ДЕЯТЕЛЬНОСТЬ ЮРИЯ КРИЖАНИЧА В КОНТЕКСТЕ УКРАИНСКОГО БАРОККО
Апстракт
Жизнь и деятельность Юрия Крижанича как яркого представителя идей барочного славизма рассматриваются в контексте связей с украинской культурой XVII в. Именно в этот период культура Украины вызывает повышенный интерес в католической среде – как проявление попыток ближе познакомиться с восточнославянским миром. Деятельность украинских униатов отмечена, в частности, и верой в возможность установления диалога между католической и православной церквями, что рассматривается как путь к защите от польской интервенции. Молодой Крижанич ищет в Риме возможности защиты родной Хорватии от османской угрозы. Его взгляды в значительной мере формируются под влиянием украинских униатов в Риме и получают оформление в дальнейшем процессе познания восточнославянского мира, что отразилось на идейном и тематическом содержании текстов хорватского полигистра.
Downloads
Референци
центрального государственного архива древних актов (Москва). В:
http://hrcak.srce.hr/file/34098 - 29k
Акимова, Ольга. 2008С. Славянские древности в трудах Юрия
Крижанича. В: Slovo. 2008. N. 56-57.
Бадалич, Иосип М. 1958. Юрий Крижанич – поэт Иллирии. В: Труды
Отдела древнерусской литературы АН СССР. Ин-т рус. лит.
(Пушкин. Дом) / Отв. ред. В. И. Малышев. Т. XIV. Москва,
Ленинград.
Блажейовський Дмитро. 1996. Ієрархія Київської церкви (861-1996).
Львів.
Голенищев-Кутузов, Илья Н. 1962. Гумманизм у восточных у
восточных славян. Украина и Белоруссия. Москва.
Грачотті, Санте. 1993. Спадок Ренесансу в українському бароко. В:
Українське бароко. Матеріали І конгресу Міжнародної асоціації
україністів. Київ.
Кримський, Сергій. 2004. Менталітет українського бароко. В:
Українське бароко. / Наук. ред. Л Ушкалов. Харків. Том І.
Мыльников, Александр С. 1987. Легенда о русском принце. Ленинград.
Пащенко, Евгений Н. 1983. Владимир Назор и фольклоризм в
хорватской литературе. Киев.
Пащенко, Евгений. 1983а «Политика» Юрия Крижанича как
произведение литературы барокко В: Советское славяноведение, №
6.
Пащенко, Євген М. 1995. Сто років у Подунав’ї. Українсько-сербські
зв’язки доби барокко. Київ.
Пащенко, Євген М. 2007. До порівняльного вивчення граматик Юрія
Крижанича та Мелетія Смотрицького. В: Київський національний
університет імені Тараса Шевченка. Інститут філології.
Компаративні дослідження слов'янських мов і літератур. Пам’яті
академіка Леоніда Булаховського. Збірник наукових праць / Головн.
ред. О. Паламарчук. № 6.
Пащенко, Євген М. 2008. Рефлексії української філології у
порівняльній граматиці Крижанича Objasnjenje vivodno o pisme
slovenskom. В: Київський національний університет імені Тараса
Шевченка. Інститут філології. Компаративні дослідження
слов'янських мов і літератур. Пам’яті академіка Леоніда
Булаховського. Збірник наукових праць / Головн. ред. О.
Паламарчук. Київ. № 8.
Пушкарев, Лев Н. 1984. Юрий Крижанич. Очерк жизни и творчества.
Москва.
Поссевино, Антонио.1983. Исторические сочинения о России XVI в.
Москва.
Реджеп, Jелка.1987. Легенда о кральу Звонимиру. Нови Сад.
Романенко, Сергей А. 2000. Югославия: история возникновения,
кризис, распад, образование независимых государств. 2000.
Романенко, Сергей А. 2007 Югославия, Россия и «славянская идея».
Вторая половина ХIХ – начало ХХI века. Москва.
Романенко, Сергей А. 2011. Между «пролетарским
интернационализмом» и «славянским братством». Российскоюгославские отношения в контексте этнополитических
конфликтов в Средней Европе (начало ХХ века – 1991 год). Москва.
Чистов, Кирилл В. 1967. Русские народные социально-утопические
легенды. Ленинград.
Badalić, Josip. 1972. Rusko-hrvatske književne studije. Zagreb.
Bałuk-Ulewiczowa, Teresa. 2006. Sarmatianism in polish culture and
literature: a general and historical outline; retrospective resumè by
Teresa Bałuk-Ulewiczowa. Kraków.
Golub, Ivan.1971. Otkriven autograf Križanićevog djela »Biblioteka
schizmaticorum Universa«. В: Kolo. № 9.
Golub, Ivan. 1973 – Golub I. Juraj Križanić junak u ukrajinskom romanu.
B: Forum. № 6.
Golub, Ivan. 1983.Slavenstvo Jurja Križanića. Zagreb.
Jagić, Vatroslav. 1917. Život i rad Jurja Križanića. O tristogodišnjici
njegova rođenja. U Zagrebu.
Kuchowicz, Zbigniew. 1992. Czlowiek polskiego baroku. Lodz.
Paščenko, Jevgenij M. 2006. Stvaralaštvo Jurja Križanića u Ukrajini. B:
Riječ. № 2.
Paščenko, Jevgenij M. 2007. Ukrajinski element u gramatickim radovima
Jurja Križanica. B: Fluminensia. № 2.
Paščenko, Jevgenij M. 2007а. Ukrajinska filologija i prijevodi hrvatskih
glagoljičkih knjiga na crkvenoslavenski jezik. B: Riječ. 2007. № 3.
Paščenko, Jevgenij M. 2008. Najnovije rusko izdanje djela Jurja
Križanica (prikaz). B: Nova croatica. № 2.
Paščenko, Jevgenij M. 2010. Juraj Križanić: tumačenja kroz povijest i
suvremenost. B: Istodobnost raznodobnog: tekst i ritmovi. Zbornik
radova. Вып. XII. Split-Zagreb.
Plamenac, Драган. 1972. Rimska opera 17. stoljeća. Rođenje Luja XIV i
Rafael Levaković. В: Arti Musices. № 3.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
