ПЕВЦИ: (АУТОПОЕТИЧКИ) РОМАН БОРИСАВА СТАНКОВИЋА О САМОУКИДАЊУ1
Апстракт
У раду се анализира недовршени роман Певци Борисава Станковића, једног од најзначајнијих српских прозаиста ХХ века. Након кратког осврта на досадашње приступе овоме делу и критичког преиспитивања поступака приређивача романа, пружа се семантичка анализа текста. Као доминантно обележје романа истиче се однос јунака према нормама патријархалне културе, тачније проблематика успостављања маскулиног идентитета. С тим у вези у јунаку се јавља осећање стида и потреба за чином самоукидања. Рад разматра и поетичке сродности с другим остварењима истога писца, посебно са романом Газда Младен и причом „Они“.
Downloads
Референци
књижевности. Нови Сад: Светови.
Деретић, Јован. 1981. Српски роман 1800–1950. Београд: Нолит.
Златановић, Момчило. 1982. Песма и певање у Певцима Борисава Станковића.
Зборник Матице српске за књижевност и језик“ 30/3. 435–440.
Јовановић, Миљко. 1996. Певци Боре Станковића. Зборник радова
Филозофског факултета у Нишу 4–5. Ниш: Филозофски факултет. 59–63.
Костић, Драгутин. 1928. Редакторова напомена. У: Станковић, Борисав. 1928.
Газда Младен – Певци. Београд: Одбор за издавање дела Борисава
Станковића. 199–204.
Костић, Предраг. 1956. Бора Станковић. Београд: Нолит.
Кршић, Јован. 1928. Борисав Станковић: Дела (Газда Младен, Певци). Преглед
2/60. 373–374.
Пековић, Слободанка. 1987. Српска проза почетком ХХ века: формалностилске и тематске иновације. Београд: Просвета.
Петковић, Новица. 1988. Два српска романа. Београд: Народа књига.
Петковић, Новица. 1994. Језик, мелодија и поетика. Поетика Момчила
Настасијевића. Зборник радова. Београд: Институт за књижевност и
уметност. 11–43.
Петровић, Предраг. 2005. Станковићев роман о страху: Газда Младен. Научни
састанак слависта у Вукове дане 34/2. 245–253.
Пешикан-Љуштановић, Љиљана. 2008. Борисав Станковић – између традиције
и модерности. Борисав Станковић: Изабрана дела. Сремски Карловци:
Издавачка књижарница Зорана Стојановића.
Првуловић, Борислав. 1986. Борисав Станковић и народно песништво. Врање:
Филозофски факултет у Нишу.
Росић, Татјана. 2005. Фигура оца као фигура одсуства у српском роману
двадесетог века: поетички значај и нове наративне технике. Докторска
дисертација. Београд.
Станковић, Борисав. 1928. Газда Младен – Певци. Београд: Штампарија
„Давидовић“.
Филиповић, Вук. 2008. Свет детињства у делу Боре Станковића. Врање:
Књижевна заједница „Борисав Станковић“.
Чолак, Бојан. 2004. Функција лажи у роману „Нечиста крв“ Борисава
Станковића. Књижевна историја 36/122–123. 215–228.
Чолак, Бојан. 2009. Роман патријархалне културе (Борисав Станковић „Газда
Младен“). Београд: Институт за књижевност и уметност.
Чолак, Бојан. 2013. Модели представљања патријархалног друштва у прози
српске модерне. Докторска дисертација. Београд.
Чомић, Милена. 2011. (Де)структурирање мушког субјективитета у роману
Газда Младен Борисава Станковића. Савремена проучавања језика и
књижевности. Зборник радова. Књига 2. 267–272.
Burdije, Pjer. 2001. Vladavina muškaraca. Podgorica: CID.
Džonson, Robert A. 1994. On: razumevanje psihologije muževnosti. Beograd: B&D
Books.
Miljković, Milan. 2011. „Muškarci sa ženskim osobinama“: o problemu
maskuliniteta na početku dvadesetog veka u Srbiji. Genero 15. 143–160.
Panić, Vladislav. 1981. Psihoanaliza književnog dela Borisava Stankovića.
Doktorska disertacija. Beograd.
Silverman, Kaja. 1992. Male Subjectivity at the Margins. New York & London:
Routledge.
Tomić, Zorica. 2009. Koncept maskuliniteta u Frojdovoj teoriji kulture. Theoria
52/1. 77–86.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
