Палетата на проклетството на Славко Јаневски – мегдан меѓу сликите и зборовите
Апстракт
La dimension paragonale de l'ekphrasis est mise en relief dès l’introduction du recueil La Palette maudite (1988) du poète macédonien Slavko Janevski (1920- 2000) : « Ils m’ont offert ces poèmes dans l'intention de m'instruire. / Je ne suis pas resté en dette. J'ai peint d'après leurs toiles. / Pour les convaincre qu'ils sont inaccessibles. » En fait, dès le début, le poète souligne de façon explicite que ses œuvres poétiques sont le produit de ses « réactions » aux tableaux. Ain- si, il avoue clairement qu’il tire son inspiration poétique et picturale des toiles des grands peintres mais implicitement aussi, « en face » d’elles. En peignant à l’aide de mots « leurs tableaux » et en utilisant ainsi « leur palette », Slavko Janevski, comme tout poète ekphrastique, entre dans une sorte d’agon – compétition esthétique caractéristique de tout essai de description d'un ouvrage plastique à l’aide de mots. En fait, La Palette maudite est composée de vingt-quatre poèmes inspirés des œuvres de vingt-quatre grands maîtres de l’art pictural. Les sous-titres des poèmes mentionnent de manière explicite le nom du peintre à qui le poème est dédié, et les titres eux-mêmes renferment le plus souvent une allusion à un aspect de leur œuvre (par exemple, « Jardin » pour Monet, « Moulins » pour Lautrec, « Poupées » pour De Chirico ou « Noce » pour Chagall). Composé ainsi, le recueil poétique de Janevski fonctionne comme un « musée imaginaire » cohérent. Dans les poèmes de Janevski, on voit clairement que les mots « veulent s’imposer aux images », de sorte que, dans les cas les plus radicaux, les images poétiques représentent des informations iconiques qui n’existent même pas dans les tableaux qui font l’objet de la description! Comme nous avons pu le constater, le poète s’efforce très fréquemment de « transformer » les œuvres picturales afin de démontrer sa supériorité implicite, voire une sorte de toute-puissance artistique, malgré la « position inférieure » déclarée par rapport aux peintres qui l'inspirent.
Downloads
Референци
Heffernan. James. A. W. 1993. Museum of Words.: The Chicago University
Press: Chicago.
Labarthe-Postel. Judith. 2002. Littérature et peinture dans le romane moderne,
Une rhétorique de la vision. L'Harmattan: Paris.
Јаневски. Славко. 1988. Песји шуми. Мисла: Скопје.
Janevski. Slavko. 1988. Taureau de cuivre (choix de poèmes et traduction du
macédonien par Mira Cepincic et André Doms, préfaces de Vlada Urosevic et de
Boris Petkovski). Éditions Saint-Germain-des-Prés, Poésie sans frontière: Paris.
Јаневски. Славко. 1992. Орач меѓу скелети. (избор и предговор Санде
Стојчевски). Македонска книга: Скопје.
Јаневски. Славко. 1995. Палетата на проклетството. (илустрации од
Славко Јаневски; напореден текст на англиски, француски и руски јазик).
Мисла: Скопје.
Капушевска-Дакулевска. Лидија. 2003. Поетика на изненадувањето.
Магор: Скопје.
Petkovski. Boris. 1988. Les visions picturales de Slavko Janevski (préface), in: Taureau de cuivre, (choix de poèmes et traduction du macédonien par Mira Cepincic
et André Doms) Éditions Saint-Germain-des-Prés : Paris. Poésie sans frontière,
pp.17-22.
Петковски. Борис. 1989. За македонската уметност. Наша книга: Скопје.
Ристевска. Лилјана. 2001. Библиографија на делата на Славко Јаневски.
во: СЛАВКО ЈАНЕВСКИ 1920-2000. Македонска Академија на Науките и
Уметностите: Скопје, стр 35-43.
Старделов. Георги. 2000. Палетата на проклетството (песни, слики,
сништа). in: Experimentum Makedonicum. Избрани дела, том III. Ѓурѓа:
Скопје.стр. 311-315.
Urosevic. Vlada. 1988. "Un rire aux portes des ténèbres" (préface), in: Taureau
de cuivre, (choix de poèmes et traduction du macédonien par Mira Cepincic et
André Doms) Paris: Éditions Saint-Germain-des-Prés, Poésie sans frontière, pp.7- 16.
Urosevic. Vlada. 1995. “Un vase d’images mystérieuses” (préface), in: La palette maudite. Misla: Skopje.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
