Ivan. 1997. Nox et solitudo. Verše. Slovenský spisovateľ: Bratislava.
Kolbuszewski, Jacek. 1988. Modernizm zachodnioslowianski czy modernizmy
zach odnioslowianski? В: Slaviа. R. 57. S.406-413.
Kudělka, Viktor. 1968. K typologickým zvlašnostem tzv. moderny v literatuře
jugoslovanských narodů. В: Československé přednasky pro VI mezinarodní
sjezd slavistů v Praze: Praha.
Kvapil, Miroslav. 1988. Charvátská moderna a česká literatura. В: Slavia. R. 57.
S. 105-118.
Magnuševsky, I. 1970. Modernizm polski i czeski v perspectywe porwnawczej.
В: Miesiecznik Literacky. № 11. S. 51-57.
Matusiak, Agnieszka. 2005. Twórczość “Młodej Muzy” z dusha muzyki
zrodzona. В: Slavia Oorientalis. – Tom LIV. − NR 2. S. 241-261.
Nazor, Vladimir. Режим доступа: http://www.exlibris.hr/pupacic_nazor.pdf.
Roy, Vladimir. 1985. Temné ľalie. Tatran: Bratislava.
Roy, Vladimir. Режим доступа: http://zlatyfond.sme.sk/autor/85/VladimirRoy#ixzz2ikTbsgcQ.
Schafer, Raymond Murray. 1977: The Tuning of the World: New York.
Sova, Antonin. 1959. Květy intimních nálad a jíné básně: Praha.Súborné dielo Ivana
Krásku. Zväzok prvý. (Poézia.). 1966. Vydavateľstvo SAV:
Bratislava:
Wyka, Kazimierz. 1959. Modernizm polski: Krakow
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.