ЧТО СКРЫВАЕТСЯ ЗА ТЕРМИНОМ «ЯЗЫКОВОЕ СОЗНАНИЕ»?1
Апстракт
Analyzing contexts of the term “linguistic awareness” we can see different approaches to the phenomena of linguistic awareness. Some psycholinguists interpret this phenomena as products of mental activity, verbalized by lexical units. Meanwhile for lack of a lexical unit in a language it is possible to verbalize any content in a sentence. So psychologists discuss the psychophisiological basis of language competence and speech performance as a component of linguistic awareness. At least some linguists propose to distinguish linguistic awareness and communicative awareness. We try to precise the interpretation by determining connections of the phenomena with such kind of objects as mental activity, conscience, culture.
Downloads
Референци
процессов. Москва.
Выготский. Л.С. 1934. Мышление и речь. Москва.
Горелов. И.Н. 2007. Невербальные компоненты коммуникации. Москва.
Дейк ван. Т.А. 1989. Язык. Познание. Коммуникация. Москва.
Жинкин. Н.И. 1998. Язык. Речь. Творчество. Москва.
Залевская. А.А. 1999. Введение в психолингвистику. Москва.
Караулов. Ю.Н. 2002. Русский язык и языковая личность. Москва.
Леонтьев. А.Н. 1975. Деятельность. Сознание. Личность. Москва.
Привалова. И.В. 2005. Языковое сознание: этнокультурная
маркированность (теоретико-экспериментальное исследование). АДД.
Москва.
Рубинштейн. С.Л. 1998. Основы общей психологии. Санкт-Петербург.
Стернин. И.А. 2002. Коммуникативное и когнитивное сознание. С
любовью к языку. Москва-Воронеж. С. 44-51.
Симонов. П.В. 1987. Мотивированный мозг. Высшая нервная
деятельность и естественнонаучные основы общей психологии.
Москва.
Тарасов. Е.Ф. 2000. Язык как средство трансляции культуры. Москва.
С. 45-53.
Толстой. Н.И. 1995. Язык и народная культур: Очерки по славянской
мифологии и этнолингвистике. Москва.
Уфимцева. H.B. 2002.Взаимодействие культур и языков: теория и
методология. в Встречи этнических культур в зеркале языка. Москва.
Ушакова. Т.В. 2004. Понятие языкового сознания и структура
речемыслительной деятельности. в Языковое сознание: теоретические
и прикладные аспекты: Сб. научных трудов под ред. Н.В. Уфимцевой.
Москва – Барнаул. С. 6-17.
Щерба. Л.В. 1974. О трояком аспекте языковых явлений и
эксперименте в языкознании. в Языковая система и речевая
деятельность. Москва. С. 24-39.
Wierzbicka. Anna. 1997. Understanding cultures through their key words:
English, Russian, Polish, German, and Japanese. New York: Oxford
University Press. 317 p.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
