МАКЕДОНСКИОТ ИДЕНТИТЕТ И ИСТОРИСКИТЕ ПРОУЧУВАЊА
Povzetek
Истражувањата на идентитетот претставуваат комплексен потфат, којшто претпоставува разгледувања на многу аспекти од колективниот и од индивидуалниот развиток. Со оглед на комплексноста и сеопфатноста на темата, во оваа пригода се фокусираме на македонскиот идентитет и формите на историските проучувања, земајќи ги предвид почетоците на македонската историографија, нејзиниот неинституционален и институционален развиток.
Prenosi
Literatura
Андонов-Полјански, Христо. 1973. Кочо Рацин како историограф. In: Гласник. XVII. 3. Скопје, 63-74.
Асман, Ян. 2001. Културната памет. Писменост, памет и политическа идентичност в ранните високоразвити култури. Превод от немски език Ана Димова. София.
Barnes, Harry Elmer. 1962. A History of Historical Writing. Second Revised Edition. New York.
Berger, Stefan, Lorenz, Chris. 2006. National Narratives and Their ‘Other’: Ethnicity, Class, Religion and the Gendering of National Histories. In: Storia della Storiografia. 50. Pisa-Roma, 59-98.
Vankovska, Biljana. 2007. The Role of the Ohrid Framework Agreement and the Peace Process in Macedonia. In: Regional Cooperation, Peace Enforcement, and the Role of the Treaties in the Balkans. Stefano Bianchini et al (eds.). Ravenna. Longo Editore Ravenna, 41-63.
Вражиновски, Танас. 1999. Народните претстави за Македонија и Македонците во историските преданија. In: Македонија: Прашања од историјата и културата. Скопје, 273–286.
Вражиновски, Танас. 2006. Александар Македонски во ‘Славјанско-македонската општа историја’ од Ѓорѓија М. Пулевски. In: Предавања на Меѓународниот семинар за македонски јазик, литература и култура. XXXIX. Скопје, 205–218.
Вражиновски, Танас. 2008. Преданието – меморија на народната историја. In: Интерпретации. Европски истражувачки проект за поетика и херменевтика. Меморија и интерпретација. Катица Ќулавкова (ed.). Скопје.
Gaber, Viktor. 2009. Recognition and Denial. Greece and Macedonians after Versailles. Skopje.
Geary, Patrick. J. 2003. The Myth of Nations. The Medieval Origins of Europe. Princeton and Oxford.
Гелнър, Ърнест. 1999. Нации и национализъм. Превод от английски Ивелина Ватова, Албена Знеполска, София.
Гуринова, О. Н. 2015. Македонский вопрос в международых отношениях 1913-1920 гг. Харков, 7-16.
Danforth, Loring M. 2010. Ancient Macedonia, Alexander the Great and the Star or Sun of Vergina: National Symbols and the Conflict between Greece and the Republic of Macedonia. In: A Companion to Ancient Macedonia. Joseph Roisman and Ian Worthington (eds.). Blackwell Publishing Ltd, 572-598.
Danforth, Loring M., Boeschoten, Riki Van. 2012. Children of the Greek Civil War. Refugees and the Politics of Memory. Chicago and London.
Димова, Лидија. 2001. Коментар за преводот на рамковниот договор. In: Перспективите на Рамковниот договор. Можно видување за платформа за акција на НВО секторот во Македонија“. Славица Инџевска (уред.). Институт отворено општество. Скопје, 27-28.
Димовъ, Н. Д. 1913. Глава I. Историческій очеркъ Македоніи и македонскихъ славянъ. Глава II. Причины возникновения четническаго движенія въ Македоніи. Глава III. Политическій обзоръ Македонии и македонцевъ. Докладъ, прочитанный въ С.-Петербургскомъ Славянсгкомъ благотворительномъ Обществø 8 февраля 1913 года. С.-Петербургъ.
Ѓоргиев, Драги. 2004. Исламизацијата во македонско-албанскиот граничен појас во XV и XVI век. In: Историја. ХХХХ. 1-2. Скопје, 71-76.
Ѓурчинов, Милан. 1999. Балканскиот културен плурализам и двојната припадност на македонските писатели од XIX век. In: Македонија: Прашања од историјата и културата. Скопје, 137-147.
Јотевски, Васил. 2007. 55 години на Сојузот на историчарите на Република Македонија. In: Историја, историографија и настава по историја. Билјана Ристовска-Јосифовска (ed.). Скопје, 17-25.
Јурукова, Нада. 2003. Културно-просветни појави и процеси во Македонија (1944-1953). Скопје.
Karolewski, Ireneusz Paweł, Suszycki, Andrzej Marcin 2011. The Nation and Nationalism in Europe. An Introduction. Edinburgh.
Конески, Блаже. 1986. Македонскиот XIX век. Јазични и книжевно-историски прилози. Скопје.
