ХЕРМЕНЕВТИЧКИТЕ ИМПЛИКАЦИИ НА РОМАНЕСКНИОТ ИНТЕРЕС ЗА ИСТОРИЈАТА
Апстракт
Овој текст се фокусира врз прашањето за интерпретативните капацитети на романот, манифестирани во рамки на конкретен романескен жанр – историографската метафикција. Појдовната премиса на текстот е иманентната предиспонираност на историографската метафикција да интегрира во својата наративна структура толкувачки модели и постапки, имајќи ја предвид нејзината двојна (метаинтерпретативна) ориентација и кон историјата/историографијата и кон сопствената книжевна историја.
Downloads
Референци
21.(Достапно на www.mirage.com.mk).
Женет, Жерар. 2003. Палимпсести, Теорија на интертекстуалноста. Прир.
Катица Ќулавкова, Култура: Скопје, стр. 63-77.
Попов, Чедомир. 1999. О историји и историчарима. Издавачка књижарница
Зорана Стојановића:Сремски Карловци/Нови Сад.
Рабо, Софи. 2005. Кратка средба со Хомер:интерпретација, фикција и факти во
Вистинската приказна на Лукијан, Дијалог на интерпретации. Прир. К.
Ќулавкова/Ж.Бесиер/Ф.Дарос, Ѓурѓа: Скопје, стр. 265-289.
Успенскиǔ, Борис. А. 1996. История и семиотика, Избранные труды:
Семиотика истории. Семиотика культуры. Школа языки русскоǔ
культуры: Москва, стр. 9-70.
***
Ankersmit, R. Frank. 1994. History and Tropology:The Rise and Fall of Metaphor.
University of California Press:Berkeley.
Barthes, Roland.1986. Teorija o tekstu, Republika, br. 9-10, str. 1098-1120.
Biti, Vladimir.1997. Pojmovnik suvremene književne teorije. Matica
hrvatska:Zagreb.
Biti, Vladimir. 2000. Strano tijelo pri/povjesti. Hrvatska Sveučilišna Naklada:
Zagreb.
Certeau. Michel de. 1988. The Writing of History. Columbia University Press: New
York.
Ćelstali, Knut. 2004. Prošlost nije više što je nekad bila. Geopoetika:Beograd.
Eco, Umberto. 1995. Intentio lectoris. Napomene o semiotici recepcije, Treči
program hrvatskog radija, br. 47, str. 21-30.
Eco, Umberto. 2002. O književnosti. Narodna knjiga:Beograd.
Fludernik, Monika. 2009. An Introduction to Narratology. Routledge: New York.
Gross, Mirjana. 2006. O historiografiji poslednjih trideset godina, Godišnjak
Filozofskog fakulteta Sveučilišta u Zagrebu 38, br. 2, str. 583-609.
Hačion. Linda. 1996. Poetika postmodernizma:istorija, teorija, fikcija. Svetovi:Novi
Sad.
Hirš, Eric. 1983. Načela tumačenja. Nolit: Beograd.
Hutcheon, Linda. 1984a. Canadian Historiographic Metafiction, Essays on
Canadian Writing, 30, str. 228-238.
Hutcheon, Linda. 2003. Politics of Postmodernism. Routledge: London and New
York.
Lachmann, Renate. 1997. Memory and Literature:Intertextuality in Russian
Modernism. University of Minesota Press: Mineapolis/London.
Lukijan. 2002. Djela. Matica hrvatska:Zagreb.
McHale, Brian. 2001. Postmodernist Fiction. Routledge: London and New York.
Montrouz A. Luis. 2003. Poetika i politika kulture, Novi Istoricizam i kulturni
materijalizam. Prir. Zdenko Lešić, Narodna knjiga:Beograd, str. 104-137.
Nünning, Ansgar. 1997. Crossing Borders and Blurring Genres:Towards a Typology
and Poetics of Postmodernist Historical Fiction in England since the
1960’s, European Journal of English Studies, No.2, pp. 217-238.
Oraić-Tolić, Dubravka. 1993. Autoreferencijalnost kao metatekst i kao ontotekst,
Intertekstualnost&Autoreferencijalnost. Ur. Dubravka Oraić-Tolić i Viktor Žmegač,
Zavod za znanost o književnosti Filozofskoga fakulteta Sveučilišta u Zagrebu:
Zagreb, str. 135-147.
Wallace, Martin.1987. Recent Theories of Narrative. Cornell University Press:
Ithaca and London.
Wesseling, Elisabeth. 1991. Writing History as a Prophet:Postmodernist
Innovations of the Historical Novel. John Benjamins Publishing Company:
Amsterdam and Philadelphia.
White, Hayden.1986. Tropics of Discourse. The Johns Hopkins University Press:
Baltimore and London.
White, Hayden. 1990. The Content of the Form. The Johns Hopkins University
Press: Baltimore and London.
Žmegač, Viktor. 1991. Povijesna poetika romana. GZH: Zagreb.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
