TRANSFORMACIJA LJUDSKEGA IN KULTURNI SPOMIN V NEKATERIH PROZNIH DELIH MIŠKA KRANJCA
Ob stoletnici rojstva Miška Kranjca (1908–1983)
Апстракт
The article Transformation of the popular element and cultural memory in selected prose works of Miško Kranjec, which commemorates the centenary of the writer's birth (1908-1983), is an intertextual analysis of Slovenian folk-song references in Kranjec’s short stories Na valovih Mure (1931) and Lepa Vida prekmurska (1972) as well as in his novels Povest o dobrih ljudeh (1940) and Strici so mi povedali (1974). As such, the article corroborates the idea that the syncretic illustration (text and melody) of the Slovenian folk song is an intertextual source of inspiration not only for individually authored poetry but likewise for the prose of any period and style of the Slovenian literary history.
Downloads
Референци
Riječ, časopis za filologiju. 9/2. Rijeka. 77–92.
Burke. Peter. 2007. Kaj je kulturna zgodovina. Prevedel Matjaž Šprajc, spremna
beseda Vanesa Matajc. Ljubljana: Založba Sophia.
Dravec. Josip. 1957. Glasbena folklora Prekmurja. Ljubljana: Slovenska akademija
znanosti in umetnosti.
Golež Kaučič. Marjetka. 1991. Vloga ljudske pesmi v proznem izročilu na primeru
romana Jožeta Snoja Fuga v križu. Traditiones 20. Ljubljana. 115–126.
-- 2002. Slovenska ljudska pripovedna pesem (balada) in njeni odsevi v Prešernovi
ter odmevi v sodobni poeziji. Romantična pesnitev. Obdobja 19 (ur. Marko Juvan).
Ljubljana: Center za slovenščino kot drugi/tuji jezik pri Oddelku za slovenistiko
Filozofske fakultete Univerze v Ljubljani.
-- 2003a. Ljudsko in umetno: dva obraza ustvarjalnosti. Ljubljana: ZRC SAZU
(zbirka Folkloristika).
-- 2003b. Teorija intertekstualnosti in njena uporaba v folklorističnih raziskavah.
Slavistična revija. 51/posebna številka. Ljubljana. 311–328.
-- 2004. Rošlin in Verjanko. Transformacija ljudske balade v sodobna prozna
besedila. Traditiones. 33/2. Ljubljana. 93–115.
-- 2007. Ljudsko pesemsko izročilo kot kulturni spomin Jančarjevega romana in
drame Katarina, pav in jezuit. Traditiones. 36/2. Ljubljana. 77–113.
Golež. Marjetka. Kumer. Zmaga. Terseglav. Marko. Vrčon. Robert. 1998. Slovenske
ljudske pesmi, četrta knjiga: pripovedne pesmi. Ljubljana: Slovenska matica.
Halbwachs. Maurice. 2001. Kolektivni spomin. Prevedel Drago Rotar, spremna
beseda Taja Kramberger. Ljubljana: Studia humanitatis.
Juvan. Marko. 1989. Med identifikacijo in negacijo: pripovedkovni intertekst v
Cankarjevi povesti Potepuh Marko in kralj Matjaž. Slavistična revija. 37/4.
Ljubljana. 471–487.
-- 1997. O literaturi kot kulturnem spominu. Primerjalna književnost. 20/2.
Ljubljana. 67–82.
-- 2000. Intertekstualnost. Ljubljana: DZS (Literarni leksikon).
-- 2005. Kulturni spomin in literatura. Slavistična revija. LIII/3. Ljubljana. 379–400.
-- 2006a. Kulturni spomin in literarni žanri: primer slovenskega soneta. Slavica
litteraria. Brno. 195–205.
-- 2006b. Literarna veda v rekonstrukciji: uvod v sodobni študij literature. Ljubljana:
Literatura (Novi pristopi).
Koron. Alenka. 2006. Intertekstualnost, rewriting in samocitiranje: Zgodbe s
panjskih končnic Lojzeta Kovačiča. Ljubljana: Slovenska kratka pripovedna proza.
Obdobja 23 (ur. Irena Novak Popov). Ljubljana: Center za slovenščino kot drugi/tuji
jezik pri Oddelku za slovenistiko Filozofske fakultete Univerze v Ljubljani. 159–
171.
Kranjec. Miško. 1974. Strici so mi povedali: ljudje, viri in pojasnila. Murska Sobota:
Pomurska založba.
-- 1977. Lepa Vida prekmurska. Ljubljana: Cankarjeva založba.
-- 1978a. Na valovih Mure: izbor novel. Ljubljana, Murska Sobota: Mladinska
knjiga, Pomurska založba.
-- 1978b. Povest o dobrih ljudeh. Ljubljana: Mladinska knjiga.
Kumer. Zmaga. 1983. Ljudska glasbila in godci na Slovenskem. Ljubljana:
Slovenska matica.
-- 1996. Vloga, zgradba, slog slovenske ljudske pesmi. Ljubljana: ZRC SAZU.
-- 2001. Je ohcet vesela …: ljudske svatbene pesmi na Slovenskem. Ljubljana: Kres.
Kumer. Zmaga. Matičetov. Milko. Merhar. Boris. Vodušek. Valens 1970. Slovenske
ljudske pesmi, prva knjiga: pripovedne pesmi (SLP I). Ljubljana: Slovenska matica.
Kumer. Zmaga. Matičetov. Milko. Vodušek. Valens. 1981. Slovenske ljudske
pesmi, druga knjiga: pripovedne pesmi (SLP II). Ljubljana: Slovenska matica.
Paternu. Boris. 1980. Ustno slovstvo kot osnova literarnega ustvarjanja. Glasnik
SED. Ljubljana. 20/2. 71, 80.
Pogačnik. Jože. 1988. Slovenska lepa Vida ali hoja za rožo čudotvorno: motiv lepe
Vide v slovenski književnosti. Ljubljana: Cankarjeva založba.
Slovar slovenskega knjižnega jezika. 1998. Ljubljana: DZS.
Slovenska književnost. 1996. Ljubljana: Cankarjeva založba.
Štrekelj. Karel. 1980a. Slovenske narodne pesmi, prvi zvezek. Ljubljana:
Cankarjeva založba.
-- 1980b. Slovenske narodne pesmi, drugi zvezek. Ljubljana: Cankarjeva založba.
-- 1980c. Slovenske narodne pesmi, tretji zvezek. Ljubljana: Cankarjeva založba.
-- 1980č. Slovenske narodne pesmi, četri zvezek. Ljubljana: Cankarjeva založba.
Terseglav. Marko. 1979. Prešeren in ljudska pesem: doktorska disertacija. Ljubljana:
Filozofska fakulteta.
-- 1987. Ljudsko pesništvo. Ljubljana: DZS (Literarni leksikon).
-- 1995. Prešernovo delo za slovenske ljudske pesmi. Ljubljana. Traditiones. 24.
Ljubljana. 109–124.
Tucovič. Vladka. 2006. Motiv ribe Faronike v slovenski književnosti in likovni
umetnosti 20. stoletja. Traditiones. 35/1. Ljubljana. 51–68.
Zadravec. Franc. 1988. Poet prekmurskih ravnin: Miško Kranjec (1908–1983).
Murska Sobota: Pomurska književnost.
-- 2007. Miško Kranjec (1908–1983): monografija. Ljubljana: Prešernova družba.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
