ЗА НЕВЕРБАЛНАТА КОМУНИКАЦИЈА И ЗА НЕЈЗИНАТА ВАЖНОСТ ВО ОБРАЗОВАНИЕТО
(using the example of the Macedonian language as a foreign language)
Povzetek
Како што е познато, јазикот, како средство за комуникација, во себе содржи вербална и невербална комуникација, за што се посветени голем број истражувања.
Последниве децении се посветува внимание и на методиката и на методологијата на учење странски јазик, за што се залага и Советот на Европа, особено по објавувањето на Заедничката европска референтна рамка (ЗЕРР) за јазиците: учење настава и оценување. Во ЗЕРР се собрани теориските и практичните искуства на: учење, настава и оценување на еден јазик, акумулирани од 1971 до 2001 година (до нејзиното објавување). Најпрвин, во трудот, се осврнуваме на феноменот невербална комуникација, па на освртот за невербалната комуникација во Заедничката европска референтна рамка и на крајот акцентот го ставаме на невербалната комуникација при учењето македонски јазик како друг, странски, немајчин, при што се анализа имплементацијата на вештините во невербалната комуникација (форми, средства, различни видови: говорот на телото, слики, бои и сл.).
Prenosi
Literatura
Заедничката европска референтна рамка за јазиците: учење, настава и оценување (превод), (2001). Скопје: УКИМ, Филолошки факултет „Блаже Конески“. [Zaednichka evropska referentna ramka za jazicite: uchenje, nastava i ocenuvanje (prevod)/The Common European Framework of Reference for Languages: Learning, teaching, assessment (CEFR). Skopje: UKIM, Filoloshki fakultet Blazhe Konseki.]. (In Macedonian).
Милетић М. (2009). Комуниколошки лексикон. Београд. [Mileticj M. (2009). Komunikoloshki leksikon. Beograd.]. (In Serbian).
Наставата по македонски јазик како странски: состојби и перспективи, Зборник 1 (2003). Редакциски одбор: Минова-Ѓуркова, Лилјана, Гочкова-Стојановска, Татајана, Митревски, Љупчо. Скопје: УКИМ, Филолошки факултет „Блаже Конески“, Катедра за македонски јазик и јужнословенски јазици. [Nastavata po makedonski jazik kako stranski: sostojbi I perspektivi, Zbornik1 (2003). Minova-Gjurkova, Liljana, Gochkova-Stojanovska, Tatjana, Mitrevski, Ljupcho. Skopje: UKIM, Filoloshki fakultet Blazhe Koneski, Katedra za makedonski jazik I juzhnoslovenski jazici.]. (In Macedonian).
Тантуровска, Лидија. (2005). Вежби и игри, Прирачник за учење македонски јазик како странски. Скопје, УКИМ, Филолошки факултет „Блаже Конески“. [Tanturovska, Lidija. (2005). Vezhbi i igri za uchenje makedonski jazik kako stranski./Games and Exercises, Handbook for the Acquisition of
Macedonian as a Foreign Language. Skopje: UKIM, Filoloshki fakultet Blazhe Koneski.]. (In Macedonian).
Samovar L.A., Porter R.E., McDaniel E. R. (2013). Komunikacija između kultura, Naklada Slap, Jastrebarsko.
Veinrajt R. G. (2007). Govor tela, Beograd.
Young Lailan. (1994). Govor lica, Zagreb.
Copyright (c) 2022 Lidija Tanturovska
To delo je licencirano pod Creative Commons Priznanje avtorstva-Nekomercialno-Brez predelav 4.0 mednarodno licenco.
Avtorji se v reviji predstavljajo z izvirnimi prispevki, ki temeljijo na rezultatih lastnega raziskovanja. Tisti, so poleg avtorja znatno prispevali k nastanku prispevka (članka), so poimenovani kot soavtorji. Avtor (in morebitni soavtorji) skupaj s prispevkom odda tudi izpolnjen obrazec za prijavo prispevka (Paper Submission Form), s katerim soglaša z objavo.
