KOСOВEЛ И НИГИЛИЗМ: ПОПЫТКА КОНСТРУКТИВНОЙ ДЕСТРУКЦИИ
Апстракт
The paper proceeds with the question of Kosovel’s attitude towards nihilism. More precisely: what Kosovel understood under this term, which he was acquainted with and himself used, and in what sense did he try to transcend the subject of nihilism. In this context, the discussion primarily turns on Kosovel’s attitude towards Nietzsche, as far as it can be reconstructed with the help of Kosovel’s own formulations in his letters and dairy entries. On the bases of these, it is possible to advance the thesis that the alternative to nihilism for Kosovel was not «will to power» as the active life principle in Nietzsche’s sense. Kosovel’s aspirations followed a different path. Namely, the poet spoke of the ethical revolution, which was simultaneously a spiritual revolution, but not in the name of superman as an exposed, isolated figure of will to power, but in the name of new man, new humanity and its moral attributes. If Nietzsche abolishes the moral differentiation between good and bad and morality as such (morality is immoral), Kosovel’s endeavours go in the opposite direction: he aspires for a pronounced ethical and moral stance, since man – man as an ethical subject – needs to decide between good and bad, justice and injustice every time anew. It is in this light Kosovel’s formulation of man as «ethos incarnate» should be understood. Nietzsche is not the key figure to open the doors into Kosovel’s poetic world. And yet in Kosovel’s perception of Nietzsche there is some kind of a significant ambivalence. This ambivalence was in a way bolstered by what could be referred to as an unintentional misreading of Nietzsche.
Downloads
Референци
IX/2.
Kos M. Poskusi z Nietzschejem: Nietzsche in ničejanstvo v slovenski literaturi / M. Kos //
Razprave in eseji; 51. Ljubljana, 2003.
Kosovel S. Zbirka Bela krizantema / S. Kosovel. Ljubljana; Trst, 1967.
Kosovel S. Zbrano delo I / S. Kosovel. Ljubljana, 1964.
Kosovel S. Zbrano delo II / S. Kosovel. Ljubljana, 1974.
Kosovel S. Zbrano delo III / S. Kosovel. Ljubljana, 1974.
Kralj L. Ekspresionizem, Literarni leksikon 30 / L. Kralj. Ljubljana, 1986.
Nietzsche F. Sämtliche Werke / F. Nietzsche // Kritische Studienausgabe in 15 Einzelbänden.
München; Berlin; New York, 1988.
Nietzsche F. Tako je govoril Zaratustra. Knjiga za vse in za nikogar / F. Nietzsche // Filozofska
knjižnica; 15. Ljubljana, 1984.
Nietzsche F. Volja do moči. Poskus prevrednotenja vseh vrednot: iz zapuščine 1884/88 /
F. Nietzsche // Filozofska knjižnica; 34. Ljubljana, 1991.
Vrečko J. Srečko Kosovel, slovenska zgodovinska avantgarda in zenitizem / J. Vrečko. 89.
Maribor: Znamenja, 1986.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.