ЈАЗИКОТ НА МАКЕДОНСКИТЕ ЕВРЕИ – ИСТОРИСКИ РАЗВОЈ (XV–XVII ВЕК)
Апстракт
After the big migration of the Shepherds from Spain and Portugal and their settlement on the Balkan Peninsula, they brought with them their language. In time, this language had become the basic language of all Macedonian Jews. That is Hebrew – Spanish language, or so called “ladino”. The Hebrew – Spanish language is a speech of all Sephardic Jews in the world and presents a unique phenomenon in linguistic history. That is a language of the Spain’s 15th century, which survived among the Shepherds for 500 years, remaining the same as it was in that time. During the Ottoman rule, the Macedonian Jews created and cherished one’s own authentic folklore. It was consisted from folk stories, songs, proverbs, jokes, which have been remembered from generation to generation.Downloads
Референци
Барух. Калми. 1936. Јевреји на Балкану и њихов језик. Књига о
Балкану. т. I . Београд.
Бенбаса. Естер, Родриг. Арон. 2003. История на Сефарадските Евреи
от Толедо до Солун. Колибри: София.
Георгиевски. Михајло. 1993. Еврејското печатарство во Македонија
(реферат од Меѓународниот научен собир “Евреите во Македонија”, одржан
во Скопје, на 8 и 9 март 1993 година).
Ђорђевић. Т. 1939. Џуха у предању Шпанских Јевреја у Београду.
Гласник Етнографског музеја у Београду, к. 14. Београд. 15-19.
Јанев. Владимир. 2006. Евреите во Македонија (XV–XVII век). Бигос:
Скопје.
Колономос. Жамила. 1993. 500 години од еврејско - шпанскиот јазик
во Македонија (реферат од Меѓународниот научен собир “Евреите во
Македонија”, одржан во Скопје, на 8 и 9 март 1993 година).
Колономос. Жамила. 1995. Евреите во Македонија и нивниот јазик.
Сефардски одгласи. Студии и сеќавања за Евреите од Македонија. Скопје.
Колономос. Жамила. 1996. Евреите во Македонија и нивниот јазик,
Јазиците на почвата на Македонија. МАНУ: Скопје, к. 3. 111-126.
Колономос. Жамила, Аврам. Садикарио. 1996. Морфологија на
еврејско - шпанските говори во Битола и Скопје. Јазиците на почвата на
Македонија. МАНУ: Скопје, к. 3. 127-138.
Мезанъ. Саулъ. 1930. Еврейството въ Македония. год. VI. т. 1.
Македонски прегледъ. София.
Садикарио. Аврам. 2008. Корени. Еврејска заедница во Република
Македонија: Скопје.
Enciklopedija živih religija. 1990. Beograd.
Kolonomos. Žamila. 1978. Poslovice, izreke i priče sefardskih Jevreja
Makedonije. Beograd.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.