Revija sprejema tiste znanstvene prispevke, ki prej še niso bili izdani. V izdajo ne sprejema prispevkov, ki v veliki meri ponavljajo druge, že objavljene prispevke istega avtorja. Za ponavljanje se šteje tudi kompilacija - besedilo, ki ga sestavljajo fragmenti iz že objavljenih monografij ali člankov. Plagiatorstvo in čezmerno (kar pomeni več kot tretjino celotnega obsega) navajanje del drugih znanstvenikov velja za nedopustno. Vsi citati, fragmentarna povzemanja in uporabljeno gradivo se morajo korektno nanašati na avtorje oz. prvotni vir. Če je delež tujega besedila velik, priporočamo, da se število citatov zmanjša in količina izvirnega besedila poveča.
Avtor mora nujno pridobiti dovoljenja za uporabo vseh izposojenih gradiv (kot so denimo ilustracije), pri katerih nima statusa imetnika avtorskih pravic sam. Zagotavlja, da prispevek ne vključuje podatkov, ki niso dostopni javno in bi lahko predstavljali tajne informacije.
V seznam literature se napiše samo tisto gradivo, ki je bilo dejansko uporabljeno za potrebe raziskave oz. na katero se avtor v besedilu dejansko sklicuje.
Priporočjivo je, da se v besedilu (če je le možno) navede vire finančne podpore za izvedbo raziskave, prav tako se lahko doda zahvalo kolegom, ki so kakorkoli pripomogli pri nastajanju članka, ne morejo pa biti opredeljeni kot soavtorji.
Z oddajo besedila in obrazca za prijavo prispevka se avtor uradno strinja z objavo v reviji Filološke pripombe. S tem ostaja imetnik avtorskih pravic, sme pa tudi preklicati objavo, če je prispevek v fazi pregledovanja oz. če še ni objavljen na spletni strani. O preklicu mora pisno obvestiti uredništvo revije.
Za objavo članka avtor ne prejme plačila. Objava je v spletni obliki dostopna brezplačno, in sicer pod licenco Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Etični Kodeks
Uredništvo
Vse prispevke v prvi vrsti pregledajo sodelavci uredništva, ki so pozorni na skladnost z iskano problematiko in na skladnost s formatom revije. Uredništvo Filoloških pripomb zagotavlja, da izbira recenzentov in rezultati recenzije niso odvisni od komercialnih interesov, spola, narodnosti, verske pripadnosti, politične opredelitve in drugih podobnih dejavnikov. Edini kriterij je akademska ustreznost prispevka.
Ko recenzenta podata mnenje pripravljen za objavo, zavrnjen ali pa zahteva avtorjeve popravke. V primeru nestrinjanja z recenzijo ima avtor pravico pojasniti svoja stališča. Če se stališča obeh recenzentov še vedno razlikujejo od avtorjevih, preveri prispevek tretji recenzent, lahko pa po posebni obravnavi vprašanja o njem glasuje članstvo uredništva.
Recenzenti
Preverjanje prispevka poteka z anonimno recenzijo, ki jo opravita dva eksperta z istega področja (avtor ne izve njunih priimkov, recenzenta ne izvesta priimka avtorja). Za recenzijo se predvideva od 3 do 4 tedne časa. Za recenzente se navadno izbira člane uredništva ali znanstvenike, ki so o isti tematiki pisali v prejšnjih številkah revije, po potrebi pa je mogoče kontaktirati tudi eksperte iz drugih organizacij, mest ali držav.
Recenzent mora biti torej specializiran za isto tematiko, kot je izpostavljena v prejetem prispevku. Uredništvo se prizadeva, da bi zagotovilo izogib konflikta interesov med podanim mnenjem o članku in avtorjem samega članka.
Recenzent je dolžan opozoriti urednika in člane redakcije na kakršnekoli prekomerne podobnosti ali sovpadanja prispevka s teksti, ki jih sicer pozna. Ohranjati mora strokovno tajnost in nima pravice tretjim osebam predstavljati prispevka (in podatkov v njem), dokler ta ni objavljen.
Recenzent poda objektivno, pretehtano in argumentirano oceno prispevka. Kritike oblikuje korektno; tako, da se navezuje samo na besedilo prispevka in informacije, ki jih slednji ponuja.
Uredništvo revije predpostavlja, da sta mnenje in kritični zapis napisana z dobrim namenom - da bi bila avtorju v pomoč pri odpravi pomanjkljivosti oz. da bi se njegovo pisanje izboljšalo do te mere, da bi upravičil javno objavo in dostopnost svojih spoznanj celotni znanstveni skupnosti.
