ПЕРИОДИЗАЦИЈА НА ИСТОРИЈАТА НА МАКЕДОНСКИОТ ПИСМЕН ЈАЗИК И НЕГОВАТА СТАНДАРДИЗАЦИЈА ВО ДВAЕСЕТТИОТ ВЕК
Апстракт
In this article, we present one proposed periodisation of the history of the Macedonian written language, starting from the earliest times up to the present time. The periodisation shows that the Macedonian written language has continuity in its development. That is why we can nominate this continuity of the development of the Macedonian written language as a Macedonian written tradition, which has shaped the contemporary standardisation of the Macedonian written language in 1903 as well as its final standardisation in 1945.
Downloads
Референци
Bošnjaković Ž., Makedonski jezik / Novi Sad: Filozofski fakultet, 1986.
Bray R. de., Guide to the Slavonic Languages. London: 1951.
Brozović D., Pogovor knjizi ,,Za makedonskiot jazik“ / Makedonski jazik // XXXIV. 1983.
89-103.
Demiraj Sh., Gjuëshi Ballkanike / Shkup: Logos-A., 1994.
Friedman A. V., Macedonian language and nationalism during the nineteenth and early
twentieth centuries / Balkanistica, 2. 1975. 83-98.
Lunt H. G., Grammar of the Macedonian Literary Language, Скопје: Државно
книгоиздателство на Македонија, 1952.
Lunt H. G., „The creation of Standard Macedonian: some facts and attitudes“,
Anthropological Linguistics 1, 5, 1959. 19-26.
Lunt H. G., Some sociolinguistic aspects of Macedonian and Bulgarian, [in:] B. Stolz, I.
Titunik, L. Doležel [red.] Language and Literary Theory, Papers in Slavic Philology,
1984. 5.
Венедиков Г. К., Болгарский литературный язык эпохи возрождения. Москва: Наука,
1990.
Видоески Б., Основни дијалектни групи во Македонија / Македонски јазик. XI-XII, 1-2,
1960/61. 13-31 + k.
Видоески Б., Македонскиот јазик меѓу балканските словенски и несловенски јазици /
Прилози // XXII, 1-2, 1997. 7-14.
Голомб – Голомб Зб., Етничка позадина и внатрешен лингвистички механизам на т.н.
балканизација на македонскиот јазик / Studies in Macedonian Language, Literature
and Culture, 49-66. (edited by Benjamin Stolz): Michigan Slavic Publications, 1995.
Зографски П., Мисли за Болгарскийотъ язикъ / Български книжици // I, 1. 1858.
Ковалев Н. С., Македонскы язык / Иваново: 1977.
Конески Б., Македонскиот писмен јазик во XIX век / во: Македонскиот XIX век.
Скопје: Култура, 1968.
Конески Б., Јашар-Настева О., Македонски текстови - X-XX век. Скопје: Универзитет
Кирил и Методиј, 1972.
Конески Б., Историја на македонскиот јазик. Скопје: Култура, 1982.
Конески Б., Македонскиот XIX век (јазични и книжевно-историски прилози). Скопје:
Култура, 1986.
Конески Б., Историска фонологија на македонскиот јазик (Koneski Bl., A Historical
Phonology of the Macedonian Language / Carl Winter: Heilderberg: 1983). 2001.
Мисирков К., За македонцките работи. Софија: 1903.
Пулевски Ѓ., Славянско населениски македонска слогница речовска за исправуванье
правословки язическо писание / I-II книга. София: Народна печатница на Б.
Прошевъ, 1880.
Ристовски Б., Историја на македонската нација. Скопје: МАНУ, 1999.
Славејков П., Македонският въпрос / Македония // г. 5, бр. 3. 1871.
Спасов Љ., Константин М. Петкович (јазични и книжевно-историски прилози). Скопје:
Македонска книга, 1990.
Спасов Љ., Македонскиот XIX век наспрема македонскиот XX век (или: Прилог кон
дискусијата за македонското јазично прашање во XIX век) / Педесет години на
македонската наука за јазикот // 63-70. Скопје: МАНУ, 1995.
Топољинска З., Студии за македонско-бугарската јазична конфронтација. Скопје:
МАНУ, 1996.
Усикова Р. П., Македонскиы язык. Скопје: Македонска книга, 1985.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
