ПЕРИОДИЗАЦИЈА НА ИСТОРИЈАТА НА МАКЕДОНСКИОТ ПИСМЕН ЈАЗИК И НЕГОВАТА СТАНДАРДИЗАЦИЈА ВО ДВAЕСЕТТИОТ ВЕК
Povzetek
In this article, we present one proposed periodisation of the history of the Macedonian written language, starting from the earliest times up to the present time. The periodisation shows that the Macedonian written language has continuity in its development. That is why we can nominate this continuity of the development of the Macedonian written language as a Macedonian written tradition, which has shaped the contemporary standardisation of the Macedonian written language in 1903 as well as its final standardisation in 1945.
Prenosi
Literatura
Bošnjaković Ž., Makedonski jezik / Novi Sad: Filozofski fakultet, 1986.
Bray R. de., Guide to the Slavonic Languages. London: 1951.
Brozović D., Pogovor knjizi ,,Za makedonskiot jazik“ / Makedonski jazik // XXXIV. 1983.
89-103.
Demiraj Sh., Gjuëshi Ballkanike / Shkup: Logos-A., 1994.
Friedman A. V., Macedonian language and nationalism during the nineteenth and early
twentieth centuries / Balkanistica, 2. 1975. 83-98.
Lunt H. G., Grammar of the Macedonian Literary Language, Скопје: Државно
книгоиздателство на Македонија, 1952.
Lunt H. G., „The creation of Standard Macedonian: some facts and attitudes“,
Anthropological Linguistics 1, 5, 1959. 19-26.
Lunt H. G., Some sociolinguistic aspects of Macedonian and Bulgarian, [in:] B. Stolz, I.
Titunik, L. Doležel [red.] Language and Literary Theory, Papers in Slavic Philology,
1984. 5.
Венедиков Г. К., Болгарский литературный язык эпохи возрождения. Москва: Наука,
1990.
Видоески Б., Основни дијалектни групи во Македонија / Македонски јазик. XI-XII, 1-2,
1960/61. 13-31 + k.
Видоески Б., Македонскиот јазик меѓу балканските словенски и несловенски јазици /
Прилози // XXII, 1-2, 1997. 7-14.
Голомб – Голомб Зб., Етничка позадина и внатрешен лингвистички механизам на т.н.
балканизација на македонскиот јазик / Studies in Macedonian Language, Literature
and Culture, 49-66. (edited by Benjamin Stolz): Michigan Slavic Publications, 1995.
Зографски П., Мисли за Болгарскийотъ язикъ / Български книжици // I, 1. 1858.
Ковалев Н. С., Македонскы язык / Иваново: 1977.
Конески Б., Македонскиот писмен јазик во XIX век / во: Македонскиот XIX век.
Скопје: Култура, 1968.
Конески Б., Јашар-Настева О., Македонски текстови - X-XX век. Скопје: Универзитет
Кирил и Методиј, 1972.
Конески Б., Историја на македонскиот јазик. Скопје: Култура, 1982.
Конески Б., Македонскиот XIX век (јазични и книжевно-историски прилози). Скопје:
Култура, 1986.
Конески Б., Историска фонологија на македонскиот јазик (Koneski Bl., A Historical
Phonology of the Macedonian Language / Carl Winter: Heilderberg: 1983). 2001.
Мисирков К., За македонцките работи. Софија: 1903.
Пулевски Ѓ., Славянско населениски македонска слогница речовска за исправуванье
правословки язическо писание / I-II книга. София: Народна печатница на Б.
Прошевъ, 1880.
Ристовски Б., Историја на македонската нација. Скопје: МАНУ, 1999.
Славејков П., Македонският въпрос / Македония // г. 5, бр. 3. 1871.
Спасов Љ., Константин М. Петкович (јазични и книжевно-историски прилози). Скопје:
Македонска книга, 1990.
Спасов Љ., Македонскиот XIX век наспрема македонскиот XX век (или: Прилог кон
дискусијата за македонското јазично прашање во XIX век) / Педесет години на
македонската наука за јазикот // 63-70. Скопје: МАНУ, 1995.
Топољинска З., Студии за македонско-бугарската јазична конфронтација. Скопје:
МАНУ, 1996.
Усикова Р. П., Македонскиы язык. Скопје: Македонска книга, 1985.
Avtorji se v reviji predstavljajo z izvirnimi prispevki, ki temeljijo na rezultatih lastnega raziskovanja. Tisti, so poleg avtorja znatno prispevali k nastanku prispevka (članka), so poimenovani kot soavtorji. Avtor (in morebitni soavtorji) skupaj s prispevkom odda tudi izpolnjen obrazec za prijavo prispevka (Paper Submission Form), s katerim soglaša z objavo.