Лиманоски, Нијази. 1984. Исламизацијата и етничките промени во Македонија. In: Македонци муслимани. Скопје, 12–61.
Македонска енциклопедија. 2009. I-II. Скопје.
Македонски албум. Документи од и за Македонското научно-литературно другарство и Македонската колонија во С.-Петербург. 2014. Macedonian Album. Documents from and about the Macedonian Scientific and Literary Society and the Macedonian Colony in St. Petersburg. Блаже Ристовски, Билјана Ристовска-Јосифовска (eds.). Скопје. Skopje. + CD.
Македонските бегалци во Полска. 2008. Проблеми на воспитанието и образованието на децата и на младината. Документи 1948-1975. Macedońscy uchodźcy w Polsce. Zagadnienia wychowania i ksztaŀcenia dzieci i mŀodzieży. Dokumenty 1948-1975. д-р Петре Наковски (ed.). I. Скопје.
Матковски, Александар. 1983. Македонскиот полк во Украина. Скопје.
Миронска-Христовска, Валентина. 2005. Просветителството во Македонија. Скопје.
Misirkov, Krste P. 2003. On Macedonian Matters. On the Occasion of the Hundredth Anniversary of the Publication of the Book, Blaže Ristovski (ed.). Alan McConnell (translator), Graham W. Reid (English translation ed.). Skopje.
Mladenovska-Ristovska, Katerina. 2013. The Alexander Romance in the Macedonian Tradition. In: Macedonia: Land, Region, Borderland. Jolanta Sujecka (ed.). Warsaw. 237-253.
Перспективите на Рамковниот договор. Можно видување за платформа за акција на НВО секторот во Македонија. 2001. Славица Инџевска (уред.). Институт отворено општество. Скопје.
Поповска, Драгица. 2015. Споменикот, меморијата и идентитетот. Скопје.
Проева, Наде. 1997. Студии за античките Македонци. Скопје.
Пулевски, Ѓоргија М. 2003. Славјанско-маќедонска општа историjа. Ред: Блаже Ристовски, Билјана Ристовска-Јосифовска. Скопје.
Ристовска-Јосифовска, Билјана. 2008. Ѓорѓија М. Пулевски како револуционер и културно-национален деец. Скопје.
Ристовска-Јосифовска, Билјана. 2010. Македонската Александрида од XIX век – специфичен израз на националниот идентитет. In: Македонскиот идентитет низ историјата. Скопје, 273-282.
Ристовски, Блаже. 1978. Димитрија Чуповски (1878-1940) и Македонското научно-литературно другарство во Петроград. II. Скопје.
Ристовски, Блаже. 2001. Сознајби за јазикот, литературата и нацијата. Скопје.
Ристовски, Блаже. 2001a. Столетија на македонската свест. Истражувања за културно-националниот развиток. Скопје.
Ристовски, Блаже. 2008. Првобитното име на Самуиловото Царство било Склавинија? In: Македонскиот идентитет низ историјата. Скопје, 67-72.
Ристовски, Блаже. 2015. Македонската кауза. 10. Скопје.
Ristovski, Blaže. 1999. Macedonia and the Macedonian People. Vienna-Skopje.
Rossos, Andrew. 2008. Macedonia and Macedonians. A History. Stanford.
Сидоровска-Чуповска, Силвана. 2009. Просветно-културните прилики во Македонија во 19 век. Скопје.
Симовски, Тодор. Христов. 1998. Населените места во Егејска Македонија. I. Скопје.
Старделов, Георги 1999. Нациите на Балканскиот историски контекст некогаш и денес (Македонско искуство). In: Македонија: Прашања од историјата и културата. Скопје, 57–64.
Stefoska, Irena. 2013. Nation, Education and Historiographic Narratives: The Case of the Socialist Republic of Macedonia (1945-1990). In: The Ambiguous Nation. Case Studies from Souteastern Europein the 20th Century. Ulf Brunnbauer and Hannes Grandits (eds.), München, 195-229.
Тодоровски, Гане. 1997. Поглед кон литературните прилози во списанието „Македонский голос“ 1913/14 г. – орган на приврзаниците на независна Македонија во Петроград. In: Македонското научно-литературно другарство и неговиот континуитет до основањето на Македонската академија на науките и уметностите. Скопје, 155-162.
Trifunoski, Jovan. 1988. Albansko stanovništvo u Makedoniji, Beograd.
Hobsbawm, Eric. J. 1992. Nations and Nationalism since 1780. Programem, Myth, Reality. Cambridge.
Шукарова, Анета. 2008. Меморијата и идентитетот. In: Мекедонскиот идентитет низ историјата. Скопје, 35-42.
White, Hayden. 1973. The Historical Imagination in Nineteenth-Century Europe. Baltimore & London.
40 години Институт за национална историја 1948-1988. 1978. Скопје.
