ПЕРИФРАСТИЧНИТЕ ПРЕДИКАТИ (ПП) СО ДАВА ВО КОИ Е ПРИСУТНО МЕТАФОРИЧКОТО ПРОШИРУВАЊЕ ЗА МЕЃУЧОВЕЧКА КОМУНИКАЦИЈА
Апстракт
Овој труд е посветен на македонските перифрастични предикати (ПП) со дава во кои синсемантичкиот глагол дава претрпил метафоричко проширување во правец на меѓучовечка комуникација. Овие ПП се базираат на деонтичките глаголи на комуникација и со нив се означува обид за промена во однесувањето на друго лице. Речениците со ваквите ПП обично имаат свои блискозначни паралели со соодветните автосемантички глаголи (АГ), но сепак, честопати се претпочитаат ПП во однос на АГ. Синтаксичките тестови и квантитативните анализи покажуваат дека главните причини за тоа се: мoжноста за редукција на аргументите во ПП, можноста за алтернативна хиерархизација на аргументи (комуникативна хиерархија), можноста за квантификација на именката во ПП, можност за придавска модификација на именката, отсуство на потполна синонимија меѓу ПП и АГ.
Downloads
Референци
Grammar Patterns. Cambridge: Cambridge University Press.
Allerton, David J. 2002. Stretched Verb Constructions in English. London:
Routledge.
Brinton, Laurel J. (2011). The grammaticalization of complex predicates. In: B.
Heine & H. Narrog (eds.), The Oxford Handbook of Grammaticalization.
Oxford: OUP, 559-569.
Brinton, Laurel J. & Traugott, Elizabeth Closs. 2005. Lexicalization and Language
Change. Cambridge: Cambridge University Press.
Howarth, Peter. 1998. The phraseology of learners’ academic writing. In: A.P.
Cowie, (ed.), Phraseology: Theory, Analysis and Applications. Oxford:
Oxford University Press, pp.161–86.
Huddleston, Rodney. & Pullum, Geoffrey. 2002. The Cambridge Grammar of the
English Language. Cambridge: Cambridge University Press.
Jespersen, Otto. 1942. A Modern English Grammar on Historical Principles, Part
VI,
Krenn, Brigitte & Erbach, Gregor. 1993. Idioms and Support Verb Constructions.
In: J.Nerbonne, K.Netter, C.Pollard (eds). German in Head-Driven Phrase
Structure Grammar - CSLI Lecture Notes Nr. 46. Stanford (CA): CSLI
Publications, pp.365-396
Newman, Јоhn. 1996. Give - A Cognitive Linguistic Study. Berlin: Mouton de
Gruyter.
Traugott, Elizabeth Closs. 1999. A Historical Overview of Complex Predicates. In:
L. J. Brinton and M.Akimoto (eds.). Collocational and Idiomatic Aspects
of Composite Predicates in the History of English. Amsterdam: John
Benjamins, 239–260.
Ивић, Милка. 1988. Још о декомпоновању предиката. Во Јужнословенски
филолог XLIV. Беoград: Институт за српскохрватски језик. стр.1-5.
Лазиќ-Коњик, Ивана. 2006. Структура, функција и лексикографска обрада
перифрастичних предиката – на примерима из дневне штампе. Во
Зборник Матице Српске за филологију и лингвистику, 49(1). Нови
Сад: Матица српска. стр.219-304.
Миркуловска, Милица. 1991. Перифрастични предикати у македонском језику
и њихови пољски еквиваленти (необјавен магистерски труд).
Беoград: Филолошки факултет.
Радовановић, Милорад. 1977. Декомпоновање предиката (на примерима из
српскохрватског језика). Во Јужнословенски филолог XXXIII,
Беoград: Институт за српскохрватски језик. стр.53-78.
Стојановска-Илиевска, Наташа. 2014 Анализа на перифрaстичните предикати
во англискиот и во македонскиот јазик (необјавен докторски труд).
Скопје: Филолошки факултет.
Тополињска, Зузана. 1982. Перифрастични предикатски изрази на
међусловенским релацијама. Во Јужнословенски филолог XXXVIII.
Београд: Институт за српскохрватски језик. стр.35-49.
Toполињска, Зузана. 2000. Полски – Македонски: Граматичка
Конфронтација. 3. Студии од морфосинтаксата. Скопје: МАНУ.
Чашуле, Илија. 1989. Синтакса на македонската глаголска именка. Скопје:
НИО Студентски збор.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.