MAKEDONSKA EGZILANTSKA KNJIŽEVNOST - DIO INTERKULTURNE POVIJESTI KNJIŽEVNOSTI
Sažetak
The new Macedonian Literature was formed in the 19th century by writers in exile, widely understood as territorial, linguistic, ideological and existential dis- placement. Without their own state and the state’s apparatus which would defend the cultural heritage of the Macedonian People, without a literary practice in their own codified mother tongue as foundation of the national literature, without an organised and continuous literary life on their own soil and in front of their own literary au- dience, under constant pressure of being denied, attempts of being assimilated, they were alienated and isolated, moving over wider geographical areas of cultural pluralism and they were forced to accept the language of the new country with a wish to narrate and express their creativity, all in an attempt to witness the authentic existence of an autochthonous area. The Macedonian Literature in exile is founded on rich oral folk creations, myths and common cultural and historical memory of the Macedonian People who were forming their own cultural identity-although it was only symbolically and historically connected to its own territory. The Macedonian writers in exile were intermediaries between the cultures of the new country and the one of their roots. They are intermediaries between two or more national literatures on the Balkans, a wider pluralistic space in which cultures were interacting closely. The writers in exile were and are the most important factor in the inter-literary process, this being based on their multilingualism, multiliteracy; the territory they inhabit and in which they move; the function of their opus in two or more literary environments. But none of them have been able to avoid the herme- neutics of their own homeland, which brings to surface the complex and serious issues of origin, belonging, existential destiny, or their own emancipation from the previously framed homeland context.Instead of being a virtue, often their polyvalent identity becomes a curse. They manage to transform the pain (caused by the continuous state of non-belonging ) into a literary creation which might have not come to existence at all (if that pain was not there). Whatever is lost geographically, is being replaced culturally and literary. The lost homeland becomes a way of literary ex- pression and the lost feeling of belonging becomes a way of reclaiming the same.In the light of cultural studies, the exiled writers are on the social margins and are a literary phenomenon of their Athers. Literature is a vast space for discovering the Alter. In spite of this, and indeed because of this-the exiled Macedonian writers are assuring albeit atypical but continuous historical existence of the Macedonian Literature.
Downloads
##submission.citations##
Deleuze. G.Guattari. 1986. Kafka. Pour une literature mineure. Minnesota:
University, Minnesota Press.
Ďurišin. Dionýz. 1991. Daljnje mogućnosti i perspektive istraživanja
međuknjiževnoga procesa. u: Komparativno proučavanje jugoslavenskih
književnosti 4. Zagreb: Zavod za znanost o književnosti FF.
Guillen. Claudio. 1976. On the Literature of Exile and Counter-Exile, Books
Abroad, vol. 50, No.2. Kovač. Zvonko. 2000. Slavenske međuknjiževne zajednice – jugoslavenski
interliterarni kоntekst, Književna smotra, 117 (3). Zagreb.
Kovač. Zvonko. 2001.Poredbena i/ili interkulturalna povijest književnosti.
Zagreb: Hrvatsko filološko društvo.
Kovač. Zvonko. 2005. Međuknjiževna tumačenja. Zagreb: Hrvatsko
filološko društvo.
Said. Edward. 1994. Expatratriates and Marginals, Representation of the Intellectual. London: Vintage.
Said. Edward. 1995. Reflection on egzile. u: Marginalization and Contemporary Cultures. Cambridge: The MIT Press Cambridge, The New Museum of Contemporary Art. Алексиев. Александар. 1985. Низ литературното минато и сегашноста. Скопје: Култура.
Алексиев. Александар. 2001. Потрага по традиција и континуитет. Скопје: Гоце Делчев, AД. Доровски. Иван. 1985. Прашања на компаративната студија на
европските литератури. Спектар, 5. Скопје.
Ѓуришин. Диниз. 1998. Македонската литература и култура во
контекстот на медитеранската културна сфера. Скопје: МАНУ.
Ѓурчинов. Милан. 1986. Проникнувања. Скопје:Наша книга.
Ѓурчинов. Милан. 2000. Облик и смисла. Скопје: МАНУ.
Ѓурчинов. Милан. 2003. Збор во невремето. Скопје: ТРИ.
Малуф. Амин. 2001. Погубни идентитети. Скопје: Матица македонска.
Стефановски. Горан. 2005. Приказни од дивиот запад. Скопје: Табернакул.
Ќулавкова. Катица. 1992. Копнеж по систем. Скопје: Македонска книга.
Ќулавкова. Катица. 1995. Континуитетот на македонската книжевна
историја- (некои книжевно-историски и теориско-методолошки соочувања).
Книжевен контекст, 1. Скопје.
Шелева. Елизабета. 2005. Дом и идентитет. Скопје: Магор.
Autori predstavljaju časopisu originalne radove temeljene na rezultatima vlastitih istraživanja. Suautori su osobe koje su u značajnoj mjeri doprinijele radu. Autor (i suautori) šalju članak zajedno s popunjenim Prijavnim obrascem (Paper Submission Form) koji ujedno ima svrhu suglasnosti s objavljivanjem rada.
Časopis prima neobjavljene znanstvene radove. Ne primaju se članci koji u velikoj mjeri ponavljaju već objavljene radove autora. U ponavljanja se ubraja kompilacija, odnosno tekst sastavljen od isječaka iz objavljene monografije ili od isječaka iz nekoliko drugih radova. Nedopustivi su plagijati i pretjerano citiranje tuđih radova (trećina ukupnoga opsega članka, ili više). Svi citati, posuđeni ulomci i građa trebaju biti popraćeni uputnicom na izvornik, odnosno na autora i primarni izvor. U slučaju ako je udio tuđeg teksta prevelik, autoru će se preporučiti skraćivanje citata i proširenje opsega originalnoga teksta.
Autor treba dobiti sva potrebna dopuštenja za korištenje posuđene građe (ilustracije i sl.), a za koja on ne posjeduje autorska prava. Autor jamči da članak ne sadrži podatke koji nisu pogodni za javno objavljivanje, između ostaloga i tajne podatke.
Popis literature obuhvaća samo one bibliografske jedinice i poveznice koje su zaista upotrijebljene tijekom istraživanja i koje su u tekstu
Preporuka je da se u tekstu navedu podaci o financijskoj podršci provedenog istraživanja (ako ona postoji). Također se može navesti i zahvala kolegama koji su pripomogli nastanku rada, a koji nisu suautori.
Predajući uredništvu rukopis i Prijavni obrazac autor je službeno dao suglasnost da se njegov rad objavi u časopisu Filološke studije. Autor je i dalje vlasnik autorskih prava članka. Autori imaju pravo povući članak u bilo kojoj fazi njegova razmatranja (do trenutka njegove objave na internetskoj stranici) uz to da trebaju o tome pismeno obavijestiti uredništvo.
Objava članaka je besplatna. Sadržaj je dostupan uz licencu Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.