Revija sprejema tiste znanstvene prispevke, ki prej še niso bili izdani. V izdajo ne sprejema prispevkov, ki v veliki meri ponavljajo druge, že objavljene prispevke istega avtorja. Za ponavljanje se šteje tudi kompilacija - besedilo, ki ga sestavljajo fragmenti iz že objavljenih monografij ali člankov. Plagiatorstvo in čezmerno (kar pomeni več kot tretjino celotnega obsega) navajanje del drugih znanstvenikov velja za nedopustno. Vsi citati, fragmentarna povzemanja in uporabljeno gradivo se morajo korektno nanašati na avtorje oz. prvotni vir. Če je delež tujega besedila velik, priporočamo, da se število citatov zmanjša in količina izvirnega besedila poveča.
Avtor mora nujno pridobiti dovoljenja za uporabo vseh izposojenih gradiv (kot so denimo ilustracije), pri katerih nima statusa imetnika avtorskih pravic sam. Zagotavlja, da prispevek ne vključuje podatkov, ki niso dostopni javno in bi lahko predstavljali tajne informacije.
V seznam literature se napiše samo tisto gradivo, ki je bilo dejansko uporabljeno za potrebe raziskave oz. na katero se avtor v besedilu dejansko sklicuje.
Priporočjivo je, da se v besedilu (če je le možno) navede vire finančne podpore za izvedbo raziskave, prav tako se lahko doda zahvalo kolegom, ki so kakorkoli pripomogli pri nastajanju članka, ne morejo pa biti opredeljeni kot soavtorji.
Z oddajo besedila in obrazca za prijavo prispevka se avtor uradno strinja z objavo v reviji Filološke pripombe. S tem ostaja imetnik avtorskih pravic, sme pa tudi preklicati objavo, če je prispevek v fazi pregledovanja oz. če še ni objavljen na spletni strani. O preklicu mora pisno obvestiti uredništvo revije.
Za objavo članka avtor ne prejme plačila. Objava je v spletni obliki dostopna brezplačno, in sicer pod licenco Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Etični Kodeks
Uredništvo
Vse prispevke v prvi vrsti pregledajo sodelavci uredništva, ki so pozorni na skladnost z iskano problematiko in na skladnost s formatom revije. Uredništvo Filoloških pripomb zagotavlja, da izbira recenzentov in rezultati recenzije niso odvisni od komercialnih interesov, spola, narodnosti, verske pripadnosti, politične opredelitve in drugih podobnih dejavnikov. Edini kriterij je akademska ustreznost prispevka.
Ko recenzenta podata mnenje pripravljen za objavo, zavrnjen ali pa zahteva avtorjeve popravke. V primeru nestrinjanja z recenzijo ima avtor pravico pojasniti svoja stališča. Če se stališča obeh recenzentov še vedno razlikujejo od avtorjevih, preveri prispevek tretji recenzent, lahko pa po posebni obravnavi vprašanja o njem glasuje članstvo uredništva.
Recenzenti
Preverjanje prispevka poteka z anonimno recenzijo, ki jo opravita dva eksperta z istega področja (avtor ne izve njunih priimkov, recenzenta ne izvesta priimka avtorja). Za recenzijo se predvideva od 3 do 4 tedne časa. Za recenzente se navadno izbira člane uredništva ali znanstvenike, ki so o isti tematiki pisali v prejšnjih številkah revije, po potrebi pa je mogoče kontaktirati tudi eksperte iz drugih organizacij, mest ali držav.
Recenzent mora biti torej specializiran za isto tematiko, kot je izpostavljena v prejetem prispevku. Uredništvo se prizadeva, da bi zagotovilo izogib konflikta interesov med podanim mnenjem o članku in avtorjem samega članka.
Recenzent je dolžan opozoriti urednika in člane redakcije na kakršnekoli prekomerne podobnosti ali sovpadanja prispevka s teksti, ki jih sicer pozna. Ohranjati mora strokovno tajnost in nima pravice tretjim osebam predstavljati prispevka (in podatkov v njem), dokler ta ni objavljen.
Recenzent poda objektivno, pretehtano in argumentirano oceno prispevka. Kritike oblikuje korektno; tako, da se navezuje samo na besedilo prispevka in informacije, ki jih slednji ponuja.
Uredništvo revije predpostavlja, da sta mnenje in kritični zapis napisana z dobrim namenom - da bi bila avtorju v pomoč pri odpravi pomanjkljivosti oz. da bi se njegovo pisanje izboljšalo do te mere, da bi upravičil javno objavo in dostopnost svojih spoznanj celotni znanstveni skupnosti.
