ОВЧЕПОЛСКИОТ И СЛОВЕНЕЧКОГОРИШКИОТ (ГОРИЧАНСКИ) ДИЈАЛЕКТ ДВЕ ПАРАЛЕЛИ ВО ЈУЖНОСЛОВЕНСКИОТ ЈАЗИЧЕН СВЕТ
Апстракт
Целта е да се претстават паралелите помеѓу еден североисточен македонски дијалект (овчеполскиот) и еден североисточен словенечки дијалект (словенечкогоришкиот т.н. горичански). Притоа ќе се задржиме пред сè на промените кои настануваат на фонетско-фонолошки, морфолошки, зборообразувачки и на лексички план во овчеполскиот дијалект т.е. говорот на Црнилиште и на Ѓуѓанце, а на лексички и на зборообразувачки план во словенечкогоришкиот (горичански) дијалект. Богатиот дијалектолошки материјал собран на терен укажува дека овие два дијалекта се сродни, но и различни, иако и двата припаѓаат во јужнословенскиот јазичен свет.
Downloads
Референци
Filozofska fakulteta: Ljubljana.
Greenberg. M. 1993. Glasoslovni opis treh prekmurskih govorov in komentar k
zgodovinskem glasoslovju in oblikoslovju prekmurskega narečja. Slavistična
revija XXXXI/4. 465–487.
Jakob. T. 2008. Dvojina v slovenskih narečjih. Ljubljana.
Jesenšek. M., Rajh. B., Zorko. Z. 2002. Med dialektologijo in zgodovinoslovenskega
jezika (Ob življenjskem in strokovnem jubileju prof. dr. Martine Orožen).
Slavistično društvo: Maribor.
Koletnik. M. 1996. Jezikovne interference v Apaški kotlini. Studia slavica
Savariensia ½, 6–22.
Koletnik. M. 1996. Nekaj naglasnik in fonoloških značilnosti tratenskega govora.
Znanstvena revija VIII/1. 35–42.
Koletnik. M. 1996–1997. Glasoslovna in oblikoslovna podoba govora v Črešnjevih.
Jezik in slovstvo XLII/2–3. 73–80.
Koletnik. M. 1998. Slovenskogoriško narečje ob severni državni meji. Zgodovinsko
društvo: Maribor.
Koletnik. M. 1998. Slovenskogoriško narečje v Dajnkovem rojstnem karju.
Slavistično društvo: Maribor.
Koletnik. M. 1998–1999. Ceršaški govor. Jezik in slovstvo XLIV/6. 213–222.
Koletnik. M. 1999. Fonološki opis voličinskega in crešnjevskega govora. Slavistična revija XLVII/1. 69–87.
Koletnik. M. 1999. Vokalizem v zahodnih slovenskogoriških govorih. Logarjev
zbornik. Slavistično društvo: Maribor.
Koletnik. M., Zinka. Z. 1999. Logarjev zbornik. Slavistično društvo: Maribor.
Koletnik. M. 2000. Fonološki opis govora v Radencih. Jezikoslovni zapiski. ZRC
SAZU: Ljubljana. 155–165.
Koletnik. M. 2001. Slovenskogoriško narečje. Slavistično društvo: Maribor.
Koletnik. M. 2007. Besedje v severovzhodnem narečnem prostoru. Besedoslovne
spremembe slovenskega jezika skozi čas in prostor (uredil: Marko
Jesenšek). Slavistično društvo: Maribor. 347–423.
Kos. M. 1935. Panonska krajina od naselitve Slovencev doprihodo Madžarov.
Slovenska krajina-zbornik ob petnajstletnici osvobojnenja Beltinci. 16–20.
Logar. T. 1963. Sistemi dolgih vokalnih fonemov v slovenskih narečjih. Slavistična
revija XIV/1. 11– 129.
Logar. T. 1965. O nastanku slovenskih narečij. Jezik in slovstvo X/1. 2–6.
Logar. T. 1966. Slovenska narečja. Jezik in slovstvo XIII/6. 171–175.
Logar. T. 1975. Slovenska narečja Besedila. Mladinska knjiga: Ljubljana.
Logar. T. 1978. Konzonantni sistemi v slovenskih narečjih. XIV seminar slovenskega
jezika, literature in kulture.
Logar. T. 1981. Diftongizacija in monoftongizacija v slovenskih dialektih. Jezik in
slovstvo XXVII/2. 209–212.
Logar. T. 1983/1984. Slovenski dialekti-temeljni vir za rekonstrukcijo razvoja
slovenskega jezika. Jezik in slovstvo XXIX/8. 285–288.
Orožen. M. 1989. Prekmurski knjižni jezik. XXV seminar slovenskega jezika,
literature in kulture. 37– 60.
Ramovš. F. 1935. Historična gramatika slovenskega jezika VII Dialekti. Filozofska
fakulteta, Odd. za slovenske jezike in književnosti: Ljubljana.
Rigler. J. 1975. O zgodovini klasificiranja slovenskih dialektov. Slavistična revija
XXIII/1. 27–40.
Smole. V. 2004. Narečne skupine–pregled. Filozofska fakulteta, Katedra za
slovenskega jezika in dijalektologijo: Ljubljana.
Smole. V. 2009. Nekaj primerjalnik frazemov v slovenskem in makedonskem
knjižnem jeziku ter narečjih. Treta makedonsko-slovenečka naučna
konferencija. Univerzitet „Sv. Kiril i Metodij“, Filološki fakultet „Blaže
Koneski“: Skopje.
Smole. V. 2011. Slovensko zgodovinsko glasoslovje naglasom. Filozofska fakulteta:
Slovenistika, Katedra za zgodovino slovenskega jezika in dialektologijo:
Ljubljana.
Tomišič. F. 1992. Slovensko-nemški in nemško-slovenski slovar. Državna založba
Slovenije: Ljubljana.
Toporišič. J. 2004. Slovenska slovnica (četrta, prenovljena in razširjena izdaja).
Filozofska fakulteta, Odd. za slovenistiko in Odd. za slavistiko: Ljubljana.
Vprašalnica po številkah. 2008. Inštitut za slovenski jezik Fran Ramovša ZRC
SAZU. Dialektološka sekcija-ponovne objave člankov s kartami za Slovenski
lingvistični atlas.
Zorko. Z. 1986. Leksikalne razlike severozahodnih slovenskih dialektih. Nemzetkӧzi szlavisztikai napok II. Berzseny Daniel Tanarkepzӧ Fӧoskola: Szombathely.
49–54.
Zorko. Z. 1992. Prleško narečje v Radomerščaku, rojstnem kraju F. Miklošiča.
Miklošičev zbornik. 463–476.
Zorko. Z. 1996. Haloško narečje. Lingvistični krožek: Filozofske fakultete:
Ljubljana.
Zorko. Z. 1998. Haloško narečje in druge dialektološke študije. Slavistično društvo:
Maribor.
Zorko. Z., Koletnik. M. 1999. Logarjev zbornik (referati s 1. mednarodnega
dialektološkega simpozija v Mariboru). Slavistično društvo: Maribor.
Zorko. Z. 2001. Slovenskogoriško narečje. Slavistično društvo: Maribor.
Zorko. Z. 2009. Ohranjanje slovenskega narečja pri zamejskih Slovencih v Italiji,
Avstriji in na Madžarskem. Treta makedonsko-slovenečka naučna
konferencija. Univerzitet „SV. Kiril I Metodij“. Filološki fakultet „Blaže
Koneski“: Skopje.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
