„LET U MJESTU” UMETNUT U OKVIR POLITIČKIH PRI/POVIJESTI
Апстракт
Članak nudi analizu dramskoga teksta Gorana Stefanovskog, Let u mjestu, i njegov odnos prema društveno-političkom kontekstu sedamdesetih i osamdesetih godina 20. stoljeća. Naglasak je stavljen na tadašnje (ali i kasnije, danas aktualne) politike pamćenja u okvirima makedonskog društva za vrijeme Jugoslavije i nakon njezina raspada, s obzirom na prakse predstavljanja i pamćenja godine 1878. i odlučujućih političkih događaja, Sanstefanskog mirovnog dogovora i Berlinskog kongresa, ključnih za makedonsko pitanje. Osnovna je teza da je Let u mjestu povijesna drama i drama o povijesti koja problematizira i aktualizira traumatska mjesta makedonske povijesti.
Downloads
Референци
širenju nacionalizma, Zagreb. Školska knjiga.
Апостолски, Михаило (ur). 1969. Историја на македонскиот народ. Книга
втора: Од почетокот на XIX век до крајот на Првата светска војна,
Скопје. Институт за национална историја, Нова Македонија.
Аврамовска, Наташа. 2004. Во вителот на дереализацијата: Дуплото дно на
македонската драма. Скопје. Култура.
Čale Feldman, Lada. 1997. Teatar u teatru u hrvatskom teatru. Zagreb. Naklada
MD, Matica hrvatska.
Chakrabarty, Dipesh. 2007. History and the politics of recognition. U: K. Jenkins, S.
Morgan, A. Munslow (ur). Manifestos for History, New York. Routledge. 77-87.
Carlson, Marvin. 1989. Places of Performance: The Semiotics of Theatre
Architecture. Ithaca, New York. Cornell University Press.
Elam, Keir. 2002. The Semiotics of Theatre and Drama. London and New York.
Routledge.
Foretić, Dalibor. 1989. Nova drama. Novi Sad. Sterijino pozorje.
Frndić, Nasko. 1983. Slojevita metafora. Borba, 10. ožujka 1983.
Георгиевски, Христо. 1996. Историја и поетика на македонската драма.
Скопје. Матица македонска.
Grgičević, Maja. 1983. Teatralizacija ambijenta. Večernji list. 8. ožujka 1983.
Бојанин, Станоје. 2005. Забаве и светковине у средњовековној Србији од краја
XII до краја XV века. Београд. Историјски институт.
Мазова, Лилјана. 2003. ТОЈ и ТИЕ. Театарски сложували. Скопје. Факултет за
драмски уметности.
Rychlík, Jan. Kouba, Miroslav. 2003. Dějiny Makedonie. Praha. Lidové noviny.
Стефановски, Горан. 2002. Собрани драми: книга прва, Скопје. Табернакул.
Nora, Pierre. 2006. Između Pamćenja i Historije. Problematika mjesta. U: M.
Brkljačić, S. Prlenda (ur). Kultura pamćenja i historija. Zagreb. Golden
marketing, Tehnička knjiga. 21-44.
Ibersfeld, An. 1982. Čitanje pozorišta. Beograd. GRO Kultura.
Yaşar, Ahmet. 2003. The Coffeehouses in Early Modern Istanbul: Public Space,
Sociability and Surveillance. Istanbul: Boğaziçi University. URL:
http://www.fatih.edu.tr/~ayasar/Yayinlarim/MA%20THESIS.pdf (pristupljeno
12. kolovoza 2012.)
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
