СТАРОЗАГОРСКИ МАКЕДОНСКИ ПОЕТСКИ КРУГ
Апстракт
The city of poets and linden trees, Stara Zagora, is one of the eminent Bulgarian cultural centers that has contributed many a name for Bulgaria’s national literature, fostering many prominent poets. These include: Kiril Hristov, Nikolaj Liliev, Dimitar Povrzachov, Geo Milev, Ivan Hadzihristov, Ivan Mirchev. As a part of the large group of Macedonian denizens, within the city, who arrived through the semblance of many re-mappings of historical borders, whilst seeking one’s own sense of belonging, a few literary names crop up. During the 1930s, a small group of authors is assembled, a group which will leave a lasting mark on the city’s literary life, and in the interim years between the two World Wars, these men will leave their own mark on the cultural life within the greater Bulgarian state. The first indications of such literary activity, in regards to the Macedonian Poetry Circle from Stara Zagora, come to us though Konstantin Konjarov. In the second half of the 1920s, a youth called Hristo Ognjanov, born in 1911, in the village of Tresonche, in Macedonia, comes to Stara Zagora. He matches the success of his brother Boris, finishing the five-year high school for a period of three years. The all-boys high school in Stara Zagora, ‘Ivan Vazov’, is characterized for its military discipline, but at the same time offering a rich cultural life. Beginning with 1921, a literary circle, with its own publication titled ‘Echo’ commenced with its work. Ognjanov stood out amongst the host of students and teachers as an authority figure, as a poet and as the publication’s editor. During these times, Ognjanov writes, that three more Macedonian youths, born in Stara Zagora, proliferate their poetic stance: Serafim Grigorov, a son of a mason from Tresonche, Evgeni Stamatov, whose father was a mason from Galichnik, and Konstantin Konjarov, also the son of a mason, relocated from Rosoki. Amongst the four, as the most gifted one in the eyes of the literary public, comes Grigorov, who was a student of the vocational high school and the editor of the publication ‘Nachalo’.
Downloads
Референци
1995 година.
Писмо од К. Коњаров, 2 октомври 1995 година, Стара Загора.
Родина, СофиÔ, год. 3, бр. 11, 27 априлÍ 1929 год., стр. 6.
Родина, СофиÔ, год. 7, бр. 6, мартÍ 1933 год., стр. 15.
Родина, СофиÔ, год. 5, бр. 2, октомври˙ 1930 год., стр. 15.
Родина, СофиÔ, год. 5, бр. 4, декември˙ 1930 год., стр. 14-15.
Родина, СофиÔ, год. 5. бр. 8 и 9, априлÍ и ма˙ 1931 год., стр. 17.
Родина, СофиÔ, год. 7, бр. 1, октомври˙ 1932 год., стр. 14.
Родина, СофиÔ, год. 3, бр. 6, 15 февруари˙ 1929 год., стр. 4.
Родина, СофиÔ, год. 3, бр. 7, 1 мартÍ 1929 год., стр. 4-5.
Родина, СофиÔ, год. 4, бр. 1 и 2, 15 Ôнуари˙ 1930 год., стр. 17-19; бр. 3, февруари˙ 1930 год.,
стр. 11-12; бр. 5, априлÍ 1930 год., стр. 10; год. 4, бр. 6-7, ма˙ 1930 год., стр. 12-13.
Родина, СофиÔ, год. 2, бр. 3, ноември˙ 1927 год., стр. 16, 14.
Серафим, Григоров. Песни. Книжевна академија, Скопје, бр. 1, пролет 2003, стр. 63-74.
Христо ОгнÔновÍ, Óжни вeтрове, Книгоиздателство Т. Ф. ЧипевÍ, СофиÔ, 1938, стр. 46.
Христо ОгнÔновÍ, КÏмÍ родината, Родина, СофиÔ, год. 7. бр. 1, октомври˙ 1932 год., стр. 3.
Евгени˙ СтаматовÍ, ОбичамÍ родниÔ кÍтÍ, Родина, СофиÔ, год. 3, бр. 14, 15 Óни˙ 1929
год., стр. 6.
Константин КонÔров, Самочуствие, Стара Загора, 1996, стр. 21.
СерафимÍ ГригоровÍ, НоÈÏ кÍмÍ МакедониÔ, Родина, СофиÔ, год. 3, бр. 1, 1 декмеври˙
1928 год., стр. 2.
Христо ОгнÔновÍ, ЗаврÈане, Родина, СофиÔ, год. 6, бр. 9, Óни˙ 1932 год., стр. 13.
Евг. СтаматовÍ, Ние идемÍ, Родина, СофиÔ, год. 2, бр. 7, мартÍ 1928 год., стр. 12.
К. Коњаров, Самочуствие, стр. 14; истото во Песни на Скопје, предговор и избор Васил
Тоциновски, изд. Дирекција за култура и уметност, Скопје, 2000, стр. 181.
ГрадÍт на мечтите, Стихове за Стара Загора, сÍставителство и редакциÔ СтоÔн Стаев и
Христина Илиева, изд. ОпÈински народен свет, Стара Загора, 1989, стр. 62; ГрадÍт на
поетите, АнтологиÔ от стихотворениÔ на старозагорски творци, подбор и опÈа редакциÔ
Иван Гранитски, изд. „Захари˙ СтоÔнов”, СофиÔ, 2000, стр. 258; Стара Загора градÍт на
поетите, антологиÔ, сÍставител Георги œнев, изд. Макрос, Пловдив, 2002, стр. 215.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.