Avtorji se v reviji predstavljajo z izvirnimi prispevki, ki temeljijo na rezultatih lastnega raziskovanja. Tisti, so poleg avtorja znatno prispevali k nastanku prispevka (članka), so poimenovani kot soavtorji. Avtor (in morebitni soavtorji) skupaj s prispevkom odda tudi izpolnjen obrazec za prijavo prispevka (Paper Submission Form), s katerim soglaša z objavo.
Revija sprejema tiste znanstvene prispevke, ki prej še niso bili izdani. V izdajo ne sprejema prispevkov, ki v veliki meri ponavljajo druge, že objavljene prispevke istega avtorja. Za ponavljanje se šteje tudi kompilacija - besedilo, ki ga sestavljajo fragmenti iz že objavljenih monografij ali člankov. Plagiatorstvo in čezmerno (kar pomeni več kot tretjino celotnega obsega) navajanje del drugih znanstvenikov velja za nedopustno. Vsi citati, fragmentarna povzemanja in uporabljeno gradivo se morajo korektno nanašati na avtorje oz. prvotni vir. Če je delež tujega besedila velik, priporočamo, da se število citatov zmanjša in količina izvirnega besedila poveča.
Avtor mora nujno pridobiti dovoljenja za uporabo vseh izposojenih gradiv (kot so denimo ilustracije), pri katerih nima statusa imetnika avtorskih pravic sam. Zagotavlja, da prispevek ne vključuje podatkov, ki niso dostopni javno in bi lahko predstavljali tajne informacije.
V seznam literature se napiše samo tisto gradivo, ki je bilo dejansko uporabljeno za potrebe raziskave oz. na katero se avtor v besedilu dejansko sklicuje.
Priporočjivo je, da se v besedilu (če je le možno) navede vire finančne podpore za izvedbo raziskave, prav tako se lahko doda zahvalo kolegom, ki so kakorkoli pripomogli pri nastajanju članka, ne morejo pa biti opredeljeni kot soavtorji.
Z oddajo besedila in obrazca za prijavo prispevka se avtor uradno strinja z objavo v reviji Filološke pripombe. S tem ostaja imetnik avtorskih pravic, sme pa tudi preklicati objavo, če je prispevek v fazi pregledovanja oz. če še ni objavljen na spletni strani. O preklicu mora pisno obvestiti uredništvo revije.
Za objavo članka avtor ne prejme plačila. Objava je v spletni obliki dostopna brezplačno, in sicer pod licenco Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Etični Kodeks
Uredništvo
Vse prispevke v prvi vrsti pregledajo sodelavci uredništva, ki so pozorni na skladnost z iskano problematiko in na skladnost s formatom revije. Uredništvo Filoloških pripomb zagotavlja, da izbira recenzentov in rezultati recenzije niso odvisni od komercialnih interesov, spola, narodnosti, verske pripadnosti, politične opredelitve in drugih podobnih dejavnikov. Edini kriterij je akademska ustreznost prispevka.
Ko recenzenta podata mnenje pripravljen za objavo, zavrnjen ali pa zahteva avtorjeve popravke. V primeru nestrinjanja z recenzijo ima avtor pravico pojasniti svoja stališča. Če se stališča obeh recenzentov še vedno razlikujejo od avtorjevih, preveri prispevek tretji recenzent, lahko pa po posebni obravnavi vprašanja o njem glasuje članstvo uredništva.
Recenzenti
Preverjanje prispevka poteka z anonimno recenzijo, ki jo opravita dva eksperta z istega področja (avtor ne izve njunih priimkov, recenzenta ne izvesta priimka avtorja). Za recenzijo se predvideva od 3 do 4 tedne časa. Za recenzente se navadno izbira člane uredništva ali znanstvenike, ki so o isti tematiki pisali v prejšnjih številkah revije, po potrebi pa je mogoče kontaktirati tudi eksperte iz drugih organizacij, mest ali držav.
Recenzent mora biti torej specializiran za isto tematiko, kot je izpostavljena v prejetem prispevku. Uredništvo se prizadeva, da bi zagotovilo izogib konflikta interesov med podanim mnenjem o članku in avtorjem samega članka.
Recenzent je dolžan opozoriti urednika in člane redakcije na kakršnekoli prekomerne podobnosti ali sovpadanja prispevka s teksti, ki jih sicer pozna. Ohranjati mora strokovno tajnost in nima pravice tretjim osebam predstavljati prispevka (in podatkov v njem), dokler ta ni objavljen.
Recenzent poda objektivno, pretehtano in argumentirano oceno prispevka. Kritike oblikuje korektno; tako, da se navezuje samo na besedilo prispevka in informacije, ki jih slednji ponuja.
Uredništvo revije predpostavlja, da sta mnenje in kritični zapis napisana z dobrim namenom - da bi bila avtorju v pomoč pri odpravi pomanjkljivosti oz. da bi se njegovo pisanje izboljšalo do te mere, da bi upravičil javno objavo in dostopnost svojih spoznanj celotni znanstveni skupnosti.
