СЛОВЕНЕЧКИТЕ ПАРТИКУЛИ ŠE, ŽE, SAMO, LE, CELO И МАКЕДОНСКИТЕ ПАРТИКУЛИ УШТЕ, ВЕЌЕ, САМО, ДУРИ(И) ОД СЕМАНТИЧКО-СИНТАКСИЧКИ АСПЕКТ
Апстракт
Up to 1990 particles were generally treated from the formal aspect mainly in various grammar textbooks. As a separate group of words, viewed as a result of their syntactic behaviour and semantic function in the text, the particles have become a subject of interest ever since 1990s. For us, particles are unchangeable words with hardly any fixed syntactic position, i.e. they change their position in the sentence (as a contrast to the adverbs, prepositions and conjunctions). From the semantic point of view they are predicates, they have a broad range of mobility and can change the meaning of the sentence. They can stress any constituent part of the sentence with lexical meaning. In this paper, the Slovenian lexemes še, že, samo, le, celo and the Macedonian ones уште, веќе, само, дури (и) are the subject of our analysis. According to our definition these lexemes are in fact particles when viewed from the point of their syntactic behaviour as well as their semantic functions. In the research description of each of the Slovenian particle is given with its Macedonian equivalent and vice-versa. In the description the syntactic mobility is checked first which is followed by the semantic interpretation of their functions. Thus through the application of the confronting method we are given the possibility to process the similarities and the differences which appear in the two Slavic languages, typologically different yet showing to what extent they may come close or differentiate.
Downloads
Референци
PAN, 1986.
Grochowski M. Wyraženia funkcyjne (studium leksykograficzne) / M. Grochowski. Krakòw,
1997.
Podgorski O členkih / Podgorski // Novice. 3. decembra. Ljubljana, 1862.
S. 407-408.
Skubic A. Ogled kohezijske vloge slovenskega členka / A. Skubic // Slavistična revija, l. 47,
št. 2. Ljubljana, 1999. S. 211-238.
Smolej M. Členki v besedilu in za besedilom / M. Smolej // Lektorsko srečanje, junij 2000,
referat. Ljubljana: FF, 2000.
SSKJ – Slovar slovenskega knjižnega jezika. Ljubljana: SAZU, 1987-1991.
Toporišič J Slovenska slovnica / J. Toporišič. Založba Obzorja. Maribor, 1991 in 2000.
Toporišič J. Esej o slovenskih besednih vrstah / J. Toporišič // Jezik in slovstvo. l. XX, št. 8.
Ljubljana, 1974/75. S. 295-305.
Vidovič M.A. Slovensko leksikalno pomenoslovje (Govorica slovarja) / M.A. Vidovič //
Razprave Filozofske fakultete. Ljubljana, 2000.
Vrinat M. Les Particules Expressives du Bulgare (Une approche sémantique et pragmatique) /
M. Vrinat // Sprechen mit Partikeln. Berlin; New York, 1989. Р. 105-114.
Бужаровска Е. Семантиката на «уште» толкувана преку неговите англиски преводни
еквиваленти / Е. Бужаровска // Годишен зборник на Филолошкиот факултет.
Скопје, 1994/95. С. 103-112.
Даневска Л. Македонските лексеми дури и само и нивните полски еквиваленти /
Л. Даневска // Славистички студии. Скопје: Филолошки факултет, 1989. С. 165-
168.
Конески Б. Граматика на македонскиот литературен јазик / Б. Конески. Скопје, 1982.
Минова-Ѓуркова Л. Партикулата ли во македонскиот литературен јазик / Л. МиноваЃуркова // Годишен зборник на Филолошкиот факултет, Скопје, 1987. Кн. 13. С.
29-37.
Минова-Ѓуркова Л. Синтакса на македонскиот стандарден јазик / Л. Минова-Ѓуркова.
Скопје, 1994.
РМЈ – Речник на македонскиот јазик / Т. Димитровски, Б. Корубин, Т. Стаматоски; ред.
Б. Конески. Скопjе, 1986.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
