Од тоталитарност до виртуелност, од хипертекстуалност до хиперреалност
Апстракт
In the very beginning of the 21st century, my image of trans-culturalism as a new kind of freedom functioned independently from the political constellations which defined the global changes in the world. My sole orientation was towards letters and sounds, senses and meanings produced by a hypertextual poetics, disregarding the fact that visions persist even in the tacit truths (particularly in totalitarian societies) forming an aperceptive basis of human speech. And this has always been present in the texts which I read: Bakhtin’s, Foucault’s, Derrida’s, and Epstein’s. Thus, I thought that I should not be looking for the meaning of those tacit (or postponed) truths in the articulation (construction) of ideas, but rather in their deconstruction which begins with the authors, and in the reconstruction which continues with the readers, prepared to disseminate their meaning. And so I did, particularly after finding an interesting statement in one of Mikhail Epstein’s essays. It pointed out that there is an analogy between the abbreviations WWW and USSR [originally SSS(R)] which suggests that the history of the creation of the World Wide Web is inscribed in the history of destruction of the former Soviet Union as a chronological continuity, which confirms the thesis for the correspondence between an end and a rise: the end of a powerful totalitarian system and the beginning of a new, virtual one. The following essay is a result of these ideas.
Downloads
Референци
открытию Книги Книг. (http://old.russ.ru/journal/netcult/98-04-17/epstyn.htm)
Епштејн, Михаил. 1998. О виртуелној књижевности. in: Постмодернизам. Zepter Book World: Београд
Derrida, Jacques. 1976. O gramatologiji. Veselin Masleša, Sarajevo
Фуко Мишел. 1998. Археологија знања. Плато, Београд
Holquist, Michael. 1990. Dialogism: Bakhtin and his World. London, New
York
Holquist, Michael. 1992. Razabrani muk. in: Bahtin i drugi. Naklada MD:
Zagreb
Eagleton, Terry. 1992. Wittgensteinovi prijatelji. in: Bahtin i drugi. Naklada
MD, Zagreb
De Man, Pol. 1992. Dijalog i dijalogizam. in: Bahtin i drugi. Naklada MD:
Zagreb
Bahtin, Mihail. 1967. Problemi poetike Dostojevskog. NOLIT: Beograd
Bahtin, Mihail. 1976. Formalni metod u nauci o knji`evnosti. NOLIT: Beograd
Bahtin, Mihail. 1980. Marksizam i filozofija jezika. NOLIT: Beograd
Ѓурчинов, Милан. 1998. Михаил Бахтин и корените на
интертекстуалноста. во: Компаративни студии. МАНУ: Скопје
Ѓурчинов, Милан. 2006. Другоста во Бахтинска перспектива. во:
Балканска слика на светот: зборник од меѓународна научна работилница.
МАНУ: Скопје
Бановиќ-Марковска, Ангелина. 2002. Од Гутенберг до ИнтеЛнет: кибер- теориите на Михаил Епштејн и Умберто Еко. Блесок, бр.24, јануари-февруари.
http://www.blesok.com.mk/tekst.asp?lang=mac&tekst=375 (види исто:
http://www.emory.edu/INTELNET/l.author.html)
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
