ПЕРИФРАСТИЧНИТЕ ПРЕДИКАТИ (ПП) СО ДАВА ВО КОИ Е ПРИСУТНО МЕТАФОРИЧКОТО ПРОШИРУВАЊЕ ЗА МЕЃУЧОВЕЧКА КОМУНИКАЦИЈА
Sažetak
Овој труд е посветен на македонските перифрастични предикати (ПП) со дава во кои синсемантичкиот глагол дава претрпил метафоричко проширување во правец на меѓучовечка комуникација. Овие ПП се базираат на деонтичките глаголи на комуникација и со нив се означува обид за промена во однесувањето на друго лице. Речениците со ваквите ПП обично имаат свои блискозначни паралели со соодветните автосемантички глаголи (АГ), но сепак, честопати се претпочитаат ПП во однос на АГ. Синтаксичките тестови и квантитативните анализи покажуваат дека главните причини за тоа се: мoжноста за редукција на аргументите во ПП, можноста за алтернативна хиерархизација на аргументи (комуникативна хиерархија), можноста за квантификација на именката во ПП, можност за придавска модификација на именката, отсуство на потполна синонимија меѓу ПП и АГ.
Downloads
##submission.citations##
Grammar Patterns. Cambridge: Cambridge University Press.
Allerton, David J. 2002. Stretched Verb Constructions in English. London:
Routledge.
Brinton, Laurel J. (2011). The grammaticalization of complex predicates. In: B.
Heine & H. Narrog (eds.), The Oxford Handbook of Grammaticalization.
Oxford: OUP, 559-569.
Brinton, Laurel J. & Traugott, Elizabeth Closs. 2005. Lexicalization and Language
Change. Cambridge: Cambridge University Press.
Howarth, Peter. 1998. The phraseology of learners’ academic writing. In: A.P.
Cowie, (ed.), Phraseology: Theory, Analysis and Applications. Oxford:
Oxford University Press, pp.161–86.
Huddleston, Rodney. & Pullum, Geoffrey. 2002. The Cambridge Grammar of the
English Language. Cambridge: Cambridge University Press.
Jespersen, Otto. 1942. A Modern English Grammar on Historical Principles, Part
VI,
Krenn, Brigitte & Erbach, Gregor. 1993. Idioms and Support Verb Constructions.
In: J.Nerbonne, K.Netter, C.Pollard (eds). German in Head-Driven Phrase
Structure Grammar - CSLI Lecture Notes Nr. 46. Stanford (CA): CSLI
Publications, pp.365-396
Newman, Јоhn. 1996. Give - A Cognitive Linguistic Study. Berlin: Mouton de
Gruyter.
Traugott, Elizabeth Closs. 1999. A Historical Overview of Complex Predicates. In:
L. J. Brinton and M.Akimoto (eds.). Collocational and Idiomatic Aspects
of Composite Predicates in the History of English. Amsterdam: John
Benjamins, 239–260.
Ивић, Милка. 1988. Још о декомпоновању предиката. Во Јужнословенски
филолог XLIV. Беoград: Институт за српскохрватски језик. стр.1-5.
Лазиќ-Коњик, Ивана. 2006. Структура, функција и лексикографска обрада
перифрастичних предиката – на примерима из дневне штампе. Во
Зборник Матице Српске за филологију и лингвистику, 49(1). Нови
Сад: Матица српска. стр.219-304.
Миркуловска, Милица. 1991. Перифрастични предикати у македонском језику
и њихови пољски еквиваленти (необјавен магистерски труд).
Беoград: Филолошки факултет.
Радовановић, Милорад. 1977. Декомпоновање предиката (на примерима из
српскохрватског језика). Во Јужнословенски филолог XXXIII,
Беoград: Институт за српскохрватски језик. стр.53-78.
Стојановска-Илиевска, Наташа. 2014 Анализа на перифрaстичните предикати
во англискиот и во македонскиот јазик (необјавен докторски труд).
Скопје: Филолошки факултет.
Тополињска, Зузана. 1982. Перифрастични предикатски изрази на
међусловенским релацијама. Во Јужнословенски филолог XXXVIII.
Београд: Институт за српскохрватски језик. стр.35-49.
Toполињска, Зузана. 2000. Полски – Македонски: Граматичка
Конфронтација. 3. Студии од морфосинтаксата. Скопје: МАНУ.
Чашуле, Илија. 1989. Синтакса на македонската глаголска именка. Скопје:
НИО Студентски збор.
Autori predstavljaju časopisu originalne radove temeljene na rezultatima vlastitih istraživanja. Suautori su osobe koje su u značajnoj mjeri doprinijele radu. Autor (i suautori) šalju članak zajedno s popunjenim Prijavnim obrascem (Paper Submission Form) koji ujedno ima svrhu suglasnosti s objavljivanjem rada.
Časopis prima neobjavljene znanstvene radove. Ne primaju se članci koji u velikoj mjeri ponavljaju već objavljene radove autora. U ponavljanja se ubraja kompilacija, odnosno tekst sastavljen od isječaka iz objavljene monografije ili od isječaka iz nekoliko drugih radova. Nedopustivi su plagijati i pretjerano citiranje tuđih radova (trećina ukupnoga opsega članka, ili više). Svi citati, posuđeni ulomci i građa trebaju biti popraćeni uputnicom na izvornik, odnosno na autora i primarni izvor. U slučaju ako je udio tuđeg teksta prevelik, autoru će se preporučiti skraćivanje citata i proširenje opsega originalnoga teksta.
Autor treba dobiti sva potrebna dopuštenja za korištenje posuđene građe (ilustracije i sl.), a za koja on ne posjeduje autorska prava. Autor jamči da članak ne sadrži podatke koji nisu pogodni za javno objavljivanje, između ostaloga i tajne podatke.
Popis literature obuhvaća samo one bibliografske jedinice i poveznice koje su zaista upotrijebljene tijekom istraživanja i koje su u tekstu
Preporuka je da se u tekstu navedu podaci o financijskoj podršci provedenog istraživanja (ako ona postoji). Također se može navesti i zahvala kolegama koji su pripomogli nastanku rada, a koji nisu suautori.
Predajući uredništvu rukopis i Prijavni obrazac autor je službeno dao suglasnost da se njegov rad objavi u časopisu Filološke studije. Autor je i dalje vlasnik autorskih prava članka. Autori imaju pravo povući članak u bilo kojoj fazi njegova razmatranja (do trenutka njegove objave na internetskoj stranici) uz to da trebaju o tome pismeno obavijestiti uredništvo.
Objava članaka je besplatna. Sadržaj je dostupan uz licencu Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
